ΟΝΕΙΡΑ ΚΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΡΑΜΕΝΑ...

1.
Πλοίο ξεχασμένο στο λιμάνι
που όλο για ταξίδι ξεκινά
σάπιο το φορτίο στο αμπάρι
μα δεν ξέρει πότε θα σαλπάρει
με προορισμό το πουθενά...

2.
Κύματα σηκώνει ο αέρας
ο βοριάς καθώς λυσσομανά
στο τελείωμα κι αυτής της μέρας
στέκομαι στον βράχο και κοιτάζω
αν μου ρίξει ο ήλιος μια ματιά...

3.
Όνειρα κι ελπίδες μαραμένα
απ' το φώς πέσαν στην σκοτεινιά
στης καρδιάς τα βάθη κλειδωμένα
για άλλη μια φορά αναρρωτιέμαι
τι έχει η μοίρα και με κυνηγά...

4.
Σκούριασαν οι άγκυρες στον κάβο
με τα ψάρια γίναν φίλοι στον βυθό
το κασκέτο έβγαλα το μαύρο
και το στήθος γύρισα στον Χάρο
τι άλλο έχω τώρα πια να φοβηθώ;

Από την συλλογή στίχων "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"