ΜΕ ΑΥΤΑ Ή ΜΕ ΑΛΛΑ;

Βουλιάζουμε σε μια θάλασσα ανοησιών που συνεχίζουν να εκφέρονται στο δημόσιο λόγο από νυν και πρώην πολιτικούς, μα όπως φαίνεται πολλοί Έλληνες πολίτες ακόμη πιστεύουν και ψηφίζουν...

ΓΙ' αυτό στη χώρα μας θα πληρώνουν εσαεί οι μαλάκες οι φτωχοί, πίνοντας νερό στο όνομα των τελευταίων τριών ηγετών της κρίσης  (Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά) και των επόμενων, που άμα θέλουν να δουν εξουσία και δόξα, θα πρέπει να είναι ακόμα πιο σκληροί με τους φτωχούς κι αδύναμους.

Μόνο στη χώρα μας (υπό καθεστώς επιτήρησης από τους δανειστές), μπορείς να λες ότι εφαρμόζεις τα πάντα που συμφωνείς και υπογράφεις, αλλά να μην εφαρμόζεις σχεδόν τίποτε, μετά να νομοθετείς τα πάντα, αλλά να υλοποιείς τα μισά και τελικά να τσακώνεται με τους επιτηρητές που εσύ έφερες, ενώ εν τω μεταξύ έχεις οδηγήσεις τον μισό πληθυσμό στον Καιάδα...

Η σωστή μέθοδος διακυβέρνησης είναι να εφαρμόσεις, έστω καθυστερημένα, ένα έντιμο μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα με στόχους και με κοινωνική δικαιοσύνη για να πληρώνουν οι έχοντες και να σε πιστέψουν οι πολίτες. Η λάθος είναι παριστάνεις τον επιτυχημένο έχοντας πλακώσει όσους έχεις του χεριού σου στους φόρους και στην ανεργία για το καλό τους.

Και η μοναδική Ελληνική μέθοδος να λες ότι τώρα χρειάζεται ένα νέο πολιτικό κόμμα για να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να την αλλάξει.

Όταν μετά από τέσσερα χρόνια μεταρρυθμίσεων η διαφθορά, ο κρατισμός, η σπατάλη και υπέρογκος δημόσιος τομέας των πελατών του κομματικού συστήματος συνεχίζεται, όσο συνεχίζεται η ατιμωρησία των υπαιτείων πολιτικών, είναι σίγουρο πλέον ότι το σύστημα κάνει ότι είναι δυνατόν για τα κεκτημένα του. Όταν καταργεί τον ιδιωτικό τομέα και τη μεσαία τάξη αυξάνοντας τους φορολογικούς συντελεστές και παίρνεις όλη τη ρευστότητα από το περίφημο PSI και συρρικνώνεις το ΑΕΠ σε επίπεδα σοβιετικής χώρας και το χρέος είναι στα ίδια επίπεδα, τότε τι μπορεί να περιμένει ένας λαός πού έχει και αυτός τις ευθύνες του για τις επιλογές του;

Θεωρητικά όλα τα κόμματα θα μπορούσαν με έναυσμα την κρίση να είχαν κάνει αυτοκάθαρση ή αυτορθολογισμό.

Αλλά με την εμπειρία των τελευταίων ετών πιστεύει κανείς ότι ο Βενιζέλος ή ο Κουβέλης ή ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας θα αφήσουν νέα και άφθαρτα πρόσωπα με γνώσεις, ήθος και ικανότητες να πάρουν την ηγεσία των αντίστοιχων κομμάτων;

Άρα απομένει να σαρωθεί το παλιό πολιτικό προσωπικό και στη θέση του οι (σόφρωνες) πολίτες να αναδείξουν με την ψήφο τους νέα και άφθαρτα πρόσωπα με γνώσεις, ήθος και ικανότητες, χωρίς διαπλοκές και διαθέσεις να σώζουν κυρίως τον εαυτό τους και δεν χρειάζεται απαραίτητα να περιμένουν ότι θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση εκείνοι που τη δημιούργησαν και να τους ανακυκλώνουν ή να τους ανανεώνουν τον χρόνο εξουσίας...

Άρα μόνο καινούργια κόμματα μπορούν να παν τον τόπο μπροστά;