Στην Ελλάδα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, της βαθιάς ύφεσης για πέντε
συνεχή χρόνια, του μέλλοντος που μοιάζει μαύρο, η Μύκονος με τα τρελά
της πάρτι και τις σαμπάνιες φαντάζει κάτι το εξωπραγματικό.
Με σταθερούς θαμώνες μια μεγάλη μερίδα κοινωνικής σαβούρας και παρακμής, με κύρια έγνοια ζωής το ξέφρενο πάρτι που γίνεται καθημερινά, κάθε καλοκαίρι στη Μύκονο και στους άλλους κοσμοπολίτικους προορισμούς, ακόμη κι όταν η Ελλάδα σκύβει πάνω από τα απομεινάρια του πρόσφατου παρελθόντος.
Πέρα βρέχει όμως για την καθόλου δυναμική, καθόλου παραγωγική, μόνο αρρωστημένα επιδειξιομανή ψευδο-αστική μας τάξη. Τι νόημα έχει άλλωστε ο εύκολος πλούτος αν δεν μπορεί να επιδειχτεί;
Πολλοί από αυτούς σήμερα είναι αποτυχημένοι, χρεοκοπημένοι, που χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ σε εργαζόμενους, ΙΚΑ και ΦΠΑ αλλά που ζουν πάνω απ' όλα για την εικόνα. Εικονικές εταιρείες, ψεύτικες χρεοκοπίες ή αληθινά κανόνια αλλά πάνω απ' όλα αυτό που μετράει είναι το χαϊλίκι. Μπορεί να μην πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους επί μήνες, αλλά πληρώνουν και 1.000 ευρώ για μια ξαπλώστρα πρώτο κύμα στην Ψαρού. Ή ακόμη και μερικές χιλιάδες ευρώ για μια 8λιτρη σαμπάνια Moet & Chandon.
Πώς αλλιώς θα κάνουν εφέ στην κοσμική Αθήνα, πώς θα τους συζητάνε το χειμώνα στα στέκια των βορείων προαστίων; Αυτές τις ημέρες και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού εκατομμύρια (αφορολόγητα εννοείται) ευρώ θα καταναλωθούν σε σαμπάνιες, πούρα, μοχίτο, πληρωμές τραγουδιστών και πολλές βίζιτες μοντέλων και πούστηδων (σήμερα gay).
Από κρατικοδίαιτους "επιχειρηματίες" Έλληνες και ξένους, άλλους ευκατάστατους λαθρέμπορους, αποτυχημένους καναλάρχες με τζάμπα συχνότητες, άχρηστους γόνους πολιτικών & οικονομικών τζακιών, επιτυχημένες ράφτρες και κομμώτριες τρίτου φύλου, τα μοντέλα τους που διακρίθηκαν τον φετινό χειμώνα, σιχαμένα πια πρόσωπα της TV με εξωπραγματικές αμοιβές, μοδάτοι και ξεπεσμένοι διασκεδαστές, μα και κάποιους ανθρώπους που μάζευαν μια χρονιά λεφτά για λίγες μέρες κοντά στους παραπάνω.
Είναι η άλλη Ελλάδα, αυτή που διαφέρει από το μαγαζάκι κάθε μεροκαματιάρη και την επιχείρηση που κόβει αποδείξεις, πληρώνει φόρους, δηλώνει τα πάντα στην εφορία. Αυτή η υπόλοιπη Ελλάδα πέρα από το κηφηναριό, που αναστενάζει στα χωράφια, τα εναπομείναντα εργοστάσια, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τις επιχειρήσεις...
Και η Μύκονος για άλλη μια χρονιά να χαζεύει τα πλούσια στήθη της Σοφίας Βεργκάρα και της Ναόμι Κάμπελ και θα λικνίζεται στους ρυθμούς του δικού της ξένοιαστου καλοκαιριού.
Προφανώς, για όσους έχουν στοιχειώδη αντίληψη η "Μύκονος" δεν είναι η αιτία, αλλά το σύμπτωμα. Χτυπώντας το σύμπτωμα δεν θεραπεύεται η αιτία, παρά μόνο μεγαλώνουν οι αυταπάτες.
Πάντα θα υπάρχει...
Με σταθερούς θαμώνες μια μεγάλη μερίδα κοινωνικής σαβούρας και παρακμής, με κύρια έγνοια ζωής το ξέφρενο πάρτι που γίνεται καθημερινά, κάθε καλοκαίρι στη Μύκονο και στους άλλους κοσμοπολίτικους προορισμούς, ακόμη κι όταν η Ελλάδα σκύβει πάνω από τα απομεινάρια του πρόσφατου παρελθόντος.
Πέρα βρέχει όμως για την καθόλου δυναμική, καθόλου παραγωγική, μόνο αρρωστημένα επιδειξιομανή ψευδο-αστική μας τάξη. Τι νόημα έχει άλλωστε ο εύκολος πλούτος αν δεν μπορεί να επιδειχτεί;
Πολλοί από αυτούς σήμερα είναι αποτυχημένοι, χρεοκοπημένοι, που χρωστάνε εκατομμύρια ευρώ σε εργαζόμενους, ΙΚΑ και ΦΠΑ αλλά που ζουν πάνω απ' όλα για την εικόνα. Εικονικές εταιρείες, ψεύτικες χρεοκοπίες ή αληθινά κανόνια αλλά πάνω απ' όλα αυτό που μετράει είναι το χαϊλίκι. Μπορεί να μην πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους επί μήνες, αλλά πληρώνουν και 1.000 ευρώ για μια ξαπλώστρα πρώτο κύμα στην Ψαρού. Ή ακόμη και μερικές χιλιάδες ευρώ για μια 8λιτρη σαμπάνια Moet & Chandon.
Πώς αλλιώς θα κάνουν εφέ στην κοσμική Αθήνα, πώς θα τους συζητάνε το χειμώνα στα στέκια των βορείων προαστίων; Αυτές τις ημέρες και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού εκατομμύρια (αφορολόγητα εννοείται) ευρώ θα καταναλωθούν σε σαμπάνιες, πούρα, μοχίτο, πληρωμές τραγουδιστών και πολλές βίζιτες μοντέλων και πούστηδων (σήμερα gay).
Από κρατικοδίαιτους "επιχειρηματίες" Έλληνες και ξένους, άλλους ευκατάστατους λαθρέμπορους, αποτυχημένους καναλάρχες με τζάμπα συχνότητες, άχρηστους γόνους πολιτικών & οικονομικών τζακιών, επιτυχημένες ράφτρες και κομμώτριες τρίτου φύλου, τα μοντέλα τους που διακρίθηκαν τον φετινό χειμώνα, σιχαμένα πια πρόσωπα της TV με εξωπραγματικές αμοιβές, μοδάτοι και ξεπεσμένοι διασκεδαστές, μα και κάποιους ανθρώπους που μάζευαν μια χρονιά λεφτά για λίγες μέρες κοντά στους παραπάνω.
Είναι η άλλη Ελλάδα, αυτή που διαφέρει από το μαγαζάκι κάθε μεροκαματιάρη και την επιχείρηση που κόβει αποδείξεις, πληρώνει φόρους, δηλώνει τα πάντα στην εφορία. Αυτή η υπόλοιπη Ελλάδα πέρα από το κηφηναριό, που αναστενάζει στα χωράφια, τα εναπομείναντα εργοστάσια, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τις επιχειρήσεις...
Και η Μύκονος για άλλη μια χρονιά να χαζεύει τα πλούσια στήθη της Σοφίας Βεργκάρα και της Ναόμι Κάμπελ και θα λικνίζεται στους ρυθμούς του δικού της ξένοιαστου καλοκαιριού.
Προφανώς, για όσους έχουν στοιχειώδη αντίληψη η "Μύκονος" δεν είναι η αιτία, αλλά το σύμπτωμα. Χτυπώντας το σύμπτωμα δεν θεραπεύεται η αιτία, παρά μόνο μεγαλώνουν οι αυταπάτες.
Πάντα θα υπάρχει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου