Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

ΜΠΕΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ...


Επιτέλους τα κατάφερες, πέτυχες τον στόχο σου: να μας φορτώσεις την ζωή σου.

Να συνεισφέρουμε όλοι στην αργομισθία σου, να έχεις την καλύτερη κοινωνική ασφάλιση απο το δημόσιο (εσύ, η οικογένεια σου και το υπόλοιπο σόι σου) ενώ εμείς ή θα αρκεστούμε στη ξεφτίλα των άλλων ταμείων ή θα πληρώνουμε αδρά κάποια ιδιωτική ασφάλιση και θα επιλέγουμε το επίπεδο των υπηρεσιών που θέλουμε να έχουμε.

Να έχεις δικές σου όλες τις αργίες, Σαββατοκύριακα, απογεύματα, να κοιμάσαι όσο θές, να ταξιδεύεις, να ασχολείσαι με τα χόμπυ σου (έχεις κάποιο αλήθεια, ή μόνο το τάβλι σε συγκινεί;)

Να φάμε στην μάπα τις αυριανές απεργίες σου, μόνο για τον παρά, τα αναρίθμητα επιδόματα, τα "κεκτημένα" της συντεχνίας σου, ήτοι το δικαίωμα στην μίζα, την αναξιοκρατία, την ανικανότητα, την ατιμωρησία, την άρνηση αξιολόγησης.

Να μην χρειαστεί ποτέ να πάρεις πρωτοβουλία, να αυτοσχεδιάσεις,να ρισκάρεις, να αναλάβεις ευθύνη για τίποτα στην δήθεν "καριέρα" σου. Να είσαι πάντα ένα άφωνο μαϊμούνι, στο περιθώριο των εξελίξεων.

Να βρεθείς με μιά καλή σύνταξη το συντομότερο δυνατό, το μύχιο όνειρο σου.


Πολλά τα δικαιώματα σου απο δώ και μπρός, άξιζε τον κόπο και τον χρόνο που επένδυσε ο πατέρας σου γλύφοντας κώλους, κολλώντας αφίσες και ξενυχτώντας σε εκλογικά κέντρα παραμονές εκλογών, να σιγουρέψει το κωλόπαιδο του, αφού δεν κατάφερε να πετύχει στη ζωή, να σου αφήσει κάτι άλλο.

Πολλά τα προνόμια σου και είμαι σίγουρος πως θα σε ζηλεύουν ήδη πολλοί, σαν εσένα ακριβώς κι αυτοί. Που έμειναν απέξω προς το παρόν...Δεν είναι αδικία;

Γιαυτό προτείνω στην κυβέρνηση, απο τώρα και στο εξής να μην αφήνει κανένα σας παραπονεμένο. Να φροντίσει τάχιστα το βόλεμα σας, όλων ανεξαιρέτως, να μην έχει και πολιτικό κόστος.

Ολοι μέσα λοιπόν και μάλιστα σε όποια υπηρεσία επιθυμεί ο καθένας. Με κάποιους απλούς υπολογισμούς [τόσες οι θέσεις, τόσοι οι ενδιαφερόμενοι, τόσες οι ώρες εργασίας = τόσες μέρες ή τόσες ώρες/μέρα δικαιούται να δουλεύει ο καθένας....ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΟΜΩΣ...Όχι όλον το μισθό, το ποσοστό που αντιστοιχεί στον χρόνο που δούλεψε].


Τόσο απλά!!


Μόνο έτσι θα έχουν όλοι μιά σίγουρη θέση εργασίας σαν κρατικοί υπάλληλοι.

Έτσι δεν θα χρειάζεται να ξαναστείλεις το γέρο σου να παρακαλεί τον βουλευτή σας.
Τότε μπορεί κι αυτός και οι υπόλοιποι 300, να βρούν χρόνο να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου τους, τα μεγάλα και σημαντικά, δεν θα έχουν πλέον το πρόσχημα πως έτρεχαν "για την υπόθεση σου".
Αν είναι παλαιο - κομματικός κάποιος κι έχει συνηθίσει την πρότερη εξυπηρέτηση των πελατών του, θα τον αλλάξουμε με άλλον νεώτερο, να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις όπως τις διαμορφώνουν οι συνθήκες ΣΗΜΕΡΑ.

Δεν μας αφορά ο ρουσφετοκατάλογος του, δεν είμαστε γραμμένοι μέσα καν.

Τί, δεν σου αρέσει η ιδέα μου;

Δεν θα φτάνει ο μισθός που θα παίρνεις σε τέτοια περίπτωση να βόσκεις κάθε βράδυ στις ταβέρνες και τα μπάρ;
Μα, αυτό το εισόδημα καταφέρνεις να κερδίζεις με τα προσόντα κια τις ικανότητες που διαθέτεις, προσαρμόσου λοιπόν στο είδος ζωής που του αρμόζει, μην κοιτάς πως ζούν οι επιτυχημένοι που έχουν πληρώσει το τίμημα της επιτυχίας κι έχουν τον όποιο τρόπο ζωής επιθυμούν, αυτό είναι άλλη ιστορία, εσύ δεν επιθυμείς τέτοια ζωή αφού επέλεξες να μην ρισκάρεις στην πιάτσα, τα ίδια θα ξαναλέμε πάλι όπως παραπανω;


Τί ήθελες δηλαδή, να βολευτείς μόνο εσύ και οι υπόλοιποι να μείνουν απόξω; Μα τόσο μαλάκας είσαι;
Θες να κάνουν απεργία, να διαδηλώνουν, να προκαλούν ταραχές που δεν θα είναι κι αυτοί μέσα;

Δεν είναι μόνο δικός σου ο κόσμος, δεν τον έφτιαξε ο μπαμπάκας σου όπως θα βόλευε την οικογένεια σας μόνο, το δημόσιο είναι για να εξυπηρετεί την καθημερινότητα των πολιτών με άριστους λειτουργούς, κι όχι να καμαρώνει για την προτεραιότητα η θειά σου και εμείς οι υπόλοιποι στην ουρά....

Δεν υπάρχουν σχόλια: