ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007
Ο "ΣΗΦΗΣ" ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ...
Βλέπω πως υπάρχει μιά σκωπτική αντιμετώπιση προς τον λεγόμενο "Σήφη", όπου "Σήφης" αποκαλείται ο γραφικός (για κάποιους) κάτοικος του ορεινού Αποκορώνου, των Σφακίων και του ορεινού Ρεθύμνου - Ηρακλείου στην Κρήτη.
Αντρας αληθινός, με αντρισμό κια λεβεντιά να ξεχειλίζει, μα δεν έχει την απαιτούμενη μόρφωση και καλλιέργεια να σταθεί και να κινηθεί στην σύγχρονη κοινωνία, ιδίως αυτήν της πρωτεύουσας.
Καποιοι "ξύπνιοι" λοιπόν (καλοζωϊσμένες λούγκρες του Κολωνακίου μάλλον) τον παρουσιάζουν σε κάθε ευκαιρία σαν γκαφατζή, αγράμματο, αγροίκο, με έμφυτη ροπή στις μπαλωτές και δυσκολία στη σύναψη κοινωνικών σχέσεων. Κι αυτόν και κατ΄επέκταση όλους σχεδόν τους κατοίκους της Κρήτης. Φτάσαμε τα κανάλια να αναφέρονται στην Κρήτη μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχουν και μπαλωτές (πυροβολισμοί για όσους δεν τόχουν ξανακούσει), αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα γεγονότα, ιδίως τα άφθονα πολιτιστικά.
Γιατί μωρέ;
Δεν πρέπει κάποιος να είναι στα βουνά να βόσκει αίγες και πρόβατα, για να τρώμε όλοι ένα κομμάτι κρέας καθαρό και τυρί γνήσιο; Κι αυτό δεν έχει ούτε αργίες ούτε άδειες, ούτε αφεντικά να τους κάνει απεργίες...
Έ, αυτός φυσικά θάναι αγράμματος, δεν χρειάζεται ντοκτοράτα για να λαλεί στα βουνά, κάποτε θάμαθε να γράφει, να διαβάζει και να λογαριάζει τα απαραίτητα κι αυτό ήτανε, τι νάκανε παραπάνω;
Η κατοχή όπλων και η άμεση κι ευθύβολη χρήση τους όταν πρέπει, δεν είναι καπρίτσιο, απλά είναι επιβεβλημένη σε τέτοιες συνθήκες μοναχικής διαβίωσης σε ερημικό περιβάλλον, με τους κατσικοκλέφτες να καραδοκούν την παραμικρή αδυναμία του να προστατεύσει το κοπάδι - περιουσία του και τον εαυτό του (μερικοί ντόπιοι πολιτικάντηδες με μέσα, θα τρέξουν πρόθυμα να αθωώσουν τους κλέφτες - ψηφοφόρους τους), αν ο "Σήφης" μας δεν είναι δικός τους.
Αν ήξερε πως ήταν η αληθινή ζωή δεν θα καθόταν στα βουνά χωρίς γυναίκα (γιατί καμιά δεν πάει να ζήσει εκεί), παρέα μόνο με μερικούς όμοιους του πότε πότε όταν σμίγουν, θάβαζε κι αυτός τον βουλευτή του να του βρεί μιά θέση κλητήρα στην Αθήνα, ή θα καταντούσε με "τα λίγα προσόντα του" να κουβαλεί πίτσες σε τεμπελχανάδες ή να πλύνει πιάτα με αποφάγια & καθαρίζει καμπινέδες στα ξενοδοχεία της δήθεν "ανάπτυξης"; Αυτό θέλετε, να χάσει και την αξιοπρέπεια του για να ενσωματωθεί στο σύνολο; (αλήθεια εσείς θα τον προσλαμβάνατε στην επιχείρηση σας ή το γραφείο σας να κάτσει σε καρέκλα;)
Προχθές ένας τέτοιος "Σήφης" έριξε δυό παλαμίδια και ζαβλάκωσε ένα γιατρουδάκι στο νοσοκομείο του Ρεθύμνου και τον παρουσιάσανε σαν αγροίκο που δεν υπακούει κανόνες.
Δεν είπε κανείς πως έφερε τον γέρο του που είχε πέσει και χτυπήσει άσχημα, στο νοσοκομείο το βράδυ και τα νεαρά γιατρουδάκια {που ποτέ δεν θελήσανε να πάνε σε επαρχία που δεν έχει φακελάκια και μίζες, ούτε πλούσιους πελάτες, σαν αγγαρεία κάνανε το αγροτικό τους}, βλέπανε μπάλα στην τηλεόραση και καπνίζανε, και ο "Σήφης" τους χάλασε την ησυχία όταν τους είπε να δουν την περίπτωση του, τον ξαποστείλανε κι αυτός αντέδρασε με τον μόνο τρόπο που ήξερε, τον αντρίκιο.
Με το πρώτο παλαμίδι έπεσε ξερό το γιατρουδάκι βέβαια, απο έλλειψη άσκησης κι αντρισμού να ανταποδώσει έστω. Τα έκανε ο "Σήφης" οχτακόσες οκάδες κι αυτά την επαύριο πιάσανε την πιπίλα του δημοσιοϋπαλλήλου την "απεργία" για να έχουνε μιά μέρα κενή ακόμη. Θέλανε λέει να προσλάβουνε κι άλλους κοπρίτες σαν σεκιούριτι, να περιφέρονται άσκοπα στους διαδρόμους τρομάζοντας τις γριούλες μόνο, οι "Σήφηδες" δεν λογαριάζουνε μπάτσους ευτυχώς...ούτε ιδιωτικούς ούτε ρουσφετοβολεμένους ...δημόσιους. Τόχουνε δείξει πολλές φορές, με κάμποσους τρόπους.
Ας υπάρχουνε λοιπόν ελεύθεροι, να δίνουνε ζωή στα βουνά κι ας μην μπορούνε να κυκλοφορούνε στην πόλη ξεκαπίστρωτοι, δεν τους κάλεσε κανείς να ζήσουν εδώ, ούτε κείνοι το θέλουνε πράγματι, "κρούβουνται"!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου