ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΚΑΚΙΑ...

Σε κρίσιμες συγκυρίες σαν την τωρινή κατά την οποία διακυβεύεται το μέλλον μιας κοινωνίας ολόκληρης (όπως και της εθνικής μας υπόστασης) δεν μπορεί να κάνει κουμάντο μια ισχνή πλειοψηφία "επαγγελματιών επαναστατών" όπως αυτοί οι λιγοστοί του ΠΑΜΕ που διέλυσαν για ακόμη μια φορά του λιμάνι του Πειραιά.

Όποια κι αν είναι τα αιτήματά τους δεν μπορεί να αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας εν μέσω της τουριστικής περιόδου η οποία θα δώσει ψωμί σε χιλιάδες Έλληνες. Το κυριότερο, δεν μπορούν να γίνονται αιτία και αφορμή συκοφάντησης και υπονόμευσης του κινήματος των εργαζομένων εναντίον των μέτρων. Γιατί αυτή η τακτική τους προδιαθέτει αρνητικά εναντίον τους τα μικροαστικά στρώματα και τις χιλιάδες των άλλων εργαζομένων που περιμένουν να ζήσουν από τον τουρισμό κάθε καλοκαίρι.

Το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ δηλαδή δεν ενδιαφέρεται για την προστασία κανενός δικαιώματος. Ο,τι κάνει το κάνει στα πλαίσια της διακηρυγμένης κοντόφθαλμης θεώρησης του: "Αναδεικνύουμε τις κρίσεις του θνησιγενούς ούτως ή άλλως καπιταλισμού, τις βαθαίνουμε, οι μάζες ριζοσπαστικοποιούνται κι έτσι θα έρθει κάποτε η επανάσταση".

Για το ΚΚΕ η προστασία δικαιωμάτων, η επίλυση προβλημάτων, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, η εξασφάλιση ελευθεριών δεν είναι στόχος είναι δομικό πρόβλημα.

Κι όλα αυτά από το ΚΚΕ, τον πιο στυγνά καπιταλιστικό εργοδότη τής Ελλάδας.
Με την Τυποεκδοτική, εταιρεία που ανήκει στο ΚΚΕ και που δεν έχει υπογράψει τη συλλογική σύμβση εργασίας, εταιρεία τής οποίας οι υπάλληλοι πληρώνονται ψίχουλα και συχνά υποχρεώνονται να παρέχουν δωρεάν εργασία υπέρ τού κόμματος.
Όλα αυτά, χωρίς ποτέ να έχει γίνει κανενός είδους δημόσιος έλεγχος στα οικονομικά τής Τυποεκδοτικής, αλλά ούτε και του ΚΚΕ.

"Νόμος είναι το δίκιο τού εργάτη", αλλά η Παπαρήγα ήξερε να στείλει την κόρη της στο Αμερικάνικο Κολλέγιο. Την υποκρισία και την απληστία των κομμουνιστών την έχουν ζήσει στο πετσί τους όλες οι πρώην κομμουνιστικές χώρες, ουδεμίας εξαιρουμένης.

Κανένα κομμουνιστικό καθεστώς δεν νοιάστηκε ποτέ για τον μέσο άνθρωπο, όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι όλοι μας όταν κατέρρευσαν οι κομμουνιστικές δικτατορίες και άφησαν πίσω τους εξαθλιωμένους λαούς σε χώρες διαλυμένες.

Το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό. Όποιος εργαζόμενος θέλει να απεργήσει ας απεργήσει. Ενοχλεί αφάνταστα όμως να πηγαίνουν κάποιοι τύποι και να μην αφήνουν να δουλέψουν αυτοί που θέλουν να δουλέψουν.

Κοινώς όποιος θέλει να απεργεί ας απεργεί κι όποιος θέλει να δουλέψει ας δουλέψει. Καταναγκαστική εργασία δεν επιτρέπεται και καταναγκαστική απεργίας επίσης δεν επιτρέπεται. Και το ΚΚΕ επιβάλλει φασιστικά στους άλλους να μη δουλέψουν.

Να παρεμποδίζουν την καθημερινή ζωή με ψευδεπίγραφους "αγώνες", μόνο και μόνο για το δικό τους συμφέρον (αν τύχει και κάτσουν κάποια χαμένα ψηφαλάκια από καρακατσουλιά σε επόμενες εκλογές).

Λίγο "αστικό" ξύλο από τους λιμενικούς (αν τους άφηναν) στους "εργαζόμενους" του ΠΑΜΕ και το θέμα θα είχε διευθετηθεί. Αλλά δεν τους αφήνουν, μην χαλάσει η μόστρα της "δημοκρατίας" μας...