Στην Εφορία επάντηξα όξω τον Αη Βασίλη με δάκρυα στα μάθια ντου και πικραμένα χείλη.
- Ίντα 'χεις Αη Βασίλη μου, ποιό 'ν' το παράπονό σου, που εσύ μας έφερνες χαρά, πάντα στον ερχομό σου;
- Στο έλκηθρο μού βάλανε φέτος διπλό το φόρο και πώς θα φέρω, αδέρφι, εδά των κοπελιών το δώρο!!!
Εμείς Αη Βασίλη μου, πάντα θα σ' αγαπούμε, όσο για τσ' αγιογδύτηδες μας, σύντομα θα τα πούμε...
Και μιας που δεν ξέρουμε τα μελλούμενα και στη χώρα μας
ειδικά με τους φωστήρες που κυβερνούν ούτε να προβλέψουμε καν δεν
μπορούμε τι θα φέρει το νέο (δίσεκτο) έτος, στα μάτια μας θα φαντάζει
κάπως έτσι:
Στους καιρούς που ζούμε, το να ελπίζουμε για το καλύτερο
μα να είμαστε και όσο μπορούμε προετοιμασμένοι για το χειρότερο, δεν
δείχνει απαισιοξοξία, ούτε φόβο.
Αντίθετα δείχνει σοφία και προνοητκότητα...
Ας συναντήσουμε στη νέα χρονιά, ότι αναζητούμε στην ζωή μας. Χρόνια καλά!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου