ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΙ ΑΞΙΕΣ...

Τα δυο τελευταία χρόνια, η διεθνής οικονομική κρίση ενέσκηψε και στην εντελώς απροετοίμαστη χώρα μας, στην οποία τα δημοσιονομικά ελλείμματα μαζί με το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και το δημόσιο χρέος, είχαν γιγαντωθεί κι ήταν ανεξέλεγκτα.

Η χώρα σύντομα θα τεθεί υπό διεθνή κηδεμονία επειδή ο κύκλος των δανειστών μας δεν πιστεύει ότι μπορούμε να διαμορφώσουμε μόνοι μας συνθήκες αποπληρωμής των χρεών μας ανακτώντας εσωτερικά τους απαιτούμενους χρηματοδοτικούς πόρους, για να ισορροπήσουμε την ελληνική οικονομία.

Όμως δεν φταίει η διεθνής κρίση που η Ελλάδα κατάντησε ένα πειραματόζωο στο σταυροδρόμι μιάς διεθνούς περιπέτειας που αλλιώς θα μετρήσει το αρνητικό αποτέλεσμα για μας και αλλιώς για τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Φτάσαμε ως εδώ γιατί αποεπενδύσαμε τη χώρα. Στείλαμε στα καφενεία τους αγρότες και άλλες κατηγορίες εργαζομένων με το ΚΠΣ, πανηγυρίζοντας για την απάτη της Ευρώπης, χωρίς με αυτά τα προγράμματα να χτίσουμε καινούργιες βιομηχανίες, χωρίς να φτιάξουμε κανένα πολεμικό εργοστάσιο. Τα χάσαμε όλα επιδοθέντες σ' ένα άγριο πρόγραμμα ξεπουλήματος της Ελλάδας.

Όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούσαμε τις προσπάθειες καταστροφής του Ελληνικού έθνους απο συγκεκριμένους κύκλους του εξωτερικού και με τους ειδικούς συνεργάτες τους στο εσωτερικό, που το πόπολο πρόθυμα ψηφίζει για να το "σώσουν".

Σήμερα λοιπόν ήρθε ο λογαριασμός κι έχουμε και λέμε, τι παράγουμε;
Σουβλάκι με πίτα, φραπόγαλο, πίτσα με ή χωρίς αντσούγιες και όλα τα υλικά εισαγωγής. Για να ταίσουν έναν παραπαίοντα τουρισμό των βορειοευρωπαϊκών ΚΑΠΗ και των ξεσαλωμένων νεαρών τους για φτηνό ξέδωμα.

Είμαστε η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη, σε λίγο χωρίς ούτε ένα ναυπηγείο στη επικράτεια μας.

Η συμπαραγωγή στα οπλικά συστήματα είναι άγνωστη λέξη για τους πολιτικούς - ατζέντηδες των εμπόρων όπλων. Μα αν το φτιάχνετε κάτι εδώ από Ελληνικά χέρια, πως θα πάρουν αυτοί μίζα από τον εισαγωγέα;

Ούτε κανενός είδους όχημα κατασκευάζουμε εδώ, από το τόσα που φρακάρουν τους δρόμους καθημερινά και ξεπληρώνονται με δεκάδες δόσεις...

Εκτός από την πολυεπίπεδη διαφθορά, στην ελληνική δημόσια διοίκηση έχει εμφιλοχωρήσει η αμάθεια, η ευθυνοφοβία και η λογική της ήσσονος προσπάθειας.
Δημόσια έργα σχεδιάζονται όχι για την λύση ενός προβλήματος, αλλά με γνώμονα το πόση μίζα πρέπει να βγάλουνε κάποιοι. Ο κρατικός μηχανισμός, το "βαθύ κράτος", υπάρχει και πληρώνεται για να διεκπεραιώνει. Και όταν δεν έχει αντικείμενο να διεκπεραιώσει, το φτιάχνει, για να πληρώνεται.

Νόμοι φτιάχνονται κατά παραγγελία. Νόμοι που προβλέπουν μελλοντικούς φόρους για πλουτισμό διαπλεκόμενων παρεών.

Εμφανίζανε ως δείκτη ανάπτυξης την κατανάλωση. Με πέντε κάρτες και τρία καταναλωτικά έκαστος αγοράζαμε αυτά που παράγουν οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Κορεάτες, οι Γιαπωνέζοι. Όχι εμείς. Αυτοί. Και τους πληρώναμε με δανεικά. Ποιοι τα πήραν; Αυτοί οι συνήθεις ύποπτοι - λαμόγια που τα παίρνανε όλα. Πάντα.

Τώρα λοιπόν μας κουνάνε το δάχτυλο.Χρησιμοποιούν την κρίση και την προπαγανδιστική τρομοκρατία για να μας το βουλώσουν.

Χωρίς να μπορούμε ν' αντιδράσουμε ή ν' αντισταθούμε, παρακολουθούμε με αγωνία την ξέφρενη κούρσα του χρέους και την άνοδο της ακρίβειας. Και ευλόγως διερωτάται κανείς ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, πώς αντέχουμε και μέχρι πότε θα βλέπουμε τα τρωκτικά να βάζουν το χέρι στην τσέπη κάθε λίγο όλο και πιο βαθιά, λόγω της ακρίβειας που μη φοβούμενη κυρώσεις έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις...

Οι έμποροι όσο θέλουν θα το κερδίσουν. Αν μειωθεί η κατανάλωση και πέσει ο τζίρος, που συνεπάγεται λιγότερα κέρδη, αυξάνουν τις τιμές για να ισοφαρίσουν τη χασούρα ή τη δική τους πωλησιακή ανεπάρκεια...

Το κράτος δεν κατατοπίζει τον καταναλωτή. Τον αφήνει μόνο του, να ψάχνει τα διάφορα σκευάσματα, πως έχουν παραχθεί και ποια είναι η προέλευσή τους.

Από την άλλη η παρακμή της εκπαίδευσης και η παράλληλη προώθηση μιας σάπιας και ατομιστικής νοοτροπίας προκαλεί και τροφοδοτεί συνεχώς τον παρασιτισμό του δημόσιου τομέα, τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, την αδιαφορία για τα κοινά, που με τη σειρά τους ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας ανταγωνιστικής και παραγωγικής οικονομίας.

Γιατί αυτή χωρίς αξιοκρατία είναι αδύνατη (αφού πρέπει να ανταμοίβεται ο καθένας ανάλογα με την προσφορά και την προσπάθειά του για να υπάρχουν κίνητρα και αίσθηση δικαιοσύνης) και αξιοκρατία χωρίς συλλογικές αξίες (που τις καλλιεργούν το σχολείο και η οικογένεια, θεσμοί που βάλλονται από τους δήθεν "προοδευτικούς" διεθνιστές) δεν μπορεί να υπάρξει.

Η φαυλότητα που εξέθρεψε το ΠΑΣΟΚ των '80'ς, όλα τα χρόνια που κυβέρνησε την χώρα διαπέρασε και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, αλλά πιστεύω και την κοινωνία στο σύνολό της. Έγινε σημαία των νεοελλήνων η αρπαχτή, έγινε μαγκιά το να διαλύεις την οικογένειά σου και να βρίσκεις γκόμενα όπως ο διδάξας και ιδρυτής έκανε. Έγιναν φυσιολογικά τα δωράκια των πολλών εκατομμυρίων σε εαυτούς και αλλήλους. Έγινε επιτρεπτή η ψευδομαρτυρία προκειμένου κα καλυφθούν οι ανομίες του μεγάλου αρχηγού. Ακολούθησε κατά πόδας η ηγετική ομάδα της Ν.Δ., που ανάμεσα στ΄άλλα θεώρησε υποχρέωσή της να ανταμείψει τους δικούς της φαύλους που τελούσαν χρόνια εν αναμονή εξουσίας, διορίζοντας τους στα υπουργεία και τους οργανισμούς για να εξυπητερήσει τα στενά κομματικά της συμφέροντα.

Χάθηκαν αρχές και αξίες.όλοι έχουμε τις ευθύνες μας γι' αυτό...

Μπορούμε και πρέπει να τις αναλάβουμε όλοι μαζί θα πρέπει να δώσουμε την λύση. Και η λύση δεν μπορεί να περιλαμβάνει όσους δημιούργησαν, ανέχτηκαν ή εξέθρεψαν τα προβλήματα. ΄Οσους συμμετείχαν στο φαγοπότι,όσους κατασπατάλησαν τα χρήματα του Ελληνικού λαού,όσους με οποιδήποτε τρόπο μας πλήγωσαν...

Έτσι ώστε χωρίς αυτούς να καταφέρουμε να ξαναχτίσουμε τα πάντα από την αρχή...

Να επιστρέψουμε στη γη μας και θα παράγουμε πάλι την τροφή μας.

Να χτίσουμε πάλι την βιομηχανία μας και θα την βασίσουμε στην τεχνολογική έρευνα, με πρωτοπορία τα καλύτερα μυαλά μας.

Να επανελληνίσουμε την Παιδεία μας με μέτρο και δείκτη τους άριστους κι όχι την αρχή της ήσσονος προσπάθειας και της εξίσωσης προς τα κάτω.

Να ορθολογικοποιήσουμε την Δημόσια Διοίκηση και θα κάνουμε το φορολογικό σύστημα πόλο έλξης για επενδύσεις κι όχι ανθρωποδιώκτη.

Να αποκαταστήσουμε τα δυο αγκωνάρια της πατρίδας μας: την Φιλοτιμία και τον Πατριωτισμό.

Οι απολύσεις άχρηστων "εργαζόμενων" περισσότερο καλό θα κάνουν παρά κακό, δεν θα χαθεί ο κρατικός μηχανισμός αν βόσκουν λιγότεροι κλητήρες στις υπηρεσίες. Θα δώσει ωθηση στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την ανανέωση των πόρων. Οι κοινωνίες δεν προχωρούν με δημόσιο βόλεμα αλλά με δουλειά, ιδέες και όραμα.

Το ισχυρότερο κίνητρο είναι το ηθικό. Η προσπάθεια πρέπει να ειναι διαρκές, με εγρήγορση για αυτά που έρχονται, με κριτικό πνεύμα σε οτι μας σερβίρουν οι διάφοροι "ειδήμονες".

Καιρός να βγούμε απο τα καβούκια μας και να πάρουμε τη ζωή μας και την ευθύνη της στα χέρια μας, είναι πιο γρήγορο να αλλάξουμε λίγο τον εαυτό μας, από το να περιμένουμε να αλλάξει ο κόσμος γύρω μας όπως μας βολεύει...