ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ;

Κάποτε λέγαμε Ευρώπη και φανταζόμασταν έναν κόσμο ευγενικό, πολιτισμένο, εκφραστή των ιδεωδών του αρχαίου Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού...

Την πραγματική Ευρώπη των σημερινών ανεπαρκών ηγετών της ζούμε εδώ και δύο χρόνια κάθε μέρα, μια Ευρώπη δολοφόνο που καταβροχθίζει τα κράτη-μέλη που την αποτελούν. Αλλά στο τέλος θα φάει και τον εαυτό της, μη έχοντας τι άλλο να φάει.

Είμαστε θύματα μιας Ευρώπης ανήμπορης να αντιδράσει στις επιθέσεις ενός απρόσωπου τέρατος που συνηθίζουν να το αποκαλούν "αγορές", ενώ πρόκειται για τραπεζικό σύστημα. Το οποίο κινείται με ταχύτητες ηλεκτρονικές, με άυλες εντολές ή ακαριαίες υποβαθμίσεις.

Ποτέ οι τραπεζικές αυτές υποβαθμίσεις δεν στοίχισαν στον πλανήτη τόση φτώχεια, τόσο σκληρά μέτρα, τόσες αυτοκτονίες, τόσες πτωχεύσεις. Και ποτέ τόσα κράτη δεν βρέθηκαν έρμαια στα χέρια μερικών επιτηδείων και κατευθυνόμενων "οίκων αξιολόγησης" και πάμπλουτων οικονομικών τραστ ή ατόμων.

Για ποια Ευρώπη να μιλήσει κανείς σήμερα;

Την Ευρώπη που ξέχασε οτιδήποτε άλλο τη συνιστούσε και αποφάσισε πως το μεγαλύτερο της όραμα είναι η δημοσιονομική πειθαρχία στρατιωτικού τύπου Μπίσμαρκ και η υπέρτατη αξία της οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί;

Για ποια Ευρώπη να μιλήσει; Μήπως γι αυτήν που επιβάλλει, χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες, εκλεκτούς των στοών και των "οργανώσεων" τραπεζίτες ως πρωθυπουργούς, όπως έγινε μέσα σε λίγες μέρες ταυτόχρονα σε Ιταλία κι Ελλάδα;

Αλίμονό μας, αν επιμένουμε να είμαστε σε μια τέτοια Ευρώπη όπως φαντάζει σήμερα, όχι των λαών αλλά μόνο των λογιστών, των τραπεζών, των αριθμών, της ανεργίας και των φόρων...