ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΩΡΟ...

Η περίοδος των Χριστουγέννων είναι στενά συνυφασμένη με την αγορά δώρων.

Η προσφορά ταυτίζεται με τις μέρες μια και αυτές κουβαλούν μνήμες, αφηγήσεις και εικόνες φροντίδας από τα παιδικά μας χρόνια. Τα δώρα αποτελούν πια μια παράδοση που δεν μπορεί καμιά οικονομική κρίση να ξεριζώσει. Το αν θα είναι ακριβά ή φτηνά, ταπεινά ή πλούσια, λίγο ενδιαφέρει αφού αυτά παραμένουν έκφραση αγάπης και καθρέφτες της ψυχοσύνθεσής μας...

Στην εποχή του ασυγκράτητου καταναλωτισμού που βιώσαμε, είχαμε μάθει να μεταφράζουμε τα πάντα σε δώρα: φακελάκι στο γιατρό, γερή μίζα στην πολεοδομία ή την εφορία, μπαχτσίσι στον βουλευτή ή τον κουμπάρο για την εξυπηρέτηση (ρουσφέτι) που έκανε κ.λπ.

Αλλά και δώρο στο παιδί του συνάδελφου που πέτυχε σε κάποια σχολή, δώρο στον προϊστάμενο που γιορτάζει, δώρο στους συγγενείς όταν πάμε ταξίδι, δώρα στους δικούς μας όταν επιστρέφουμε από ταξίδι...

Είχαμε ενθαρρυνθεί σ΄ αυτήν την τακτική του ασκόπως δανείζεσθαι, παρά το ότι τα σημάδια της οικονομικής κρίσης φαίνονταν στον ορίζοντα, από τις τράπεζες. Με το να μας χορηγούν φορτικά πιστωτικές κάρτες για δωροδάνεια, διακοποδάνεια, καταναλωτικά δάνεια, εορτοδάνεια, δωροεπιταγές κ.ά., είχαμε ανεπαισθήτως υποθηκεύσει τη ζωή μας καθιστώντας την δανειοζωή. Κανείς δεν μας είχε πει πως και οι τράπεζες δανειζόντουσαν χρήματα από δανειστές που κάποια μέρα θα μας τα ζητούσαν πίσω με απαγορευτικά επιτόκια!

Η δυσκολία επιλογής ενός δώρου αλλά και η τιμή του αποτελούν τροχοπέδη στο να ανοίξει κανείς σήμερα το σπίτι του, ή να ανταποδώσει μια επίσκεψη. Υπάρχουν δώρα πανάκριβα που η αξία τους σε βάζει σε σκέψη ακόμη και ως κίνηση υστεροβουλίας. Τα δώρα συνήθως συνοδεύονται από τυπικές αβρότητες του τύπου

- Μα, ελάτε τώρα, δεν ήταν ανάγκη να υποβληθείτε σε τόσα έξοδα!,

- Τι λέτε καλέ, χαρά στο πράμα,

- Αν δεν σας αρέσει, μπορείτε να το αλλάξετε, υπάρχει κάρτα αλλαγής μέσα...

Αυτά και άλλα χαρακτήριζαν μια χαρισάμενη εποχή στην οποία δε δίναμε σημασία στην αξία του δώρου, ή του προσώπου. Δίναμε όμως αξία στο δώρο για το δώρο! Το δε περιτύλιγμά του μπορούσε ακόμη κι αυτό να προξενήσει ευμενή, δυσμενή ή κακεντρεχή σχόλια στον περίγυρο μας...

Η αλήθεια είναι ότι όλοι ζούμε εκείνη τη μικρή αγωνία του ανοίγματος ενός δώρου.

Όσο κι αν μεγαλώνουμε, η συγκίνηση μάς πλημμυρίζει σε τέτοιες στιγμές και νιώθουμε πως ο άλλος έχει περικλείσει σε ένα πακέτο την αγάπη και το ενδιαφέρον του για μας. Αλλά και οι γραπτές ευχές στη συνοδευτική κάρτα, γραμμένες στο χέρι σύμφωνα με το savoir vivre, δείχνουν το πώς σκέφτονται οι άλλοι για μας. Έστω κι αν σπάνιες φορές με την υπερβολή τους προκαλούν αμφισβητήσεις για την ειλικρίνειά τους.

Ένα σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι θέμα χρημάτων, αλλά μόνο καλού γούστου, εκτίμησης του άλλου και καλής διάθεσης από μέρους μας. Αποκαλύπτει κυρίως την ευαισθησία και την προσωπικότητά μας. Η χρηματική αξία ενός δώρου είναι μηδαμινή μπροστά στην κίνηση τρυφερότητας δυο ατόμων που αλληλοεκτιμούνται.

Η προσφορά δώρου είναι ιδιωτική υπόθεση. Αν και τις περισσότερες φορές, όταν δυσκολευόμαστε στην επιλογή του ή έχουμε εξαντλήσει όλες τις δυνατές περιπτώσεις, ζητάμε εσπευσμένα και τη συμβουλή του ή της συντρόφου μας:

-Τι να του πάρουμε, αυτή τη φορά;

είναι το βασανιστικό ερώτημα. Ξέρετε, τα υποχρεωτικά δώρα είναι μάλλον ασύμβατα με την έννοια της φιλίας ή της αγάπης μας προς ένα άτομο.

Τα δώρα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μόνο άψυχα αντικείμενα που εμείς τα περιτυλίγουμε με κάποια δόση τρυφερότητας ή και υποκρισίας (!) προς τον άλλο. Ένα δώρο εκφράζει τον συναισθηματικό μας δεσμό με τα άλλα μέλη της οικογένειας, τους φίλους και τους συγγενείς μας.

Βέβαια, τα συναισθήματα αποδεικνύονται ειλικρινή όταν εκφράζονται αυθόρμητα, ή εμπεριέχουν την έκπληξη στη σχέση μας με τους άλλους. Είναι και φορές όμως που ένα δώρο εύκολα προδίδει συναισθήματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.