Άνθρωποι που σε λίγες μέρες θα προσέλθουν στις κάλπες και θα ψηφίσουν.
Άνθρωποι που στην τωρινή κατάσταση φαίνεται να έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Έμειναν άνεργοι ή βλέπουν τις δουλειές τους να καταστρέφονται, ενώ οι ίδιοι φορτώνονται με χρέη και έχουν φτάσει στο σημείο που δεν τους νοιάζει τίποτα.
Σου λένε "αφού εγώ χάνω τα πάντα (ακόμη και αν δεν ισχύει απολύτως αυτό), δεν πάει να καεί το σύμπαν"; Δεν τους νοιάζει αν θα υπάρχει κυβέρνηση το βράδυ της 6ης Μαϊου, ούτε μπαίνουν στην συζήτηση για το πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα;
Αυτοί μπορεί να ψηφίσουν οτιδήποτε. Είναι απολύτως απρόβλεπτοι, αλλά σε μεγάλο ποσοστό τους βλέπω απλώς να διαλέγουν κάτι άλλο από αυτό που συνήθιζαν.Είναι έξαλλοι γενικώς με το πολιτικό σύστημα και τα πρόσωπα που το συναπαρτίζουν.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι άνθρωποι στους οποίους ανέθεσαν με τις ψήφους τους να κυβερνήσουν ευθύνονται κατά μείζονα λόγο για την καταστροφή. Χρεώνουν μεγάλο μερίδιο στα κόμματα που κυβέρνησαν επειδή αδράνησαν ή έχασαν χρόνο, όταν ακόμη μπορούσαν να γίνουν πράγματα που θα περιόριζαν την έκταση της κρίσης.
Ειδικά σε αυτές τις εκλογές, πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να σκεφθούμε περισσότερο και για περισσότερα πράγματα, όχι μόνο για τα πρόσωπα και τα κόμματα.
Έτσι κι αλλιώς στους αναποφάσιστους που είναι κατά κανόνα και οι περισσότερο προβληματισμένοι ψηφοφόροι, σχεδόν όλα τα πρόσωπα της πολιτικής είναι πολύ γνωστά και διόλου ελκυστικά.
Δεν είναι καινούρια. Το ίδιο και τα κόμματα.
Γιατί πλην μικρών εξαιρέσεων τα σχημάτισαν άνθρωποι που προέρχονται από τα "παλιά".
Χρησιμότερο είναι να σκεφθεί κανείς τί δρόμο θέλει να πάρουν τα πράγματα. Με ποιό τρόπο μπορεί να διορθωθεί το πολιτικό σύστημα, ή να αλλάξει. Για άλλους, να ανατραπεί.
Ποιά Ελλάδα θα θέλαμε; Στην Ευρώπη ή έξω από αυτήν;
Ποιοί μας φταίνε πραγματικά για την τροπή που πήραν τα πράγματα; Από πού ξεκίνησε το λάθος;
Ποιούς εμπιστευόμασταν για να μας κυβερνούν και πώς έμειναν ανεξέλεγκτοι; Θέλουμε να ελέγχονται ουσιαστικά και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Και από ποιόν;
Τί θα θέλαμε να είναι η Ευρώπη και τί είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από αυτήν; Ποιές χώρες έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα με την οικονομική κρίση και γιατί η Ελλάδα είναι στην χειρότερη θέση από αυτές;
Πώς μπορεί κανείς με την ψήφο του να συμβάλλει λίγο για να αρχίσει κάτι να αλλάζει, στα αλήθεια;
Φτάνουν οι δηλώσεις ή οι προθέσεις των αρχηγών για να πειστεί ο λαός;
Άνθρωποι που στην τωρινή κατάσταση φαίνεται να έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Έμειναν άνεργοι ή βλέπουν τις δουλειές τους να καταστρέφονται, ενώ οι ίδιοι φορτώνονται με χρέη και έχουν φτάσει στο σημείο που δεν τους νοιάζει τίποτα.
Σου λένε "αφού εγώ χάνω τα πάντα (ακόμη και αν δεν ισχύει απολύτως αυτό), δεν πάει να καεί το σύμπαν"; Δεν τους νοιάζει αν θα υπάρχει κυβέρνηση το βράδυ της 6ης Μαϊου, ούτε μπαίνουν στην συζήτηση για το πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα;
Αυτοί μπορεί να ψηφίσουν οτιδήποτε. Είναι απολύτως απρόβλεπτοι, αλλά σε μεγάλο ποσοστό τους βλέπω απλώς να διαλέγουν κάτι άλλο από αυτό που συνήθιζαν.Είναι έξαλλοι γενικώς με το πολιτικό σύστημα και τα πρόσωπα που το συναπαρτίζουν.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι άνθρωποι στους οποίους ανέθεσαν με τις ψήφους τους να κυβερνήσουν ευθύνονται κατά μείζονα λόγο για την καταστροφή. Χρεώνουν μεγάλο μερίδιο στα κόμματα που κυβέρνησαν επειδή αδράνησαν ή έχασαν χρόνο, όταν ακόμη μπορούσαν να γίνουν πράγματα που θα περιόριζαν την έκταση της κρίσης.
Ειδικά σε αυτές τις εκλογές, πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να σκεφθούμε περισσότερο και για περισσότερα πράγματα, όχι μόνο για τα πρόσωπα και τα κόμματα.
Έτσι κι αλλιώς στους αναποφάσιστους που είναι κατά κανόνα και οι περισσότερο προβληματισμένοι ψηφοφόροι, σχεδόν όλα τα πρόσωπα της πολιτικής είναι πολύ γνωστά και διόλου ελκυστικά.
Δεν είναι καινούρια. Το ίδιο και τα κόμματα.
Γιατί πλην μικρών εξαιρέσεων τα σχημάτισαν άνθρωποι που προέρχονται από τα "παλιά".
Χρησιμότερο είναι να σκεφθεί κανείς τί δρόμο θέλει να πάρουν τα πράγματα. Με ποιό τρόπο μπορεί να διορθωθεί το πολιτικό σύστημα, ή να αλλάξει. Για άλλους, να ανατραπεί.
Ποιά Ελλάδα θα θέλαμε; Στην Ευρώπη ή έξω από αυτήν;
Ποιοί μας φταίνε πραγματικά για την τροπή που πήραν τα πράγματα; Από πού ξεκίνησε το λάθος;
Ποιούς εμπιστευόμασταν για να μας κυβερνούν και πώς έμειναν ανεξέλεγκτοι; Θέλουμε να ελέγχονται ουσιαστικά και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Και από ποιόν;
Τί θα θέλαμε να είναι η Ευρώπη και τί είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από αυτήν; Ποιές χώρες έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα με την οικονομική κρίση και γιατί η Ελλάδα είναι στην χειρότερη θέση από αυτές;
Πώς μπορεί κανείς με την ψήφο του να συμβάλλει λίγο για να αρχίσει κάτι να αλλάζει, στα αλήθεια;
Φτάνουν οι δηλώσεις ή οι προθέσεις των αρχηγών για να πειστεί ο λαός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου