ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΠΑΓΑΠΟΝΤΙΕΣ...ΙV

Φαίνεται πως για τις Τράπεζες δεν αξίζει τίποτα η ανθρώπινη ζωή κι αξιοπρέπεια ή τα υπερκέρδη αποκτηνώνουν...

Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η προτροπή που μου έκανε κάποια κυρία ανώνυμη από αυτές που τηλεφωνούν πολλές φορές στην διάρκεια της μέρας, ζητώντας επιτακτικά μιά καταβολή δόσης σε μια πιστωτική κάρτα που καθυστέρησα να πληρώσω on time.

Ο λόγος που δεν πλήρωσα την τράπεζα ήταν οτι έπρεπε ταυτόχρονα, μέχρι την ίδια ημερομηνία να εξοφλήσω άλλη δόση για ένα ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που έχω και επειδή είναι μακροχρόνιο θα έχανα τα σημαντικά δικαιώματα που μου παρέχει αν το άφηνα να λήξει (άδοξα κι ανώφελα) στα πρώτα χρόνια από την έναρξη του.
Έτσι προτίμησα να εξοφλήσω αυτό και να δω αργότερα τι θα κάνω με την τράπεζα που συνεργάζομαι περισσότερα χρόνια τώρα και ποτέ δεν καθυστέρησα πληρωμή ως τώρα.

Αυτή μου η επιλογή φαίνεται πως δεν άρεσε στην EUROBANK, για αυτή την τράπεζα πρόκειται κι άρχισαν αμέσως να μ' ενοχλούν καθημερινά με συνεχή τηλεφωνήματα, υπενθυμίζοντας μου τις υποχρεώσεις μου κατ' αυτούς.

Μιά από τις πολλές κυρίες που ασχολούνται μ' αυτό το "έργο" το παράκανε προχθές.
Και μου πρότεινε μια ιδιότυπη λύση, που επέτρεπε στην τράπεζα να εισπράξει την οφειλή.

Αφού άκουσε τον παραπάνω λόγο της ασυνέπειας μου, είπε κατά λέξη:

"Αφού διαθέτεις συμβόλαιο που σε καλύπτει σε περίπτωση ανικανότητας, πέσε και τσακίσου να μείνεις ανάπηρος, να εισπράξεις την αποζημίωση να εξοφλήσεις τους λογαριασμούς σου, αφού δεν μπορείς να βρείς λεφτά τώρα άμεσα..."

Και συνεχίζοντας με την φόρα που είχε πάρει, μου αποκάλυψε άθελα της την πολιτική της τράπεζας σε τέτοιες περιπτώσεις:
"Δεν θα σε αφήσουμε ήσυχο μέχρι να πληρώσεις, το κάνουμε συνέχεια σε πολλούς, αρκετοί τρελλάθηκαν και κάποιοι προτίμησαν ν' αυτοκτονήσουν να γλιτώσουν τον διασυρμό..."

Αυτό ήταν λοιπόν!

Να γίνω εγώ άχρηστος για την υπόλοιπη ζωή μου, να μην χάσει κάποιο ελάχιστο ποσοστό από τα κέρδη ο Λάτσης...

Όχι πως φταίει προσωπικά ο ιδρυτής της τράπεζας για τα παραπάνω που είπε η υπάλληλος του, μα δεν είναι άμωμος αν αυτά εκφράζουν την τράπεζα του, να μισερωθούμε ή να πεθάνουμε οι υπόλοιποι για να συνεχίζει να κερδίζει...

Δεν ξέρω τ' όνομα της υπαλλήλου, τηλεφωνούν πολλές, κάθε φορά και διαφορετική με απόκρυψη του αριθμού του τηλεφώνου να μην μπορώ να πάρω και να βρίσω όπως ξέρω.

Την γλίτωσε η πολυπληθής κουστωδία του σχετικού τμήματος της τράπεζας και η απόσταση από τα κεντρικά γραφεία τους από το να την αρπάξω από τα μαλλιά με την μια χέρα και να της διαλύσω το κεφάλι μ' ένα γερό χτύπημα σε έναν τοίχο, να δω αν διαθέτει εγκέφαλο και τι είδους.

Χρωματιστά χαρτάκια που τα λένε λεφτά.

Τόσο αφοσιωμένη στο αφεντικό της, που είχε τη τύχη να την προσλάβει, να της δώσει γραφείο, μισθό και δωρεάν ασφάλιση για να με κυνηγά, να του βγάλει κέρδη.
Να τα πάρει από μένα, που δεν φόρτωσα την ζωή μου σε αφεντικό, που πληρώνω τα πάντα μόνος, από περίθαλψη μέχρι ιδιωτική ασφάλιση, από την καρέκλα που κάθομαι και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ, μέχρι όποια απρόοπτα έξοδα προκύψουν, όπως προ διμήνου με την αρρώστια της γριάς μάνας μου που έχει ελλειπή κοινωνική ασφάλιση ΙΚΑ και χρειάστηκε ένα ποσόν για θεραπεία...

Να θέλει να τα πάρει από μένα που όντως διορατικός κι έχοντας δεί στη ζωή πολλά ανάποδα, προνόησα να συμπεριλάβω στις καλύψεις των συμβολαίων που πληρώνω ακριβά, δεν μου τα δωρίζει κανείς, αποζημίωση σε περίπτωση ανικανότητας για εργασία, να έχω κάτι να μην ψοφήσω στο δρόμο, να θέλει αυτά ακριβώς τα "κέρδη" μου σε τέτοια περίπτωση που θα είμαι φυτό για να τα δικαιούμαι από την ασφαλιστική εταιρία, να πληρωθεί ΠΡΩΤΑ η τράπεζα;

Αυτή τι θα κερδίσει αλήθεια από αυτή της την προσπάθεια, κάποιο ασήμαντο bonus στο τέλος του χρόνου ή κάποιον γελοίο τίτλο αργότερα και προαγωγή σαν ...executive ή ....manager, τίτλοι που προορίζονται για άβουλα προβατάκια - υπηρέτες πλούσιων αφεντικών και μόνο γέλια προκαλούν σε όσους είναι στην αγορά και ξέρουν τι και πως...

Αν μπορούσα να επικοινωνήσω με τον ίδιο τον Λάτση, θα μάθαινε για τις πρακτικές που ακολουθούν τα υπαλληλάκια του και είμαι σίγουρος πως μαζί θα βρίσκαμε λύση πιο πρόσφορη από το να γίνω παράουρος κι άχρηστος στα μισά της ζωή μου για να πάρει αυτά που του οφείλω αυτουνού, μιας κι έκανε τον κόπο να φτιάξει τράπεζα και να ανταγωνίζεται σκληρά αντί να τρώει απλώς τα λεφτά του μπαμπά που ήταν αρκετά για πολλές ζωές.

Κι επιπλέον μετά από μιά ειλικρινή κουβέντα μας θα τούδειχνα τρόπο να κερδίσει περισσότερα βοηθώντας στα άμεσα σχέδια μου με κι όχι κυνηγώντας με, βάζοντας μπροστά τα φοβισμένα κι αβέβαια για την αυριανή καριέρα τους ανθρωπάκια του.

Τα χρωματιστά χαρτάκια που λένε λεφτά πρέπει να κυκλοφορούν και να ταίζουν πολύ κόσμο και να παράγουν πλούτο για όλους, όχι να τα μετρούν απλά σαν κέρδη κάθε εξάμηνο. Αυτοί που ποτέ δεν θ' αποκτήσουν δικά τους, μα μετρούν λεφτά άλλων...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...