Αρχικά έπρεπε να δεχτούμε ότι η κρίση υπάρχει, ζοριστήκαμε αλλά τελικά το καταλάβαμε...
Μετά έπρεπε να δεχτούμε ότι τις κρίσεις κάποιος τις πληρώνει και εκεί ζοριστήκαμε, χάσαμε δυο χρόνια πιστεύοντας ότι την κρίση θα την πληρώσουν οι αγορές, οι Γερμανοί, οι Ρώσοι του Καμένου, κ.α., αλλά στο τέλος καταλάβαμε ότι την Ελληνική κρίση οι Έλληνες θα την πληρώσουν...
Τώρα φτάσαμε στο σημείο που πρέπει να αποφασίσουμε ποιοί Έλληνες θα πληρώσουν την κρίση.
Αυτό προσπαθούμε να ξεδιαλύνουμε σαν κοινωνία μέσα από αυτό που συμβαίνει στην ΕΡΤ.
Αν ρωτούσαμε οποιονδήποτε Έλληνα την γνώμη του για το ποιοι θα ήταν προτιμότερο να πληρώσουν την κρίση: δυο χιλιάδες βιοπαλαιστές που θα μείνουν άνεργοι από την υπερφορολόγηση ή δυο χιλιάδες κομματόσκυλα βολεμένα στην πλάτη μας; Όλοι θα λέγαμε τα κομματόσκυλα φυσικά...
Ο Σαμαράς αυτό που έκανε ήταν να δώσει στα κομματόσκυλα ονοματεπώνυμο, δεν είναι πια δυο χιλιάδες κηφήνες γενικά και αόριστα, είναι άνθρωποι με οικογένειες, που κλαίνε στις κάμερες όταν χάνουν την δουλειά τους. Ένα μεγάλο μέρος του λαού μας όταν τους είδε μπροστά του ένιωσε σαν δήμιος και είπε όχι! Σωστά πάντως εμμένει με σθένος στην απόφαση του να ξηλώσει ένα παρακμιακό σύστημα.
Δεν θέλω αυτούς φαίνεται να λέει ο λαός, (το ποσοστό που ξημεροβραδιάζεται μερικές μέρες τώρα στην ΕΡΤ τουλάχιστον), θέλω κάποια άλλα ανώνυμα, αφηρημένα κομματόσκυλα χωρίς πρόσωπο, που δεν κλαίνε όταν χάνουν την δουλειά τους, που δεν απελπίζονται όταν όλη τους η ζωή ανατρέπεται, όχι αυτούς τους κακόμοιρους ανθρώπους...
Ο λόγος είναι πως ο Έλληνας έχει πολύ ψηλά στην λίστα του την έννοια του ελέους, την έχει πιο ψηλά στην λίστα του από την έννοια της δικαιοσύνης. Προτιμά να είναι ελεήμων και άδικος παρά δίκαιος και χωρίς έλεος.
Αυτό δεν είναι κακό, αυτό κάνει την Ελληνική κοινωνία τόσο ανθρώπινη, τόσο ζεστή, αυτό κάνει τόσους Ευρωπαίους (και τριτοκοσμικούς λαθραίους) να προτιμούν την δικιά μας κοινωνία από τις δικές τους κοινωνίες...
Το κράτος μας είναι ο δικός μας καθρέφτης , σε βάθος χρόνου είναι αδύνατον σε μια δημοκρατία να μην έχουμε το κράτος που μας αξίζει...
Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να οργανωθεί κράτος με αυτές τις αρχές, αυτές οι αρχές οδηγούν μαθηματικά σε μπάχαλο, σε έλλειψη μεταρρυθμίσεων σε ένα κράτος που βασιλεύει η ανομία. Οδηγεί σε αυτό το κράτος που όλοι μας σιχαινόμασταν, κοροϊδεύαμε και κατηγορούσαμε όλα αυτά τα χρόνια, πολύ πριν την κρίση. Γιατί μην ξεχνάμε ότι πριν την κρίση όλα μας φαίνονταν αναποτελεσματικά, διεφθαρμένα και αναξιοκρατικά και δεν είχαμε άδικο.
Ο πρωθυπουργός με την απόφαση του να κλείσει την ΕΡΤ στην ουσία μας θέτει προ των ευθυνών μας , "Το πρόβλημα είναι, ότι για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις πρέπει ο Ελληνικός λαός να τις στηρίξει" έγραψε, και εμείς πρέπει να αναρωτηθούμε , θέλουμε μεταρρυθμίσεις; Μπορούμε να τις στηρίξουμε; Αν η απάντηση είναι ναι πρέπει να κοιτάξουμε τους υπαλλήλους της ΕΡΤ τώρα και των λοιπών ΔΕΚΟ και των δήμων μετά, στα μάτια και να τους πούμε "δυστυχώς εσύ απολύεσαι, μπορούμε να το κάνουμε; Ό,τι έγινε στην ΕΡΤ θα πρέπει να γίνει σε κάθε τομέα του κράτους. Γκρέμισμα, ξεσκαρτάρισμα και ξαναχτίσιμο. Το φέραμε από δω, το φέραμε από κει, γύρω - γύρω το πηγαίναμε και τελικά δεν αγγίζαμε τίποτα από την ουσία του προβλήματος. Κι έμενε ανέγγιχτο διαχρονικά ένα κράτος εν κράτει...
Αν η απάντηση είναι όχι, τότε πρέπει να συνεχίσουμε ζούμε στο ίδιο διεφθαρμένο κράτος που ζούσαμε και πριν μόνο που τώρα το κράτος αυτό εκτός από όλα του τα ανομήματα θα είναι και πολύ φτωχότερο, μπορούμε να το αντέξουμε;
Σήμερα λοιπόν ο Ελληνικός λαός πρέπει να δείξει ωριμότητα. Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ποιούς στηρίζουμε και ας πλαισιώσουμε τον πραγματικό χώρο στον οποίο ανήκουμε και ας βάλουμε ένα τέλος στην εκμετάλλευση της Ελληνικής κοινωνίας από όσους κόπτονται δήθεν για την ελευθερία της και την ενημέρωση της και από τους επαγγελματίες του συνδικαλισμού που είναι παρόντες σε κάθε προσπάθεια ανατροπής του κατεστημένου (τους)...
Όμως πρέπει να τελειώνουμε με δαύτους, αν θέλουμε να αποφύγουμε τον γκρεμό, αν θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας το μέλλον που αξίζουν, να βρούμε την χρυσή τομή, το μέτρο για το οποίο φημίζονταν οι πρόγονοι μας και να προχωρήσουμε μπροστά...
Να συνεχίσουμε να είμαστε ελεήμονες στον ιδιωτικό μας βίο όσοι θέλουμε και να γίνουμε δίκαιοι στον δημόσιο και τα παράσιτα που μας κάθονται στον καφά!
Μετά έπρεπε να δεχτούμε ότι τις κρίσεις κάποιος τις πληρώνει και εκεί ζοριστήκαμε, χάσαμε δυο χρόνια πιστεύοντας ότι την κρίση θα την πληρώσουν οι αγορές, οι Γερμανοί, οι Ρώσοι του Καμένου, κ.α., αλλά στο τέλος καταλάβαμε ότι την Ελληνική κρίση οι Έλληνες θα την πληρώσουν...
Τώρα φτάσαμε στο σημείο που πρέπει να αποφασίσουμε ποιοί Έλληνες θα πληρώσουν την κρίση.
Αυτό προσπαθούμε να ξεδιαλύνουμε σαν κοινωνία μέσα από αυτό που συμβαίνει στην ΕΡΤ.
Αν ρωτούσαμε οποιονδήποτε Έλληνα την γνώμη του για το ποιοι θα ήταν προτιμότερο να πληρώσουν την κρίση: δυο χιλιάδες βιοπαλαιστές που θα μείνουν άνεργοι από την υπερφορολόγηση ή δυο χιλιάδες κομματόσκυλα βολεμένα στην πλάτη μας; Όλοι θα λέγαμε τα κομματόσκυλα φυσικά...
Ο Σαμαράς αυτό που έκανε ήταν να δώσει στα κομματόσκυλα ονοματεπώνυμο, δεν είναι πια δυο χιλιάδες κηφήνες γενικά και αόριστα, είναι άνθρωποι με οικογένειες, που κλαίνε στις κάμερες όταν χάνουν την δουλειά τους. Ένα μεγάλο μέρος του λαού μας όταν τους είδε μπροστά του ένιωσε σαν δήμιος και είπε όχι! Σωστά πάντως εμμένει με σθένος στην απόφαση του να ξηλώσει ένα παρακμιακό σύστημα.
Δεν θέλω αυτούς φαίνεται να λέει ο λαός, (το ποσοστό που ξημεροβραδιάζεται μερικές μέρες τώρα στην ΕΡΤ τουλάχιστον), θέλω κάποια άλλα ανώνυμα, αφηρημένα κομματόσκυλα χωρίς πρόσωπο, που δεν κλαίνε όταν χάνουν την δουλειά τους, που δεν απελπίζονται όταν όλη τους η ζωή ανατρέπεται, όχι αυτούς τους κακόμοιρους ανθρώπους...
Ο λόγος είναι πως ο Έλληνας έχει πολύ ψηλά στην λίστα του την έννοια του ελέους, την έχει πιο ψηλά στην λίστα του από την έννοια της δικαιοσύνης. Προτιμά να είναι ελεήμων και άδικος παρά δίκαιος και χωρίς έλεος.
Αυτό δεν είναι κακό, αυτό κάνει την Ελληνική κοινωνία τόσο ανθρώπινη, τόσο ζεστή, αυτό κάνει τόσους Ευρωπαίους (και τριτοκοσμικούς λαθραίους) να προτιμούν την δικιά μας κοινωνία από τις δικές τους κοινωνίες...
Το κράτος μας είναι ο δικός μας καθρέφτης , σε βάθος χρόνου είναι αδύνατον σε μια δημοκρατία να μην έχουμε το κράτος που μας αξίζει...
Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να οργανωθεί κράτος με αυτές τις αρχές, αυτές οι αρχές οδηγούν μαθηματικά σε μπάχαλο, σε έλλειψη μεταρρυθμίσεων σε ένα κράτος που βασιλεύει η ανομία. Οδηγεί σε αυτό το κράτος που όλοι μας σιχαινόμασταν, κοροϊδεύαμε και κατηγορούσαμε όλα αυτά τα χρόνια, πολύ πριν την κρίση. Γιατί μην ξεχνάμε ότι πριν την κρίση όλα μας φαίνονταν αναποτελεσματικά, διεφθαρμένα και αναξιοκρατικά και δεν είχαμε άδικο.
Ο πρωθυπουργός με την απόφαση του να κλείσει την ΕΡΤ στην ουσία μας θέτει προ των ευθυνών μας , "Το πρόβλημα είναι, ότι για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις πρέπει ο Ελληνικός λαός να τις στηρίξει" έγραψε, και εμείς πρέπει να αναρωτηθούμε , θέλουμε μεταρρυθμίσεις; Μπορούμε να τις στηρίξουμε; Αν η απάντηση είναι ναι πρέπει να κοιτάξουμε τους υπαλλήλους της ΕΡΤ τώρα και των λοιπών ΔΕΚΟ και των δήμων μετά, στα μάτια και να τους πούμε "δυστυχώς εσύ απολύεσαι, μπορούμε να το κάνουμε; Ό,τι έγινε στην ΕΡΤ θα πρέπει να γίνει σε κάθε τομέα του κράτους. Γκρέμισμα, ξεσκαρτάρισμα και ξαναχτίσιμο. Το φέραμε από δω, το φέραμε από κει, γύρω - γύρω το πηγαίναμε και τελικά δεν αγγίζαμε τίποτα από την ουσία του προβλήματος. Κι έμενε ανέγγιχτο διαχρονικά ένα κράτος εν κράτει...
Αν η απάντηση είναι όχι, τότε πρέπει να συνεχίσουμε ζούμε στο ίδιο διεφθαρμένο κράτος που ζούσαμε και πριν μόνο που τώρα το κράτος αυτό εκτός από όλα του τα ανομήματα θα είναι και πολύ φτωχότερο, μπορούμε να το αντέξουμε;
Σήμερα λοιπόν ο Ελληνικός λαός πρέπει να δείξει ωριμότητα. Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ποιούς στηρίζουμε και ας πλαισιώσουμε τον πραγματικό χώρο στον οποίο ανήκουμε και ας βάλουμε ένα τέλος στην εκμετάλλευση της Ελληνικής κοινωνίας από όσους κόπτονται δήθεν για την ελευθερία της και την ενημέρωση της και από τους επαγγελματίες του συνδικαλισμού που είναι παρόντες σε κάθε προσπάθεια ανατροπής του κατεστημένου (τους)...
Όμως πρέπει να τελειώνουμε με δαύτους, αν θέλουμε να αποφύγουμε τον γκρεμό, αν θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας το μέλλον που αξίζουν, να βρούμε την χρυσή τομή, το μέτρο για το οποίο φημίζονταν οι πρόγονοι μας και να προχωρήσουμε μπροστά...
Να συνεχίσουμε να είμαστε ελεήμονες στον ιδιωτικό μας βίο όσοι θέλουμε και να γίνουμε δίκαιοι στον δημόσιο και τα παράσιτα που μας κάθονται στον καφά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου