ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΠΡΟΣ ΙΜΠΡΑΗΜ: ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΣΤΑΝΑ...

Μια φράση που έχει περάσει στην Ελληνική γλώσσα και λέγεται για όσους είναι αδέκαστοι, ξεκίνησε από την Μάνη...

Άντρες, γυναίκες και παιδιά της Μάνης στα χρόνια του Αγώνα, ήξεραν από όπλα. Για τα χωριά τους, δεν έλεγαν ότι έχουν τόσους κατοίκους, αλλά τόσα τουφέκια...

Κανένας κατακτητής δεν πάτησε το πόδι του εκεί κι ο Ιμπραήμ, που έκαψε όλη την Πελοπόννησο, μόνο τη Μάνη δεν μπόρεσε να πάρει.

Στα 1826 προσπάθησε να ξεγελάσει τους Μανιάτες. Χώρισε στα δύο το στρατό του και τράβηξε τους Μανιάτες προς τον Αλμυρό, ενώ η άλλη φάλαγγά του από τον όρμο του Διρού ανέβηκε στα έρημα χωριά τους, αλλά τα γυναικόπαιδα τους έδιωξαν με πέτρες και δρεπάνια.

Ωστόσο, ο Ιμπραήμ έστειλε μέσα στα χωριά της Μάνης κατασκόπους ντυμένους καστανάδες. Αυτοί για να πληροφορηθούν από τις πεινασμένες γυναίκες και τα παιδιά που κρύβονταν οι άντρες τους, άρχισαν να τους χαρίζουν κάστανα, αντί να τα πουλάνε.

Αυτό έκανε εντύπωση στο χωριό και αμέσως ειδοποίησαν και κατέβηκαν οι αρματολοί στα χωριά και έπιασαν τους καστανάδες. Οι κατάσκοποι ομολόγησαν την αλήθεια εκλιπαρώντας για τη ζωή τους, όμως οι Μανιάτες λίγο πριν τους απαγχονίσουν απάντησαν:

- Εμείς δεν χαρίζουμε κάστανα...