ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΘΗΡΙΑ...

Την ώρα που την επικαιρότητα σχεδόν μονοπωλούν οι ειδήσεις σχετικά με τη Χρυσή Αυγή, υπάρχουν σειρά από άλλα θέματα που τρέχουν στην Ελλάδα και τον κόσμο και επίσης αφορούν περισσότερο την κοινωνία από τα παραπάνω. Μόνο που κοντεύουν να περάσουν απαρατήρητα από τους πολίτες, που για άλλα κυρίως νοιάζονται.

Η αγωνία όλων είναι στη νέα φοροεπιδρομή, στους απειλούμενους πληστειριασμούς και τις κατασχέσεις των καταθέσεων μισθών και συντάξεων καθώς και στα επερχόμενα νέα μέτρα και καθώς φαίνεται δεν υπάρχει κανένα κόλπο που να τους κάνει να τα ξεχάσουνε...

Άλλοι είναι εξοργισμένοι από τα κόμματα της μεταπολίτευσης, τη ρεμούλα, την ατιμωρησία, την έλλειψη δικαιοσύνης, την έλλειψη αξιοκρατίας.

Άλλοι υπέστησαν πανωλεθρία από τα μνημόνια αν και δεν έφταιγαν για την οικονομική καταστροφή της Ελλάδας. Άλλοι έχασαν τις δουλειές τους και πένονται. Εν έτει 2013 λοιπόν, μιλάμε ακόμα για ανασφάλεια στην εργασία και για πολιτικές που ενισχύουν την ανεργία.

Πρέπει να δώσουν λύσεις και διεξόδους στους Έλληνες οι οποίοι βιώνουν ακόμη μια πρωτοφανή κατάσταση που συνεχίζεται επί 5 συναπτά έτη.

Αν συνεχίσουμε στο ίδιο βιολί, με τους τροικανούς να κάνουν και να επιβάλουν ότι γουστάρουν, με νέα μέτρα να σχεδιάζονται, με ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού, με νέα δάνεια και μνημόνια τότε έχει γίνει μια τρύπα στο νερό.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αντιμετωπίσουμε τις γενεσιουργές αιτίες της επιλογής των άκρων.

Και κυρίως να πάψουν οι πολιτικοί να κοροϊδεύουν τον Ελληνικό λαό. Καθαρές κουβέντες και σταράτες για το πότε θα βγούμε από την κρίση, τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και στο εξής και τι θα πρέπει να περιμένουμε.

Γιατί μπορεί η κυβέρνηση να έδειξε ότι διαθέτει πυγμή στην υπόθεση της οργάνωσης για την οποία καλείται να αποφανθεί η δικαιοσύνη, ωστόσο τα μέτρα τα οποία ταλανίζουν την κοινωνία και την απομακρύνουν από το Ευρωπαϊκό όνειρο συνεχίζονται ακάθεκτα. Εκεί δεν υπάρχει όχι μόνο πυγμή μα ούτε αυτοκριτική.

Ομως αυτά ακριβώς τα μέτρα, σε συνδυασμό με την έλλειψη νέων προταγμάτων και οριζόντων, είναι που δίνουν τροφή σε θηρία. Γιατί τι να πει ο βολεμένος αστικός κόσμος στον άνεργο, στον οικογενειάρχη που αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, στον νέο άνθρωπο που μεγαλώνει σε ένα αβέβαιο περιβάλλον και με προβληματικό δημόσιο σύστημα Παιδείας;

Τι έχουν να πουν οι πολιτικοί μας σε όλον αυτόν τον κόσμο για τον οποίο αποφασίζουν ερήμην του οδυνηρά μέτρα;

Μάλλον δεν έχουν να πουν τίποτα. Αλλά εκεί βρίσκεται το κλειδί για την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και τη στήριξη της δημοκρατίας.

Είναι προφανές ότι μοναδική λύση στο πρόβλημα της χώρας είναι η πραγματική ανάπτυξη και ο εξοβελισμός των μνημονίων και των επακόλουθων πολιτικών. Αλλαγή πολιτικής και λύσεις από την Ευρώπη που το τελευταίο διάστημα δεν ακούει και δεν βλέπει. Αρκετά.

Και όσο από τα κέντρα λήψης αποφάσεων απουσιάζουν οι πολίτες, τόσο θα βλέπουμε να ανεβαίνουν επικίνδυνα φαινόμενα για το σύστημα (τους)...