ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΖΩΝΙΑΝΑ, ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ...

Ποιός πολιτισμός, ποιά ανάπτυξη, στην περιφέρεια;

Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος εξακολουθούν να βρίσκονται τα Ζωνιανά καθώς οι αστυνομικές επιχειρήσεις συνεχίζονται.
Ταυτόχρονα οι αναλύσεις και οι ερμηνείες του φαινομένου «Ζωνιανά» δίνουν και παίρνουν.
Πολλά έχουν γραφτεί και ακουστεί όλες αυτές τις ημέρες.
Ουδείς όμως ανέλαβε πολιτική ευθύνη παρά το γεγονός ότι, όπως επωνύμως έχει καταγγελθεί, υπήρχε πολιτική κάλυψη που ευνοούσε την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος από ορισμένους κατοίκους όχι μόνο των Ζωνιανών αλλά και άλλων κοντινών περιοχών.

Δεν είναι μόνο τα Ζωνιανά. Δεν είναι μόνο ο ορεινός Μυλοπόταμος.
Δεν είναι μόνο το Ρέθυμνο. Ούτε είναι μόνο η Κρήτη.

Και είναι λάθος να νομίζουμε ότι εκεί, στα ορεινά, είναι το έγκλημα και άρα εμείς οι υπόλοιποι ζούμε σε δήθεν πολιτισμένες και αγνές κοινωνίες.
Τα Ζωνιανά είναι κοντά μας, ίσως βρίσκονται και μέσα μας.

Σε όλη την Κρήτη αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, υπάρχουν εστίες εγκληματικότητας, καθώς στον σημερινό "καινούργιο κόσμο", πολλοί ζουν έχοντας ως μοναδικό σκοπό το χρήμα.

Και όσοι δεν έχουν νόμιμο τρόπο να αυξήσουν τα έσοδά τους, είναι πολύ εύκολο να καταφύγουν σε παράνομες πράξεις, δείγμα τόλμης κι αντρισμού για αυτούς.
Όχι βέβαια επειδή είναι γεννημένοι αντάρτες κι ανυπάκουοι.
Όχι επειδή τους ενοχλεί το σύστημα και το κράτος.
Απλά και μόνον για το λόγο ότι η κυρίαρχη ιδεολογία τους είναι η τσέπη τους. Και συχνά έχοντας, όπως καταγγέλλεται," ισχυρές πολιτικές πλάτες" δεν διστάζουν να προχωρούν σε απίστευτες ενέργειες εις βάρος συνανθρώπων τους.
Είναι όμως λύση η καταστολή; Είναι λύση αυτές οι αστυνομικές επιχειρήσεις;
Όταν, άλλωστε, η "επιχείρηση Ψηλορείτης" ολοκληρωθεί και η ΕΚΑΜ φύγει, τι θα μείνει;
Και τι θα γίνει;
Τα ΜΜΕ θα "ξεχάσουν" την περιοχή ολότελα, μέχρι να συμβεί κάποιο νέο τραγικό περιστατικό. Και τα χωριά αυτά θα ξαναμπούν στην πεζή καθημερινότητα. Και αυτό διότι μέχρι σήμερα οι πάντες μιλάνε για καταστολή και όχι για ποιοτικές υποδομές και πολιτισμό, για πραγματική αλλαγή στις συνθήκες ζωής στην περιφέρεια.

Ποιος μίλησε, αλήθεια, για την ανάγκη υποδομών αγροτουρισμού, για τη σημασία που έχει η υλοποίηση έργων ανάδειξης του μνημειακού πλούτου της Κρήτης, των βουνών, των σπηλαίων, των διαδρομών στα ορεινά;

Ποιος επίσης τόνισε την ανάγκη ανάπτυξης παιδαγωγικών προγραμμάτων στον Μυλοπόταμο με την ισχυρή παράδοση και αλλού;

Ποιος ενδιαφέρθηκε να ζήσει με τους κατοίκους, να κάνει παρέα με τα παιδιά τους, να συζητήσει, να επικοινωνήσει, να ενημερώσει αλλά και να ενημερωθεί. Να τους μιλήσει αλλά και να τους ακούσει. Να σκύψει πάνω στα προβλήματα και στις ανάγκες τους.

Οι δάσκαλοι πάνε με το ζόρι στην περιοχή, οι γιατροί το ίδιο, με στόχο κάποια μόρια στο βιογραφικό τους και να φεύγουν το συντομότερο, σώοι και αρτιμελείς, ας μην μιλάμε για άλλες ειδικότητες «γραμματιζούμενων» όπως αποκαλούνται περιπαικτικά στην περιοχή.
Ποιος αρμόδιος κρατικός φορέας νοιάστηκε για όλα αυτά που σε βάθος χρόνου, δημιουργούν άλλες αξίες οι οποίες είναι πιθανόν να καταστήσουν περιττές τις παράνομες δουλειές που προέρχονται από λίγους αλλά "στιγματίζουν" μια ολόκληρη περιοχή.

Ποιος θα ασχοληθεί με όλα εκείνα που θα δώσουν στους κατοίκους των χωριών αυτών τη δυνατότητα να ζήσουν με έναν άλλον τρόπο στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας που η επικοινωνία κι ενημέρωση δεν γνωρίζουν σύνορα.
Σήμερα κυκλοφορούν στο Internet βίντεο με τις αστυνομικές επιχειρήσεις στα Ζωνιανά, τραβηγμένα από τους ίδιους. Μια επίσκεψη στον δικτυακό τόπο του youtube.com αρκεί για να δεί όλος ο κόσμος τι γίνεται τώρα στον Μυλοποτάμο.

Αν δεν ληφθούν τώρα μέτρα για ποιοτική ανάπτυξη, όχι μόνο στον ορεινό Μυλοπόταμο, αλλά και στα ορεινά Κεραμειά των Χανίων που αρχίζουν να αναπτύσσονται παρόμοιες καταστάσεις τα 3 τελευταία χρόνια, και σε περιοχές του νότιου Ηρακλείου και σε άλλα μέρη της χώρας που δεν γνωρίζω μα σίγουρα υπάρχουν, το αύριο θα είναι πολύ χειρότερο...