ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΜΕΤΡΑ...

Είμαστε πάνω από δύο χρόνια μέσα σε αυτή τη δίνη των μέτρων που κατ' επανάληψη "λαμβάνονται", και ακόμα δεν είδαμε την αποτελεσματικότητα τους, ούτε έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε έναν δίκαιο και λειτουργικό φορολογικό νόμο.

Όλοι οι κλάδοι έχουν βγει και ζητούν από τη νέα κυβέρνηση να μην πειραχτούν αυτοί αλλά οι άλλοι. Να καεί ο γείτονας, όχι όμως οι ίδιοι.

Δεν έχει "τρέξει" ούτε μία σοβαρή αποκρατικοποίηση, δεν έχει κλείσει ένας αχρείαστος οργανισμός, δεν περικόπηκαν τα περιττά και τα σκανδαλώδη του δημοσίου σε αντίθεση με άλλα χρήσιμα, δεν απολύθηκε ακόμη ουδένας υπεράριθμος κλητήρας ή φύλακας, δεν άνοιξε ουσιαστικά κανένα επάγγελμα, η λογική του συντεχνιασμού, του βολέματος, της πάρτης εξακολουθεί να κυριαρχεί, η επιχειρηματικότητα σέρνεται σε απίθανα γραφειοκρατικά εμπόδια...

Αντιθέτως ρίχνανται στο τραπέζι ανώδυνες προτάσεις για αύξηση θητείας (αυτών που πάνε και κάνουν, οι υπόλοιποι που τη γλιτώνουν δεν ιδρώνουν), πως ίσως χρειαστεί να την πληρώσουν και οι παπάδες (η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμφωνούν με την πρόταση για τους μισθούς τους) ή ακόμη πως κάποιοι αιώνιοι φοιτητές πάψουν να τρέφονται από το κράτος και να σταματήσουν να είναι κρατικοδίαιτοι.

Μην κοροιδευομαστε.
Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και τα παραπάνω ακούγονται αστεία...

Η τρόικα πάντως δείχνει ότι στο βάθος δεν διαθέται καμία πρόθεση επαναδιαπραγμάτευσης.

Εκ των πραγμάτων, όταν οι εκπρόσωποι της τρόικας καθίσουν στο τραπέζι, πρώτα θα απαιτήσουν τα μέτρα που αποδίδουν σίγουρα και ύστερα θα επιτρέψουν στη φαντασία των δικών μας φωστήρων να εκφραστεί...

Μα με τις δηλώσεις της κυβέρνησης ότι δεν θα γίνουν απολύσεις Δ.Υ., με την εξαίρεση από τις περικοπές στα ειδικά - προνομιούχα μισθολόγια, με τα ημίμετρα στις περικοπές δαπανών των υπουργείων και τον συνήθη στρουθοκαμηλισμό στις μεταρρυθμίσεις, σιγά σιγά η ελπίδα αντικαθίσταται με την απογοήτευση ότι πάλι τίποτα δεν θα γίνει και το μάρμαρο θα το πληρώσουν όσοι ιδιωτικοί υπάλληλοι κι επιχειρηματίες έχουν ακόμα δουλειά....