ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΑ...

Ηλιόλουστο πρωινό σε μια πόλη που δεν έχει ξυπνήσει ακόμη από το χθεσινοβραδινό ξενύχτι και μεθύσι. Όπως κάθε βράδυ πριν από καθιερωμένη αργία...

Που προσπαθούν οι συνήθεις ύποπτοι για κάτι τέτοια, να μετατρέψουν σε καθολική απεργία...

Αγωνιστικό κάλεσμα προς "εργαζόμενους" από 30άρηδες αιώνιους φοιτητές που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους, ούτε σκοπεύουν...

Κομμουνιστές επί πληρωμή αλλού, σημαίνουν προσκλητήριο για αέναο ξεκίνημα νέων αγώνων, που στην πορεία μένουν μετέωροι κι ανεκπλήρωτοι, αφού ποτέ και πουθενά κανείς δεν απόλαυσε κάποιο αποτέλεσμα νίκης.

Ενότητα και πάλη με χωριστές συγκεντρώσεις ομαδούλων, να μην εμποδίζουν αλλήλους...

Συνδικαλιστές θα απευθυνθούν σε απρόθυμο ακροατήριο με την άνοστη ξύλινη γλώσσα τους, απλώς να δικαιολογούν την παρουσία και αργομισθία τους, στο όνομα πάντα του "μισθωτού".

Του οποίου η μόνη θεραπεία στην στενότητα που βρίσκεται είναι να πάψει να είναι μισθωτός από αύριο κιόλας, αν τολμά βέβαια να πάρει πάνω του την ευθύνη.
Υψηλό το οικονομικό ρίσκο μα κι ανάλογα υψηλές οι ανταμοιβές των επιτυχημένων προσπαθειών.
Πέρα από τους περιορισμούς και την σιγουριά ενός μισθού - ενοίκιο της εργασίας για κάποιο αφεντικό. Που φορτώθηκε τον υπάλληλο...

Άλλοι κάπου αλλού στην λουλουδιασμένη φύση, πλέκουν μαγιάτικα στεφάνια πριν καταλήξουν στις εξοχικές ταβέρνες για μεσημεριάτικο βοσκητό χωρίς μέτρο, προσφιλή συνήθεια εκδρομέων.

Πρώτη του Μάη, σκίρτημα της άνοιξης, ετήσια προσωπική αναγέννηση, όπως το δει κανείς...