Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΣΑΧΛΑΜΑΡΑΣ...

Υπάρχει ένα μέρος μέσα στο Ελληνικό κράτος που ζει σε μια γυάλα αποστειρωμένη και παρακολουθεί τα γεγονότα και τις βίαιες αλλαγές κάτω από το πρίσμα μιας ιδιάζουσας κουλτούρας: της χαζοχαρούμενης σαχλαμάρας.

Στο βασίλειο των πρωινάδικων - μεσημεριανών της ιδιωτικής τηλεόρασης βασιλεύει η εξεζητημένη αφέλεια, ο χαχανουλισμός, η επιμελημένη έκπληξη και η απορία για το ποιός/α κεράτωσε ποιά/ον και πόσες φορές, για το ποιό φόρεμα, βρακί και χρώμα είχε αυτό που φορούσε μια "διάσημη" μεταξύ τους τηλεπερσόνα, για τα νύχια, τα ματοτσίνορα, τη γόβα, το μακιγιάζ, τα ρούχα, τα μεθύσια και τα κουνήματα στα ξενυχτάδικα...

Κι όλα αυτά με την πρόθυμη συνδρομή μή γνωστών καλεσμένων της κοτσάνας, ώστε το κατά παραγγελία χάχανο να πέφτει σύννεφο...

Φαίνεται πως σ' αυτό το βασίλειο αγνοούν ότι η διαφθορά στη χώρα μας καλά κρατεί, η ανεργία ξεπέρασε κατά πολύ το εκατομμύριο στη χώρα μας, ότι ο έξω κόσμος αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για να επιβιώσει, ότι οι νέοι άνθρωποι επινοούν απεγνωσμένες (δι)εξόδους από την κρίση (πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι που ζουν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά και στις άλλες μεγάλες πόλεις, ενδιαφέρονται να επιστρέψουν στην πατρώα γη και να ασχοληθούν με την πρωτογενή παραγωγή), ότι η λαθρομετανάστευση είναι από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας, ότι η ζωή είναι αγώνας και όχι άνοστα σχόλια και κουτσομπολιά...

Βάλε και τα συνεχώς αυξανόμενα τουρκο-σήριαλ που βλέπουν οι θείτσες κατά κόρον, την μπάλλα με κάθε αφορμή για τους "φίλαθλους" του καναπέ, οι χωρίς νόημα και συμπεράσματα ατέρμονες πολιτικές συζητήσεις ομιλούντων κεφαλών (για ποιούς;), τα πανομοιότυπα μπατσο-σήριαλ που παρηγορούν φοβισμένους μικροαστούς με συνεχείς συλλήψεις, ανακρίσεις, καταδίκες υπόπτων που τους πρόδωσε μια ασήμαντη τρίχα κι έχεις το πλήρες σκηνικό της αφασικής τηλοψίας.

Που καλλιεργήθηκε συστηματικά για χρόνια από τα ιδιωτικά κανάλια, ώστε να δημιουργηθούν πολίτες απολιτικοί. Για να περάσει ίσως αλώβητο το πολιτικό κατεστημένο την κουλτούρα του καναπέ και του μη αγώνα. Μια μελέτη κατέδειξε πώς χρειάζεται μια μειονότητα της τάξης μόλις του 5% για να επηρεαστεί η κατεύθυνση ενός πλήθους, ενώ το υπόλοιπο 95% θα ακολουθήσει χωρίς να συνειδητοποιεί πλήρως τι συμβαίνει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: