ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Δευτέρα 19 Μαΐου 2008
ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΚΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΣ ΗΡΩΙΣΜΟΣ...
Αληθινό γεγονός:
Γίνεται προ ημερών ληστεία σε υποκατάστημα τράπεζας στο κέντρο της πόλης. Οι ληστές παίρνουν ότι βρίσκουν και φεύγουν ανενόχλητοι ή σχεδόν: τους κυνηγά μόνος του ο διευθυντής του καταστήματος, πεζός κι άοπλος όπως ΔΕΝ έπρεπε να ήταν.
Παρόλα αυτά τους προλαβαίνει σε κοντινή απόσταση, οι 2 νεαροί ληστές γυρίζουν και τον πυροβολούν στα πόδια με ξεπερασμένο πια πολεμικό όπλο που κρατούσαν, μπροστά στα μάτια ενός αστυνομικού με περιπολικό που κατέφθασε κι απλώς παρακολουθούσε από ασφαλή απόσταση, τελικά οι ληστές διαφεύγουν...
Ο διευθυντής καταλήγει στο νοσοκομείο μέχρι προχθές, δεν τον επισκέφτηκε κανείς ένστολος να δει έστω υπηρεσιακώς τι απόγινε, άργησαν χαρακτηριστικά να του πάρουν κατάθεση για την υπόθεση...
Αντί για αυτά ο διευθυντής διάβασε στον τοπικό τύπο με έκπληξη κι αγανάκτηση μια ανακοίνωση που δημοσιεύσανε οι μπάτσοι και οι συνδικαλιστές τους, όπου τον κατηγορούσαν με απύθμενο θράσος μεταξύ άλλων για "θανατηφόρο κι επιπόλαιο ηρωισμό" που επέδειξε κάνοντας την παραπάνω ενέργεια και προφανώς αποκάλυψε για άλλη μια φορά την ανικανότητα, την ανεπάρκεια και την δειλία τους, που κατέληξαν στον τραυματισμό του...
Η ανακοίνωση κατέληξε πάλι στα συνηθισμένα και μόνιμα αιτήματα τους για λεφτά και διορισμούς (τι θ' αλλάξει αν διοριστούν και 5.000 ακόμη σαν κι αυτούς;)
Ο διευθυντής μπορεί να διακινδύνευσε για να μη χάσει κέρδη και φτωχύνει ελάχιστα το πλούσιο αφεντικό του, που έγινε τραπεζίτης ξεκινώντας από αφισοκολλητής του Αντρέα, ή μη ανεχόμενος να του ληστέψουν το μαγαζί 20χρονα - 25χρονα μαυροντυμένα τσογλάνια μόνο και μόνο για να πάρουν αύριο το φετίχ τους - τετράπορτο αγροτικό και να τα σπούνε στα μπαρ και τα λυράδικα τα ξημερώματα, δεν έχει σημασία τι σκεφτόταν όταν τους καταδίωκε μόνος...
Μα όταν κάνει το επιβεβλημένο κι αυτονόητο, να χαρακτηρίζεται κι επιπόλαιος!...
Από μπάτσους επειδή δεν άφησε τους κακοποιούς να δρουν ανενόχλητοι...
Καθημερινά πια αδέσποτοι νεαροί ακόμη κι ανήλικοι, αρπάζουν τσάντες από γριές.
Όποιος έχει ποδήλατο ή μικρό μηχανάκι και το αφήσει για λίγο αφύλαχτο, το χάνει οριστικά.
Σπίτια, μαγαζιά και περίπτερα διαρρήκτονται τακτικά.
Γύφτοι κλέβουν οτιδήποτε μεταλλικό αξίζει και το πουλούν σε πρόθυμους κλεπταποδόχους.
Τις μέρες της απεργίας των βυτιοφορέων κάποιοι θρασείς έκλεβαν βενζίνη παραβιάζοντας τάπες ρεζερβουάρ.
Προχθές πάλι σκοτώθηκε αναίτια κάπου αλλού ένας νέος από καταδικασμένο (στα 20 του) ισοβίτη που όμως κάποιος ....γιάννης φρόντισε να πέσει στα μαλακά και τελικά ν' αποφυλακιστεί πρόωρα, για να κάνει ακριβώς τα ίδια που καταδικάστηκε τότε...
Σε τέτοιο κόσμο οι μπάτσοι (κρατικοί και δημοτικοί) βλέπουν σαν ρόλο τους να περιφέρονται και ν' αντιδικούν με τους πολίτες μόνο για τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα...
Κι όποτε βρεθούν στα δύσκολα να μην ξέρουν ν' αντιδράσουν, λόγω ανεπάρκειας στην εκπαίδευση και δική τους...
Τι απόγινε εκείνος ο μπάτσος ο μουστακαλής που περιπολούσε κάποτε μοναχός του κι άοπλος, μα δεν τον κοίταζε στα ίσια κανείς και οι κακοποιοί όταν τον έβλεπαν έστριβαν αλλού να μη βρεθούνε στον δρόμο του;
Αυτός που περνούσε από τη γειτονιά κι έλεγε "πηγαίνετε στο γήπεδο που έχουν γιορτή και θα παίξουν και κανονιές στο τέλος, αφήστε ανοιχτά τα παράθυρα μη σπάσουν τα τζάμια, μα εδώ θα είμαι εγώ..Και ήταν όλη την ώρα εκεί. Αυτός κι όχι οι διαρρήκτες...
Τον έφαγαν οι σημερινοί συνάδελφοι - αφισοκολλητές των κομμάτων!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου