ΑΠΕΝΤΑΡΟΣ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΣ...

Μπορεί να φαίνεται το άκρο άωτο της ανθρώπινης μαλακίας, μα έχει σάρκα και οστά στο πρόσωπο κάποιου Μιχάλη. Να είναι φτωχός αγρότης σε ορεινό κι άφορο κατσικοχώρι και να ψηφίζει φανατικά τη δεξιά μόνο και μόνο να μη βγει λέει "ο Παπανδρέου ο κουμουνιστής" και του πάρει τα ανύπαρκτα υπάρχοντα...

Προεκλογικά να κρεμά μια "γαλάζια" σημαία στο σαραβαλιασμένο τρακτέρ 30ετίας, το μοναδικό όχημα που διαθέτει και να την περιφέρει περήφανα στην πλατεία του χωριού του, ατάραχος από τα χάχανα και τις μούτζες που έτρωγε από τους συγχωριανούς του, που διασκεδάζανε με τον δεξιόφρονα πατριώτη.

Το μοναδικό του εισόδημα στα γεράματα ήταν η αγροτική σύνταξη που του έβγαλε ο Αντρέας κάποτε στην πρώτη του τετραετία, τότε που έδωσε κατιτίς στους μη προνομιούχους πριν ανακαλύψει κατόπιν τις Ελούντες και τις ιπτάμενες συνοδούς και αφήσει το πόπολο με το στόμα ανοιχτό να περιμένει τις καλύτερες μέρες που ήρθανε μόνο για τους υπουργούς και τους κολλητούς του...

Με κείνα τα λεφτά πήρε και τη σημαία με τον δαυλό που την κρατούσε κρυμμένη και την παρουσίαζε κατά τις προεκλογικές περιόδους...Τέτοια σημαία σε διαστάσεις διπλού σεντονιού ούτε ο Αλαφούζος δε θα τολμούσε να υψώσει στο ταχύπλοο κότερο, μα ο φτωχός χωριάτης αμετανόητος ψήφιζε κι έβγαζε τα μάτια του...

Όταν στηρίζεις το ίδιο κόμμα με τον Αλαφούζο και τον Βαρδινογιάννη κάτι τρέχει, κάποιος κάνει λάθος από τους δυό σας, οι επιτυχημένοι ή εσύ ψηφίζουνε λάθος τι λές; Δεν βλέπεις τον Μπόμπολα και τον Λαμπράκη που δεν είναι δεξιοί, εσύ τι περιμένεις από τους υπηρέτες των εφοπλιστών... του λέγανε άλλοι γνωστικοί, μα ήταν έλεγε "πασόκοι και κουμουνιστές" και θέλανε το κακό του τόπου.

Αυτός που πάσχιζε για το καλό του τόπου έφερε δυό φορές τη δεξιά στην εξουσία και κατάφερε να μειωθεί η σύνταξη του από τον Ψηλό το '93 λίγο πριν τον ρίξει ο κύριος υποστηριχτής του κι ακόμη χειρότερα από το 2004 μέχρι σήμερα να χειροτερεύει ραγδαία το επίπεδο της ζωής του από τον ανεπαρκή ανηψιό "εθνάρχου" που δεν μπορεί "να μοιράσει 2 γαιδάρων άχερα" όπως διαπιστώνανε εύκολα όλοι οι υπόλοιποι.

Βέβαια οι εφοπλιστές και οι κουμπάροι και τα λοιπά λαμόγια προωθούσανε τα συμφέροντα τους και κάνανε τις δουλειές τους πλουτίζοντας, αν κι αγνοούσαν την παρουσία του, τι κι αν αυτός τους έφερε στην εξουσία...

Είχε κι αυτός καμιά διευκόλυνση βέβαια: Κάνοντας συνεχόμενα τάματα στο άγιο Μαλακογιάννη της περιοχής του, κατόρθωσε να πάρει κάποτε μια διήμερη άδεια ο εγγονός του από τον Στρατό, να παραβρεθεί στο πανηγύρι του χωριού του και να πάρουνε εποχικό εργάτη έναν μακρινό του ξάδερφο στο συσκευαστήριο πορτοκαλιών τον χειμώνα, πράγμα που δεν επιβάρυνε τους φορολογούμενους πολίτες σαν τις αρπαχτές των υψηλά ιστάμενων κόπρων της αληθινής δεξιάς, που λυμαίνονται άγαρμπα το κοινό χρήμα...

Το περίεργο είναι που νοιώθει περήφανος και κομπάζει όταν κοιτά τα γκάλοπ λαθραία στην εφημερίδα που κοιτά κρεμασμένη στο περίπτερο επειδή δεν μπορεί ν' αγοράσει και διαπιστώνει πως κι άλλοι ανιδιοτελείς μαλάκες σαν του λόγου του έβγαλαν "καταλληλότερο" τον αρχηγό του, έστω και μόνο με 0,5% έναντι του άλλου.

Θάθελε να κεράσει όλους τους χωριανούς του από χαρά, μα όσο και να μετρά τα ψιλά στην τσέπη του, δεν βγαίνει ο λογαριασμός...