ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009
ΚΟΝΤΟΦΘΑΛΜΟΙ ΚΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΙ...
Νομίζουμε ότι είμαστε ανεξάρτητοι σε ένα κόσμο αντικειμένων. Στην ουσία είμαστε αλληλεξαρτώμενοι σε ένα κόσμο υποκειμένων...
Οτιδήποτε μας περιστοιχίζει παίζει ρόλο στη ζωή μας κι εμείς στη δική του. Έμψυχο ή άψυχο, δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η σχέση αλληλεξάρτησης και συμβίωσης που εκατομμύρια χρόνια υπάρχει επάνω σ' αυτόν τον πλανήτη...
Κι όμως μερικοί άνθρωποι επιλέγουν να την αγνοούν.
Πόσο κοντόφθαλμοι και επιπόλαιοι είναι...
Υπάρχουν άνθρωποι που συμπεριφέρονται εγωιστικά και επιπόλαια στη φύση, νομίζοντας έτσι ότι οι ίδιοι δεν πρόκειται να επηρεαστούν από τη συμπεριφορά τους αυτή...
Συμβαίνει με τα μπαζωμένα ρέματα και τις πλημμύρες. Κάποιοι άλλοι, καταστρέφουν τη φύση, για να χτίσουν τα εξοχικά τους. Δείτε όμως, ποια σπίτια καίγονται πρώτα, όταν η φωτιά καταστρέφει το δάσος. Μολύνουν την ατμόσφαιρα επειδή αδιαφορούνε για τους ρύπους του αυτοκινήτου τους και ξεχνούνε ότι τον ίδιο αέρα αναπνέουν τα παιδιά τους...
Όσοι επιλέγουν να ζουν καλά πρέπει να βοηθήσουν άλλους να ζουν καλά, γιατί η αξία μιας ζωής μετριέται από τις άλλες ζωές που αγγίζει.
Κι εκείνοι που επιλέγουν να είναι ευτυχείς θα πρέπει να βοηθούν άλλους να βρουν ευτυχία, γιατί η ευτυχία κι η ευημερία καθενός είναι συνδεδεμένη με την ευτυχία και την ευημερία όλων. Όλοι όσοι θέλουν να ζουν ειρηνικά θα πρέπει κι οφείλουν να βοηθούν τους πλησίον τους να έχουν ειρήνη...
Δεν είμαστε αυτόνομοι. Ο καθένας με τον τρόπο του, υπηρετεί, αναβαθμίζει ή καταστρέφει την αρμονία που τον περιστοιχίζει.
Φαίνεται παραστατικά με την ιστορία ενός χωρικού που καλλιεργούσε καλό καλαμπόκι το οποίο πάντα διακρινότανε. Κάθε χρόνο έφερνε το καλαμπόκι του στην έκθεση της πολιτείας που έμενε και κέρδιζε το πρώτο βραβείο.
Μια χρονιά ένας δημοσιογράφος του πήρε συνέντευξη κι έμαθε κάτι πολύ ενδιαφέρον για τον τρόπο που το καλλιεργούσε...
Ο δημοσιογράφος ανακάλυψε ότι ο αγρότης μοιραζόταν τον σπόρο του καλαμποκιού του με τους γείτονές του.
- Πώς μπορείτε να μοιράζεστε τον καλύτερο σπόρο σας με τους γείτονές σας, όταν κι αυτοί φέρνουν καλαμπόκι στην έκθεση, σε ανταγωνισμό μαζί σας, κάθε χρόνο; ρώτησε ο δημοσιογράφος...
- Μα δεν το ξέρετε, κύριε; είπε ο αγρότης...Ο άνεμος ξεσηκώνει την γύρη από το καλαμπόκι, όταν ωριμάζει και την μεταφέρει από χωράφι σε χωράφι. Αν οι γείτονές μου καλλιεργούν κατώτερης ποιότητας καλαμπόκι, η επικονίαση αυτής της γύρης σταθερά θα υποβαθμίζει την ποιότητα του δικού μου καρπού. Αν θέλω να παράγω καλό καλαμπόκι θα πρέπει να βοηθήσω τους γείτονές μου να καλλιεργούν καλό καλαμπόκι!
Ο αγρότης της ιστορίας μας γνωρίζει καλά την αλληλουχία της ζωής. Το καλαμπόκι του δεν μπορεί να βελτιώνεται αν δεν βελτιώνεται και το καλαμπόκι του γείτονα. Το ίδιο ισχύει και σε όλα τα άλλα επίπεδα της ζωής...
Αυτό είναι το μάθημα για τον καθένα μας!
Ετικέτες
άνθρωποι,
αρμονία,
επιπολαιότητα,
ευημερία,
συνεργασία,
φύση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου