Να γίνεται προεκλογική ομιλία του βουλευτή (κι εσαεί υποψήφιου) σε
ελάχιστο επιλεγμένο κοινό, αυτουνού που ήταν στο πρώτο τραπέζι σε κάθε
πανηγύρι και σύναξη, που μας έπρηξε στις μπούρδες όποτε του προσφερόνταν
βήμα, με τα 30 ακίνητα και τα 2.000.000 ευρώ καταθέσεις στο εξωτερικό,
να φυλάνε το μέρος και το τομάρι του δυο λεωφορεία ΜΑΤ και παρεκεί
μαζεμένοι είτε οι χρυσαυγίτες της περιοχής, είτε οι συριζαίοι, οι
ανταρσύες και λοιποί αντιεξουσιαστές με τα γιαούρτια να καραδοκούν να
προβάλλει όξω ο λεγάμενος...
Έχω εγώ θέση σε τέτοιο σκηνικό;
Ξέροντας πως είναι πρόθυμος να εφαρμόσει όσα του προτείνει ο κάθε τυχάρπαστος image maker μα δεν θ' ακούσει τη δωρεάν συμβουλή μου να μην γελοιοποιείται, ούτε θα εξυπηρετήσει ποτέ την όποια απαίτηση μου σαν ρουσφέτι, δεν θα με καλέσει ποτέ στο σπίτι του να φάμε μαζί, δεν θα προσφέρει τίποτα στον τόπο πέρα από κάτι ανώδυνες επερωτήσεις για το θεαθήναι και μόνο, θα φροντίσει μόνο την οικογένεια του και τους κολλητούς του και θα στοιχίσει εκατοντάδες χιλίαδες ευρώ το πέρασμα του από την πολιτική να μας δουλεύει...
Και θα επανεκλεγεί δυστυχώς για πολλοστή συνεχόμενη φορά, υποστηριζόμενος ξανά από τις άβουλες μάζες πρόθυμων ψηφοφόρων του, που θα σπεύσουν αγεληδόν άλλη μια φορά στο εκλογικό του γραφείο μόλις το ανοίξει ενόψι εκλογών, κατάφορτες από "αιτήματα", που θα υποσχεθεί να προωθήσει ο βουλευτής, ακκιζόμενος πως "ακούει τη φωνή του κόσμου"...
Η απάντηση δυστυχώς, πάντα η ίδια: η ιδιοτέλεια και το συμφέρον.
Το προσωπικό συμφέρον, κοντόφθαλμο σε αξιοπρέπεια αλλά μακροπρόθεσμο σε οφέλη και επιδιώξεις, που κάνει τους ανθρώπους γελοίους, υπερφίαλους και παντελώς αναξιόπιστους.
Χωρίς αξίες, χωρίς αρχές, χωρίς όρια και κυρίως χωρίς ηθικούς φραγμούς...
Μα έτσι λαέ, τι ελπίζεις να αλλάξει μετά τις εκλογές;
Έχω εγώ θέση σε τέτοιο σκηνικό;
Ξέροντας πως είναι πρόθυμος να εφαρμόσει όσα του προτείνει ο κάθε τυχάρπαστος image maker μα δεν θ' ακούσει τη δωρεάν συμβουλή μου να μην γελοιοποιείται, ούτε θα εξυπηρετήσει ποτέ την όποια απαίτηση μου σαν ρουσφέτι, δεν θα με καλέσει ποτέ στο σπίτι του να φάμε μαζί, δεν θα προσφέρει τίποτα στον τόπο πέρα από κάτι ανώδυνες επερωτήσεις για το θεαθήναι και μόνο, θα φροντίσει μόνο την οικογένεια του και τους κολλητούς του και θα στοιχίσει εκατοντάδες χιλίαδες ευρώ το πέρασμα του από την πολιτική να μας δουλεύει...
Και θα επανεκλεγεί δυστυχώς για πολλοστή συνεχόμενη φορά, υποστηριζόμενος ξανά από τις άβουλες μάζες πρόθυμων ψηφοφόρων του, που θα σπεύσουν αγεληδόν άλλη μια φορά στο εκλογικό του γραφείο μόλις το ανοίξει ενόψι εκλογών, κατάφορτες από "αιτήματα", που θα υποσχεθεί να προωθήσει ο βουλευτής, ακκιζόμενος πως "ακούει τη φωνή του κόσμου"...
Η απάντηση δυστυχώς, πάντα η ίδια: η ιδιοτέλεια και το συμφέρον.
Το προσωπικό συμφέρον, κοντόφθαλμο σε αξιοπρέπεια αλλά μακροπρόθεσμο σε οφέλη και επιδιώξεις, που κάνει τους ανθρώπους γελοίους, υπερφίαλους και παντελώς αναξιόπιστους.
Χωρίς αξίες, χωρίς αρχές, χωρίς όρια και κυρίως χωρίς ηθικούς φραγμούς...
Μα έτσι λαέ, τι ελπίζεις να αλλάξει μετά τις εκλογές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου