ΤΕΤΟΙΟΣ ΜΕΖΕΣ, ΤΕΤΟΙΟ ΠΕΙΡΟΥΝΙ...

Καλεσμένο σε τραπέζι είχε ο Πασάς τον Χότζα, στον οποίο είχε μεγάλο άχτι καθώς του την είχε φέρει πολλές φορές...

Με τους υπόλοιπους καλεσμένους καθίσανε όλοι γύρω από το τραπέζι, μα σαν φέρανε οι υπηρέτες το φαγητό, μπροστά από τη θέση που καθότανε ο Χότζας βάλανε ένα πιάτο που είχε μέσα ένα αιδοίο αγελάδας ψημένο.

Πιάσανε τα πειρούνια οι άλλοι κι αρχίσανε να τρώνε από τα πιάτα τους, μα ο Χότζας καθότανε ακίνητος και κοίταζε μια το πιάτο και μια τους καλεσμένους και τον Πασά, που τους έβλεπε να κρυφογελάνε...

- Δεν πεινάς Χότζα, γιατί δεν τρώς; τον ρώτησε ο Πασάς μια στιγμή...

Ο Χότζας δεν είπε τίποτα τότε, μα σε λίγο σηκώθηκε όρθιος μπροστά στο τραπέζι και βγάζοντας την φτόνη του μπροστά σε όλους, έσκυψε και την έχωσε μέσα στο ψημένο αιδοίο της αγελάδας που του είχανε φέρει...

- Τι κάνεις εκεί, μπροστά μας; του φώναζαν οι καλεσμένοι...

Μα εκείνος ατάραχος γυρνώντας στον Πασά του λέει με νόημα, κάνοντας και μια γνωστή χειρονομία με τα δυο του χέρια, ένα με τα 2 πρώτα δάκτυλα κύκλο και το άλλο με τον μέσο σε ανάταση:

- Ε, Πασά μου, με τέτοιο μεζέ που μου έφερες, τέτοιο πειρούνι χρειάζεται!