ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ...

Ο δάσκαλος έβαλε έκθεση με θέμα: το βουνό.

Τα παιδιά έγραψαν κάτι για το βουνό.

Ο μικρός Μάνος έγραψε:

- Το βουνό είναι πολύ ωραίο. Στο βουνό ο παππούς μου έχει ένα κτήμα. Έχει μια άσπρη και μια μαύρη αγελάδα. Έχει κι έναν ταύρο. Ο ταύρος πήδηξε την άσπρη αγελάδα...

Ο δάσκαλος βλέπει ότι είναι εκτός θέματος και όχι μόνο, αλλά δεν λέει τίποτα.
Την επόμενη εβδομάδα βάζει έκθεση με θέμα: η λίμνη.
Τα παιδιά έγραψαν κάτι για τη λίμνη.

Ο  Μάνος πάλι έγραψε:

- Πολλές λίμνες είναι στο βουνό. Στο βουνό ο παππούς μου έχει ένα κτήμα. Έχει μια άσπρη και μια μαύρη αγελάδα. Έχει κι έναν ταύρο. Ο ταύρος πήδηξε την άσπρη αγελάδα...

Ο δάσκαλος βλέπει ότι είναι εκτός θέματος και πάλι, αλλά δεν λέει τίποτα.
Το επόμενο θέμα: το ποτάμι.
Τα παιδιά έγραψαν κάτι για το ποτάμι.

Ο Μάνος ξανά έγραψε:

- Το ποτάμι πηγάζει από το βουνό. Στο βουνό ο παππούς μου έχει ένα κτήμα. Έχει μια άσπρη και μια μαύρη αγελάδα. Έχει κι έναν ταύρο. Ο ταύρος πήδηξε την άσπρη αγελάδα...

Ο δάσκαλος βλέπει ότι είναι εκτός θέματος και πάλι, εκνευρίζεται και φωνάζει τον Μάνο και του λέει:

- Καλά βρε παιδί μου, εκτός του ότι δεν προσέχεις και ξεφεύγεις από το θέμα γράφεις μέσα και λέξεις που δεν επιτρέπονται, όπως τη λέξη πήδηξε. Δεν μπορούσες να το γράψεις αλλιώς αυτό, μια που σου έκανε τόση εντύπωση;

- Και τι να έγραφα κύριε;

- Να έγραφες: Της έκανε έκπληξη, να μην καταλάβαιναν και τα άλλα παιδιά.

Την επόμενη εβδομάδα βάζει έκθεση με θέμα: η θάλασσα.
Τα παιδιά έγραψαν κάτι για τη θάλασσα.

Ο Μάνος έγραψε:

- Στη θάλασσα χύνεται το ποτάμι που πηγάζει από το βουνό. Στο βουνό ο παππούς μου έχει ένα κτήμα. Έχει μια άσπρη και μια μαύρη αγελάδα. Ο ταύρος έκανε έκπληξη στην άσπρη αγελάδα. Πήδηξε τη μαύρη!

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΩΣ ΕΙΔΗΣΗ...

Δουλειά των δημοσιογράφων του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου είναι να συλλέγουν και να αξιολογούν ως προς την σπουδαιότητα και προτεραιότητα τις ειδήσεις και να τις μεταδίδουν αυτούσιες, με τρόπο αμερόληπτο για να συμβάλλουν στην ειλικρινή και διαφανή ενημέρωση των πολιτών, ασκώντας ταυτόχρονα τον οφειλόμενο έλεγχο στην εξουσία, κυρίως την πολιτική.

Απαραίτητη προϋπόθεση αμεροληψίας, είναι η μη συμμετοχή των δημοσιογράφων στη διαμόρφωση της είδησης και η αποφυγή σχολιασμού της, με τρόπο στον οποίο να υπεισέρχεται το προσωπικό στοιχείο τους (κοινωνικό, πολιτικό ή οικονομικό) ώστε τελικά να μην αλλοιώνεται η είδηση και να παραπλανάται ο αποδέκτης της.

Βέβαια αν και όλοι δεχόμαστε την ειδική οπτική με την οποία αντιμετωπίζονται οι πολιτικές ειδήσεις, κανένας (πλην εξαιρέσεων που ισχυροποιούν τον κανόνα) δεν αποδέχεται τη χρήση της είδησης και του δημοσιογραφικού μέσου (εφημερίδας, περιοδικού, αδιόφωνου ή τηλεοπτικού σταθμού) για παραπλάνηση της κοινής γνώμης (καμιά φορά και σκόπιμα, ως μέσου εκβιασμού) προκειμένου να αποκομιστεί προσωπικό οικονομικό όφελος.

Συνήθως οι περισσότερες επαρχιακές εφημερίδες και οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν σ' αυτές, λειτουργούν με προσήλωση στη δημοσιογραφική δεοντολογία και κάνουν με κοινωνική ευσυνειδησία τη δουλειά τους στην περιοχή τους, κάποια ΜΜΕ του κέντρου και οι ακριβοπληρωμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι της σημερινής τηλεοπτικής δημοκρατίας, κατά παραβίαση κάθε δεοντολογικού κώδικα, έγιναν οι ίδιοι «ειδήσεις» και «θέμα» και κατάντησαν τελικά θέ(α)μα και έκ-θεμα!

Μήπως απαιτούν κιόλας ν' αγοράζουμε τις εφημερίδες τους, ή να παρακολουθούμε «άφωνοι» τις εκπομπές τους να διασύρουν αλλήλους, με φόντο τα εκατομμύρια που διακινούνται για χάρη τους;

Μας ενδιαφέρουν αλήθεια οι σκυλομαχίες τους για τα συμφέροντα τους και τα παιχνίδια τους, που μας τα κρατούν άγνωστα μέχρι να εκδηλωθούν στην πράξη;

Θα τους δώσουμε πάλι υψηλές τηλεοπτικές θεαματικότητες και κυκλοφορίες φύλλων, να μας τα αναμασούν σε συνέχειες, με ενδιάμεσες διακοπές για διαφημίσεις (να παίρνουν κι από εκεί), βάζοντας στην άκρη όλα τα υπόλοιπα σημαντικά θέματα της χώρας;