ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ...
Δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουμε πρωταθλητές στη διαφθορά. Κι ούτε άλλαξε κάτι στην ιεραρχία των υπηρεσιών που πρωταγωνιστούν σ΄ αυτήν: Νοσοκομεία (φακελάκι), Πολεοδομίες (γρηγορόσημο), Εφορίες (διακανονισμός), ΙΚΑ, Νομαρχίες κ.λπ., κλπ. είναι εντυπωσιακό το γεγονός που επισημαίνεται από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας που έκανε την έρευνα (Public Issue): η μέση τιμή ανά "λάδωμα" (πέρυσι), στον μεν δημόσιο τομέα ανέρχεται στα 1.355 ευρώ, στον δε ιδιωτικό στα 1.671.
Το πιο αποκαρδιωτικό όμως, είναι ότι ο Έλληνας είναι επιρρεπής και ιδιαίτερα δεκτικός στη διαφθορά! Σε πολύ μεγάλο ποσοστό - πάνω από το 85% των ερωτηθέντων -ομολογούν ότι θα "λάδωναν" για να εξυπηρετηθούν!
Και στο ίδιο περίπου ποσοστό οι ερωτώμενοι λένε πως θα ήθελαν να παταχθεί η διαφθορά! (Αλλά πώς;)
Η διαφθορά είναι "ταγκό" που χορεύεται από δυο: αν εμείς οι ίδιοι δεν πεισθούμε ότι η "δουλειά" μας γίνεται (και πρέπει να γίνεται) νόμιμα και όχι με το «λάδωμα», για ποιο λόγο ο άλλος (γιατρός, υπάλληλος, κ.λπ.) να μην εκμεταλλευτεί την αδυναμία μας; Εμείς οι ίδιοι δεν ευνοούμε την πραγματικότητα; Δυστυχώς, δεν έχουμε μάθει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας καταγγέλλοντας τις παρανομίες που διαπιστώνουμε.
Η διαπλοκή (στην πολιτική και την οικονομία) είναι διεθνές φαινόμενο, όμως το προσωπικό "αλισβερίσι" εξαρτάται από εμάς προσωπικά.
Η διαφθορά ξεκινά από ψηλά. Εδραιωμένη ως πολιτικό και οικονομικό ρουσφέτι, διακλαδίζεται στις αναθέσεις σε ημέτερους των προγραμμάτων των υπουργείων (με εικονικούς διαγωνισμούς), μπαίνει στα νοσοκομεία και τα φάρμακα, διαχέεται στις δημόσιες υπηρεσίες, διαποτίζει τον ιδιωτικό τομέα για να καταλήξει στους απλούς υπαλλήλους που έμαθαν ν' αναζητούν κι αυτοί το μερίδιο τους, κάποιοι δε με περίσσιο θράσος.
Κανείς δεν καταγγέλλεται, κανείς δεν τιμωρείται. Αφού από παλιά είναι γνωστό πως "όλοι τα παίρνουνε... κρυφά και φανερά"...
Ευχή είναι να χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του. Πολιτική βούληση χρειάζεται και συνεχής, ανηλεής έλεγχος.
Δεν θα έχουμε μόνο οικονομικό όφελος. Είναι και θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας των πολιτών στις σχέσεις τους με τις υπηρεσίες του κράτους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου