BUSINESS IN GREECE. ΟΥΔΕΙΣ ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΟΣ...

Πως γίνεται και κάποιες (λίγες) οικογένειες ντόπιων "επιχειρηματιών" μονοπωλούν το μεγάλο επιχειρείν στη χώρα μας και βγαίνουν πάντα κερδισμένοι τα τελευταία 40 χρόνια, ενώ κάποιες άλλες οικογένειες περισσότερες και πιο επιτυχημένες με τεράστιες περιουσίες και παράδοση στο διεθνές επιχειρείν, δεν ανακατεύονται στα Ελληνικά πράγματα, ούτε διαθέτουν την απεριόριστη πολιτική επιρροή των πρώτων; 

Πως είναι δυνατόν μια μικρή και φτωχή Ελλάδα να έχει παράγει τόσους πολλούς ντόπιους δισεκατομμυριούχους σε τόσο μικρό διάστημα, που "επιχειρούν μάλιστα μόνο στην περιορισμένη εσωτερική αγορά κι αποτυγχάνουν σε κάθε προσπάθεια επέκτασης τους στο εξωτερικό. Δεν έχει την αντίστοιχη αγορά, για να το καταφέρει αυτό. Δεν έχει τον αντίστοιχο πληθυσμό καταναλωτών, για να το καταφέρει αυτό.

Άρα όλοι αυτοί έκλεβαν το ίδιο το κράτος. Στην πραγματικότητα έχουν αποκομίσει υπερ-κέρδη τα οποία μόνον τυπικά ανήκουν σ' αυτούς, που έκλεβαν τον ίδιο τον Ελληνικό λαό. Έκλεβαν το παρελθόν του, το παρόν του, αλλά και το μέλλον του. Υποθήκευσαν το μέλλον ακόμα και των Ελλήνων, οι οποίοι δεν έχουν γεννηθεί ακόμα. Όλα αυτά γιατί; Για να γίνουν πλούσιοι οι ίδιοι.

Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος το πώς έγινε αυτό. Για να μπορούν αυτά τα άβουλα και υποταγμένα ανθρωπάκια που βλέπουμε στις διάφορες κρατικές θέσεις να μας κυβερνούν, μας πουλούσαν στους "διαπλεκόμενους". Τους έκαναν δισεκατομμυριούχους με την εξουσία που είχαν στα χέρια τους. Για να μπορούν λοιπόν αυτοί οι φτιαχτοί δισεκατομμυριούχοι διαπλεκόμενοι να έχουν τις ανάλογα μεγάλες δουλειές, ως προμηθευτές και εργολάβοι ενός μικρού και φτωχού κράτους, το έβαζαν να δανείζεται σε βαθμό αυτοκτονικό, εκδίδοντας ομόλογα. Γι' αυτό "μαγείρευαν" οι πολιτικοί τα δημοσιονομικά στοιχεία. Για να μπορεί να δανείζεται το κράτος πέρα από τις δυνάμεις του και πέρα από κάθε λογική.

Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Όλοι αυτοί παρίσταναν τους εθνικούς προμηθευτές και εργολάβους αυτού του κράτους, παίρνοντας ως αμοιβή αυτά τα ομόλογα. Στη συνέχεια οι ίδιοι άνθρωποι μάς έβαλαν στο ΔΝΤ. Γιατί; Για να πληρωθούν σε πραγματικό χρήμα αυτά τα "πέτσινα" ομόλογα, τα οποία είχαν ήδη στην κατοχή τους. Ναι μεν αυτοί οι ίδιοι πληρώνονταν με τα ομόλογα, αλλά με το ΔΝΤ πληρώνονται τα ίδια τα ομόλογα. Υποθήκευσαν το σύνολο της πατρίδας μας, για να πληρωθούν τα κατορθώματά τους. Καταστρέφουν έναν ολόκληρο λαό, για να συνεχίσουν να κάνουν με τα γιώτ τους βόλτες στο Αιγαίο και να παριστάνουν τους Celebrities.

Όλοι αυτοί που ξέρουμε σαν δήθεν "αυτοδημιούργητοι", είναι χτισμένοι πάνω στο πρότυπο του επιχειρηματία, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα διορισμένος από υψηλούς "προστάτες". Πάνω στο πρότυπο του "δώσε και σε μένα "μπάρμπα" και μετά μοιραζόμαστε από κοινού τη λεία...

Κάτι θα ζητήσουν από τον "μπάρμπα" και αυτό θα είναι το θεμέλιο της σίγουρης επιτυχίας. Στις επιλογές ενός ανεγκέφαλου "μπάρμπα", που δεν τους χαλάει χατίρι. Ενός "μπάρμπα", ο οποίος θα αδικήσει όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, προκειμένου να ευνοήσει τους εκλεκτούς του.

Όταν αυτός ο "μπάρμπας" είναι το κράτος και μοιράζει δημόσια περιουσία ή αποκλειστικά συμβόλαια, τότε τα πράγματα είναι εντυπωσιακά στην εξέλιξή τους. Αρκεί να έχει κανείς πρόσβαση στο πρόσωπο το οποίο ασκεί την εξουσία στον "μπάρμπα". Τότε μπορεί να ζητά ό,τι θέλει. Αρκεί να θυμάται να αποδώσει τα μερίδια που αντιστοιχούν στους κομματάρχες, οι οποίοι αποφασίζουν για τις πράξεις του "μπάρμπα".

Δώσε μου αποκλειστικά τα δημόσια έργα, για να παριστάνω τον κατασκευαστή...Δώσε μου παραγγελίες, για να παριστάνω τον προμηθευτή...Δώσε μου μια τράπεζα, για να παριστάνω τον τραπεζίτη...Δώσε μου ένα διυλιστήριο για να παριστάνω τον πετρελαιά...Δώσε μου χαριστικά μια ποδοσφαιρική ή μπασκετική ομάδα να παριστάνω τον αθλητικό παράγοντα...Δώσε μου τους Ολυμπιακούς να τους οργανώσω με δαπάνες σου...Δώσε μου σταθμούς ανεφοδιασμού οχημάτων στην εθνική οδό, για να παριστάνω τον βενζινά...Δώσε μου τη ΔΕΗ, να παριστάνω τον ηλεκτροπαραγωγό ...Δώσε μου Ξενία, για να παριστάνω τον ξενοδόχο...Δώσε μου τα καζίνο, για να παριστάνω τον επιχειρηματία του τζόγου...Δώσε μου μια έτοιμη εταιρεία καραβιών, για να παριστάνω τον ακτοπλόο...Δώσε μου τζάμπα συχνότητες και διευκολύνσεις και γίνομαι καναλάρχης που αν μου κάνεις σε υποστηρίζω κιόλας στις λαικές μάζες...Δώσε μου...Δώσε μου.

Κάθε φορά που σκέφτονται κάτι "μεγάλο", έχουν τον "μπάρμπα" για να τους το δώσει. Για όλα φροντίζει ο πλούσιος κρατικός "μπάρμπας". Αυτός ο οποίος πάντα έχει για τους διαπλεκόμενους, αλλά για τους απλούς πολίτες μεταμφιέζεται σε "ψωροκώσταινα".

Ακόμα κι όταν θέλουν να παραστήσουν τους μαικήνες της τέχνης ή τους χορηγούς της, πάλι στον ίδιο "μπάρμπα" απευθύνονται...Δώσε μου ένα Μέγαρο Μουσικής, για να παριστάνω τον μαικήνα...Δώσε μου εκατό εκατομμύρια "εγγυήσεις", για να παριστάνω τον Μέγα Χορηγό το Μεγάρου. Ποιοι είναι λοιπόν οι μεγαλο-τζαμπατζήδες στην Ελλάδα; Τσαμπατζής είναι αυτός, ο οποίος δεν πληρώνει στα διόδια ένα ευρώ που το θεωρεί παράνομο ή ο ξεδιάντροπος, ο οποίος ανοίγει σαμπάνιες, παριστάνοντας τον χορηγό και μετά βάζει το κράτος και όλους εμάς να πληρώσουμε τις χορηγίες του;

Εδώ τίθεται μια εύλογη απορία. Πώς καταφέρνουν και δρομολογούν δουλειές με τον "μπάρμπα" ακόμα και στη σημερινή εποχή της απόλυτης ανέχειας; Μέσω του εκβιασμού. Στην κυριολεξία εκβιάζουν την κοινωνία για να τους στηρίξει, διατηρώντας υπό την ομηρία τους τα εκατομμύρια των Ελλήνων. Τους εκβιάζουν ως καταθέτες, εφόσον παριστάνουν τους τραπεζίτες. Τους εκβιάζουν ως εργαζόμενους, 

εφόσον ελέγχουν μεγάλες επιχειρήσεις. Τους εκβιάζουν και ως οπαδούς, εφόσον "παίζουν" με τα ένστικτά τους. Όλα αυτά όμως ισχύουν θεωρητικά και στο ηθικό επίπεδο. Σε πρακτικό επίπεδο εκβιάζουν τη δική τους εξουσία, προκειμένου να εκμεταλλεύονται την ομηρία ενός λαού. Εύκολο είναι να εκβιάζουν την εξουσία, αν σκεφτεί κάποιος ότι πάνω από εκατό εκατομμύρια ευρώ χρωστάει το κάθε μεγάλο κόμμα στις τράπεζες. Πώς βρέθηκε ένα κόμμα να χρωστάει τέτοια ποσά και γιατί; Ένας μηχανισμός χωρίς καν να διαθέτει Α.Φ.Μ όπως όλοι οι πολίτες.;  

Δεν μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά το καθεστώς στην Ελλάδα. Έπρεπε το ίδιο το καθεστώς να φτιάξει την οικονομία των χορηγών του, για να επιβιώνει το ίδιο. Έπρεπε όμως να τη φτιάξει, σεβόμενο δήθεν την έννοια της ελεύθερης αγοράς και της Δημοκρατίας.

Γιατί και με ποιους όρους χρηματοδοτήθηκαν κόμματα, τα οποία μπορεί αύριο να διαλυθούνε και να μην πληρωθούν οι τράπεζες; Πώς υποθήκευσαν τα κόμματα μελλοντικές επιχορηγήσεις, όταν με βάση την απλή λογική της Δημοκρατίας δεν γνωρίζουν τη βούληση του λαού και άρα θεωρητικά δεν γνωρίζουν αν θα υπάρχουν σε κάθε επόμενη Βουλή; Άρα, δεν ενδιαφέρει τις τράπεζες να πάρουν τα χρήματά τους από τα κόμματα. Τις τράπεζες τις ενδιαφέρει να πάρουν τα κρατικά χρήματα, τα οποία μπορούν να τους δώσουν τα κόμματα με την εξουσία τους. Οι τράπεζες στηρίζουν τον δικομματισμό, για να τις βοηθά στη λεηλασία του κρατικού χρήματος.

Δεν είναι όμως μόνον η κομματική διαφθορά. Είναι και η ατομική διαφθορά. Οι περισσότεροι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι και έχουν ξεπλύνει τη διαφθορά τους μέσω των τραπεζών των διαπλεκομένων. Είναι δυνατόν αυτοί ν' αρνηθούν να εξυπηρετήσουν τους ιδιοκτήτες τους; Οι διαπλεκόμενοι μπορούν και απειλούν όποιον θέλουν ανά πάσα στιγμή. Από κόμματα μέχρι μεμονωμένους πολιτικούς παράγοντες.

Αυτός είναι ο σύγχρονος "κόπρος του Αυγείου", ο οποίος απειλεί να καταστρέψει την Ελλάδα, μετατρέποντας την σε έναν παράδεισο των διεθνών τοκογλύφων.

Έτσι μπήκαμε στο ΔΝΤ. Δανειζόμαστε με απεχθείς όρους για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους και τους διαπλεκόμενους. Αυτοί οι διαπλεκόμενοι, με λίγες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε επισφαλή δάνεια στα κόμματα, ήδη έχουν πάρει από αυτά πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ κρατικού χρήματος. Γι' αυτόν τον λόγο ωρύονται οι γελοίοι δημοσιογράφοι- υπάλληλοι των επιχειρηματιών εναντίον του οποιουδήποτε αμφισβητεί το ΔΝΤ. Κινδυνεύουν οι μισθοί και τα μπόνους τους, που νομίζουν πως τους δίνουν λίγη από τη αίγλη των αφεντικών τους. Δεν θα πληρωθούν οι ίδιοι, αν δεν μπορέσουν τα διαπλεκόμενα αφεντικά τους να λεηλατήσουν ό,τι απέμεινε από το κράτος. Ο μισθός για όλους αυτούς θα τρέχει μόνον για όσο διάστημα αυτό το χαμόγελο της "επιτυχίας" συνεχίσει να υπάρχει. Αν πάψει οι διαπλεκόμενοι να χαμογελάνε, τα δουλικά του θα κλάψουν. Γι' αυτό φροντίζουν να τους διασκεδάζουν με τα "ωραία" τους.

Αυτά τα "ωραία" είναι η δουλειά τους. Όλοι μαζί βάζουν ένα χεράκι για ν' αποπροσανατολίσουν και να μπερδέψουν τον κόσμο. Να τον ενημερώνουν με φτιαγμένες στα μέτρα τους ειδήσεις, να τον κάνουν να ασχολειται με την μπάλα, τους κώλους των μοντέλων και των μόδιστρων, τα σκυλάδικα και τα άσματα τους, τα τούρκικα σήριαλ και τις κατσαρόλες των τυχαίων μαγείρων, να εντρυφεί στη ζωή του κάθε παλαβού που τη βγάζει στο γυαλί.

Έτσι απασχολημένος ο πολύς κόσμος θα συνεχίσει να στηρίζει τους πολιτικούς που τους στηρίζουν, θα κοιμάται ήσυχος για την "δημοκρατία" του και θα περάσει την μίζερη ζωή του δουλεύοντας και πληρώνοντας, χωρίς να μάθει τον τρόπο...

Το μόνο τρόπο ο οποίος θα επέτρεπε και στον τελευταίο περιπτερά να γίνει τέτοιου είδους "μεγιστάνας"...