ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011
ΤΟ ΚΑΡΦΙ...
Κάποτε ένας άνθρωπος πήγαινε με τα πόδια στη δουλειά του.
Σ' όλο το δρόμο και σχεδόν μπροστά σε κάθε αυλή υπήρχε και κάποιος σκύλος, που πάντα γαύγιζε κάθε φορά που εκείνος περνούσε από κοντά του. Του είχε κάνει όμως εντύπωση ότι υπήρχε κι ένας σκύλος που καθόταν πάντα ακίνητος και κλαψούριζε, γρύλιζε και βογκούσε, έκανε δηλαδή την κλαψιάρικη μουρμούρα που κάνουν τα σκυλιά όταν είναι πληγωμένα ή πονούν κάπου.
Αυτός λοιπόν ο σκύλος το μόνο που έκανε ήταν να κάθεται στην μπροστινή αυλή του σπιτιού του και να βγάζει αυτούς τους ήχους. Ο φίλος μας ήταν πολύ περίεργος να ανακαλύψει γιατί εκείνος ο σκύλος μόνο γρύλιζε πονεμένα αντί να τον γαυγίζει, όπως όλα τα άλλα σκυλιά αλλά βέβαια δεν μπορούσε να βρει την άκρη, κι έτσι συνέχισε να πηγαίνει στη δουλειά του.
Αυτό συνεχίστηκε για περισσότερο από μια βδομάδα και τελικά ο άνθρωπός μας πήρε την απόφαση και χτύπησε την πόρτα του σπιτιού για να μάθει επιτέλους, τι ακριβώς συμβαίνει με το σκυλί αυτό. Κάποιος βγήκε από μέσα λέγοντας
- Τι θέλετε, παρακαλώ;
Ο διαβάτης ρώτησε:
- Δικός σας είναι ο σκύλος κύριε;
- Μάλιστα, δικός μου, απάντησε ο νοικοκύρης.
- Μα τι του συμβαίνει; ρωτάει ο περαστικός.
Το αφεντικό του σκύλου τότε ρώτησε:
- Τι θέλετε να πείτε;
- Δεν ξέρω, τον βλέπω εδώ να κάθεται και να βογκάει και να κλαψουρίζει μια ολόκληρη βδομάδα τώρα. Όλα τ' άλλα σκυλιά γαυγίζουν και το ίδιο θα έπρεπε να κάνει κι ο δικός σας, αλλά γιατί βογκάει και κλαψουρίζει;
- Ξέρετε, κάθεται πάνω σ' ένα καρφί, είπε ο ιδιοκτήτης.
- Τι πράγμα; Ο σκύλος σας κάθεται πάνω σ' ένα καρφί; Και γιατί δεν σηκώνεται να φύγει:
- Να σας πω, φαίνεται ότι δεν τον πονάει και πολύ...
Πολλοί άνθρωποι μοιάζουν μ' αυτόν το σκύλο που καθόταν πάνω σε καρφί.
Σίγουρα θα ήθελαν να σηκωθούν και να φύγουν, αλλά τους τρομάζει η ιδέα ότι μπορεί να τους συμβεί κάτι ακόμα χειρότερο αν μετακινηθούν. Κι έτσι προτιμούν να υφίστανται τον πόνο και την ταλαιπωρία του γνώριμου, του οικείου.
Δεν φαίνεται να τους περνάει ποτέ απ' το νου ότι πιθανόν θα θεραπευτούν, μπορεί να ελευθερωθούν, ίσως να κατορθώσουν να μετακινηθούν και ν' ανακαλύψουν ένα νέο τρόπο ζωής...
Μια καθημερινή αλήθεια που ισχύει για πολλούς!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου