ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Παρασκευή 9 Μαΐου 2008
ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΧΥΤΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΧΑΡΤΑΚΙ...
Κάποτε ένας επαρχιώτης Αμερικάνος γιατρός έφτασε σε μια πόλη στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ...
Μπήκε σ' ένα φαρμακείο, όπου έκανε μια σημαντική συζήτηση με τον νεαρό υπάλληλο, για μια ώρα περίπου. Όταν έφτασαν σε σημείο να μπορούν να συνεννοηθούν, ο γιατρός βγήκε για λίγο έξω για να επιστρέψει σε μερικά λεπτά κρατώντας μια χύτρα και μια ξύλινη κουτάλα, που τα τοποθέτησε στο πίσω μέρος του μικρού μαγαζιού, πάνω από την φωτιά κι έφτιαξε ένα μίγμα στην χύτρα, ανακατεύοντας κάποια υλικά που μόνο αυτός ήξερε τότε...
Ο νεαρός υπάλληλος αφού εξέτασε προσεκτικά το περιεχόμενο της χύτρας, βάζοντας το χέρι στην τσέπη, έβγαλε κι έδωσε στον γιατρό 500 δολάρια. Ήταν όλες του οι οικονομίες μέχρι τότε!
Ο γιατρός για αντάλλαγμα του έδωσε ένα χαρτάκι που έβγαλε από την δική του τσέπη, που είχε γραμμένα τα υλικά που χρησιμοποίησε προηγουμένως για το μίγμα του, μια μυστική φόρμουλα που είχε φτιάξει.
Αυτές οι λέξεις που ήταν γραμμένες στο χαρτάκι άξιζαν μια βασιλική περιουσία, όχι όμως για τον γιατρό μα για όποιον μπορούσε να βάλει την χύτρα να βράσει με τα υλικά που έπρεπε...
Ο γιατρός ήταν χαρούμενος που πούλησε την συνταγή του για 500 δολάρια για τα γεράματα του, ο νεαρός υπάλληλος κάνοντας αυτή την αγορά διακινδύνευσε τις οικονομίες του, επενδύοντας σε ένα κομμάτι χαρτί και σε μια παλιά χύτρα.
Δεν φανταζόταν τότε πως η μυθική περιουσία που θα έρεε από αυτή τη χύτρα θα ξεπερνούσε όλες του τις προσδοκίες για πλουτισμό, που ούτε το μαγικό λυχνάρι του Αλαντίν δεν θα μπορούσε να του προσφέρει αν το είχε βρει..
Στην πραγματικότητα αυτό που αγόρασε ήταν μια ιδέα, για ένα προϊόν νέο κι άγνωστο τότε, που φτιαχνόταν με την χύτρα, την κουτάλα, φωτιά και τα μυστικά υλικά που ήταν γραμμένα στο χαρτάκι που είχε.
Προσπαθήστε να μαντέψετε τι ήταν αυτό που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα, προσφέροντας τεράστιες περιουσίες σε όσους διανέμουν διεθνώς το περιεχόμενο της χύτρας, που παράγεται αναλλοίωτο από τότε, ξέροντας τα παρακάτω γεγονότα και στοιχεία:
Η παλιά εκείνη χύτρα είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ζάχαρης στον κόσμο, δημιουργώντας θέσεις εργασίας για πολλές χιλιάδες εργαζόμενους στην καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου, την επεξεργασία κι εμπορία ζάχαρης.
Το περιεχόμενο της χύτρας γεμίζει πολλά εκατομμύρια γυάλινα μπουκάλια κι άλλου είδους και μεγέθους συσκευασίες κάθε χρόνο, παρέχοντας δουλειά σε πλήθος ακόμη επιχειρήσεων που τα παράγουν. Και σε άλλες που τα γεμίζουν και τα σφραγίζουν. Κι αυτές που αναλαμβάνουν τη μεταφορά κι αποθήκευση τους...
Ακόμη εξασφαλίζει εργασία σε ολόκληρο στρατό υπαλλήλων που ασχολούνται με τον συντονισμό της διανομή τους σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και σε νομικούς, συμβολαιογράφους, λογιστές κλπ που φροντίζουν τις λεπτομέρειες για την απρόσκοπτη παροχή τους στους πελάτες που τα ζητούν.
Δεκάδες διαφημιστές και καλλιτέχνες ασχολήθηκαν να περιγράψουν το προϊόν της χύτρας κι έγιναν διάσημοι και πλούσιοι.
Η άσημη πόλη του Αμερικάνικου Νότου και του νεαρού υπαλλήλου του φαρμακείου όπου όλα ξεκίνησαν έγινε μια διεθνής επιχειρηματική πρωτεύουσα, η μετατροπή αυτή οφείλεται σε κείνη την χύτρα. Όπως και το σημαντικό Πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τα κέρδη της χύτρας, όπου χιλιάδες νέοι άνθρωποι αποκτούν παιδεία για να γίνουν επιτυχημένοι. Πολλοί άλλοι επιτυχημένοι και θριαμβευτές απολαμβάνουν τα οφέλη από την χορηγία του...
Από την ιδέα του υπαλλήλου επωφελούνται επιχειρήσεις κι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες σχεδόν, όσοι ασχολούνται επαγγελματικά μαζί της πλουτίζουν ταχέως, σαν να βρήκαν αστείρευτη φλέβα χρυσού..
Αν το προϊόν αυτής της χύτρας μπορούσε να μιλήσει, θα διηγούνταν θαυμάσιες ιστορίες φλερτ. έρωτα, αγάπης, ανακούφισης, επιχειρηματικότητας, επαγγελματικών και προσωπικών στιγμών ανθρώπων που καθημερινά εμπνέονται από αυτό...
Κι εγώ πριν χρόνια αναζητούσα κι απολάμβανα λιγάκι από το περιεχόμενο της χύτρας, θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό τέτοιο μπουκάλι άδειαζα σε έξοδο κάθε Σάββατο απόγευμα, τα πρώιμα εφηβικά μου χρόνια. Αν δεν το πίνω συχνά τώρα δεν οφείλεται στο υλικό που είναι το ίδιο με τότε, μα στις εκλεπτυσμένες μου τωρινές συνήθειες κι απαιτήσεις.
Η χύτρα όμως δεν έχει πρόβλημα ζήτησης, συνεχίζει να το παράγει για πολλά - πολλά εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, κάθε φυλής και χρώματος, που κάποιοι μόνο πρόσφατα ανακάλυψαν τη γεύση του και είναι κιτρινωπά μιλιούνια...
Το βρήκατε μέχρι τώρα;
Όποιοι κι αν είστε, οπουδήποτε κι αν ζείτε, οτιδήποτε κι αν κάνετε στην ζωή σας, μη μου πείτε πως δεν δοκιμάσατε ποτέ Coca - Cola!
Κάθε φορά που βλέπετε τις παραπάνω πασίγνωστες λέξεις, να θυμάστε πως αυτή η παγκόσμια ισχυρή αυτοκρατορία πλούτου κι επιρροής ξεκίνησε από μια και μόνη ιδέα από κείνον το νεαρό, τον Asa Candler.
Με μιά χύτρα πάνω από μια σιγανή φωτιά, μια ξύλινη κουτάλα, την μυστική συνταγή του γέρου γιατρού και πολλή φαντασία...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου