ΚΑΙ Ο ΚΑΤΕΛΗΣ STAR;

Πέρυσι έλαβε χώρα ένα πείραμα.
Ένας συνθέτης γνωστότατων τραγουδιών που σημείωναν μεγάλη επιτυχία την εποχή τους, άσχετα αν είχαν «καλλιτεχνική» αξία, (ποιός την καθορίζει άραγε;) είχε μια απορία:
Τι θα γινόταν αν έγραφα σε ένα απλό χαρτί μερικά απλά λόγια της καθημερινής ζωής, έτσι πρόχειρα και τα έδινα να τα τραγουδήσει ένα κοινό άτομο, χωρίς ιδιαίτερα φωνητικά προσόντα, μάλιστα κάτω από τον μέσο όρο εμφάνισης κι ευφυΐας;

Η απορία του λύθηκε τάχιστα, με την βοήθεια της trash TV, που διέδωσε την έμπνευση του:
ΚΙ ΑΥΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ! Μέσα σε μια νύχτα μόνο.

Το πόπολο ξυπνούσε την άλλη μέρα το πρωί κι είχε έναν ακόμη star να αποθεώνει. Και πολλαπλασιάστηκαν σύντομα, ολόκληρη ομάδα. Ένα τσούρμο από παζαβούς, παράουρους και κακομούτσουνους απολάμβανε δόξες star του πενταγράμμου.

Ζούσαν τις καλύτερες στιγμές της μίζερης και περιθωριακής ζωής τους, αναγνωρίζονταν στο πλήθος, έκαναν πωλήσεις αφάνταστες για αυτούς, είχαν προσκλήσεις για εμφανίσεις σε μαγαζιά, άρχισαν να έχουν και απαιτήσεις...

Άθελα τους οι περισσότεροι, έδωσαν ένα σπουδαίο μάθημα στην βιομηχανία του θεάματος, που ήταν κι ο απώτερος σκοπός του στιχουργού - συνθέτη και βασικού συντελεστή της δόξας τους.

Έκανε σκόνη τον μύθο για το λούσο και το «ταλέντο» που περιέβαλλε κάποια λουστραρισμένα πουσταρέλια και καλλίγραμμες αοιδούς του κώλου.

Μπούρδες όλα! Αρκεί μια τηλεοπτική προβολή, της κακής ώρας μάλιστα στην εν λόγω εκπομπή, να μετατρέψει ένα «απόβλητο» της κοινωνίας σε αναγνωρίσιμο star.

Η αμέριστη συμβολή του φιλοθεάμονος κοινού που ψοφά για νέα πρόσωπα και καταπίνει αμάσητο ότι του σερβίρουν για διασκέδαση, θεωρείται δεδομένη.
Ούτε ιδιαίτερη νοημοσύνη απαιτείται, ούτε προσεγμένη εμφάνιση, ούτε να είναι κανείς πρόθυμος κι ανοιχτός να χωράει το ταλέντο του άλλου, να τον σπρώξει μπροστά στην επιτυχία. Μύθος τα star- ιλίκια που πλασάρουν οι εταιρείες και πληρώνετε ακριβά.

Πιο συμπαθής όλων ο Νίκος Κατέλης, ο αφελής χοντρός, ο τύπος που θα ερχόταν στο παγκάκι δίπλα μου αν μ' έβλεπε μόνο και θα αράδιαζε δεκάδες ιστορίες με τον δικό του τρόπο, όπως τα βλέπει αυτός τα πράγματα. Δεν θα ζητούσε τίποτα, μόνο λίγη προσοχή, λίγη ώρα να το ακούω επιδοκιμάζοντας τον.

Δεν γνωρίζω τον ίδιο, κάποιον σαν αυτόν ξέρω, ίδιο πράμα. Περνά ευχάριστα η ώρα, χαλαρώνοντας μαζί τους, στα παγκάκια δίπλα στην παραλία και με λίγη προσοχή εκ μέρους μου γίνονται καλοί αφηγητές, ξεναγοί στα δικά τους μονοπάτια της ζωής. Και μ' ένα φτηνό κέρασμα επιπλέον με λατρεύουν!

Από πεποίθηση δεν αγοράζω ποτέ δίσκους, κασέτες ή CD κανενός «καλλιτέχνη», δεν τρέχω στα μέρη που «εμφανίζονται» ούτε συμβάλλω με άλλο τρόπο στον πλουτισμό τους, μα εδώ διασκεδάζω την απρόσμενη (για αυτόν, όχι για τα media) επιτυχία.

Εν αγνοία σου Νίκο, έδωσες ένα γερό μάθημα σε κάθε φιλόδοξο πούστη (gay, αν πετύχει) ή πρόθυμη πουτανίτσα, που θέλουν να κλαψουρίζουν την «χαμένη τους αγάπη» στα αυτιά μας νομίζοντας πως είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε τα γαμήσια που τους ρίχνανε όμοιοι τους πριν μας τους φορτώσουν για star.
Μα από μικρό κι από τρελό;;; μαθαίνεις...!