ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΑ...

"Εδώ κυριαρχεί δυστυχώς, η κομματική αθλιότητα, η ιδιοτελής διαπλοκή, η αναξιοκρατία και τα βουλευτικά χρίσματα των ημετέρων ..." κατήγγειλε χθες ο μέχρι πρότινος υποψήφιος δήμαρχος νέου Δήμου.

Που δεν πέρασε στον δεύτερο γύρο αν και με αξιόλογο έργο τετραετίας στη περιοχή του, λόγω της στάσης συγκεκριμένων πολιτικών και αυτοδιοικητικών προσώπων, καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, που πέτυχαν ότι ήθελαν μέσω απειλών και πιέσεων συγκεκριμένων ανθρώπων, όργανα συγκεκριμένων βουλευτών ένα συνονθύλευμα άσχετων με τα αυτοδιοικητικά ανθρώπων, που το μόνο που τους ένωνε ήταν η καρεκλοθηρία και τίποτε άλλο και για να την κερδίσουν οι μεν απειλούσαν και σαμπόταραν με κάθε τρόπο τους υποψήφιους με τον συνδυασμό των δε...

Ελέγχοντας τους χρωματιστούς τους συντρόφους της λεγόμενης "κομματικής βάσης" ως πρόβατα, που κάθε τέσσερα χρόνια τους μάντριζαν στην κούρτα για να αρμέξουν την ψήφο τους, μοιράζοντας κανένα ρουσφετάκι ως αντάλλαγμα τυχαία ή επιλεγμένα...

Εγκαλεί μεγάλο κόμμα που κόντρα στις διακηρύξεις του για τους υποψηφίους δημάρχους περί εντιμότητας και αποτελεσματικότητας, έφτασε στο σημείο να χρίζει υποψήφιους ακριβώς τους αντίθετους...

Καταλήγοντας σαν προσευχή πως όλοι αυτοί περαστικοί είναι και θέλημα του Ανώτατου Επιβλέποντος είναι κάποτε να εξαφανιστούν από το πολιτικό στερέωμα, όταν σύντομα επικρατήσουν οι πολιτικές αξίες που όλοι επιθυμούμε και για τις οποίες αγωνιζόμαστε...

Αμ δε! Αυτό το "κάποτε" μπορεί να υπερβαίνει τα όρια μιας ανθρώπινης ζωής ή και γενιάς. Εδώ δεν ξεφορτωθήκαμε ακόμη την "γενιά του Πολυτεχνείου" του '70, αυτήν με τις αριστερές ιδεολογίες και τις δεξιές ορέξεις που οδήγησε στο σήμερα του 2010 την Ελλάδα όπως είναι.

Καλύτερα να κελαηδούσε και μερικά συγκεκριμένα ονόματα των συγκεκριμένων ανθρώπων και βουλευτών, να τους πλακώσει όλως αξιοκρατικά ο κόσμος τους, να ξεβρωμέσει ο τόπος από τη κομματική κατάρα, καθότιν ο σακατεμένος κι εξευτελισμένος γίνεται ανήμπορος να αντιδράσει για πολύ καιρό.

Δεν έχει σημασία το χρώμα του κόμματος, εδώ μια περίπτωση μόνο είναι, που επαναλαμβάνεται σε πολλές εκδοχές κι άλλα χρώματα μα ίδιες κι απαράλλαχτες καταστάσεις σε πολλούς τόπους, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, είτε αυτοδιοικητική είτε εθνική...

Και διαιωνίζει την κομματική μας κατάρα εδώ στην Ελλάδα, προς όφελος κάποιων παρασκηνιακών βολεμένων σκουληκιών.

Που μόνο αντίδοτο είναι η αυτοδικία των θυμάτων τους και το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών δυναμικά όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, ούτε ο Θεούλης που ποτέ δεν επεμβαίνει, ούτε ο εισαγγελέας για διερεύνηση καταγγελιών που στο τέλος θάβονται, ούτε η εκδίκηση δια της "υπερβατικής" ψήφου στον αντίπαλο του αντιπάλου στον δεύτερο γύρο άρουν την κατάρα.