ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ...

Ένας μικρούλης κάποτε, βλέποντας τη μητέρα του να κλαίει, τη ρώτησε γιατί κλαίει;

- Επειδή είμαι γυναίκα, απάντησε αυτή...

- Δεν καταλαβαίνω, είπε ο μικρός.

Η μητέρα τον πήρε στην αγκαλιά της και του είπε πως δεν θα καταλάβαινε ποτέ! Αργότερα ο μικρός ρώτησε τον πατέρα του:

- Μπαμπά, γιατί η μαμά κλαίει, χωρίς λόγο;

Αυτός του απάντησε πως "όλες οι γυναίκες κλαίνε έτσι, χωρίς λόγο"...

Ο μικρός και πάλι δεν κατάλαβε. Μεγάλωσε κι έγινε άντρας, χωρίς να παίρνει ποτέ απάντηση στο ερώτημά του.

Τελικά απευθύνθηκε στον Θεό που του είπε:

- Όταν έπλασα τη γυναίκα, έπρεπε αυτό το πλάσμα να είναι ιδιαίτερο. Της έδωσα λοιπόν ώμους δυνατούς για να σηκώνει τα βάρη του κόσμου. Την προίκισα με μεγάλη εσωτερική δύναμη ψυχής και αντοχή για να ξεπερνάει τους πόνους από γέννες και απώλειες παιδιών. Της έδωσα το σθένος να συνεχίζει από εκεί που οι άλλοι τα παρατούν. Να φροντίζει την οικογένειά της χωρίς να γογγύζει, έστω κι αν είναι άρρωστη ή κουρασμένη. Της έδωσα την αρετή να αγαπά τα παιδιά της, ακόμη κι αν αυτά την πληγώνουν σκληρά. Επιπλέον της χάρισα την υπομονή να ανέχεται τα ελαττώματα του άντρα της.

Στο τέλος, της έδωσα τα δάκρυα, για τελείως δική της χρήση: να κλαίει κάθε φορά που η ίδια θα κρίνει τον λόγο...

Ξέρεις, συνέχισε ο Θεός, η ομορφιά της γυναίκας δεν είναι στα ρούχα που φοράει, ούτε στο πρόσωπο που δείχνει ή στον τρόπο που φτιάχνει τα μαλλιά της. Η ομορφιά μιας γυναίκας βρίσκεται στα μάτια της, γιατί αυτά είναι η είσοδος για την καρδιά της και στην καρδιά της φωλιάζει η απέραντη αγάπη...