ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΟ...

Ο πολίτης στην Ελλάδα έχει την εντύπωση για να μην πω τη βεβαιότητα, ότι τα χρήματά του δεν πιάνουν ποτέ τόπο.

Αντίθετα είναι σαν να έχουμε ένα κρατικό πηγάδι χωρίς πάτο.

Κακοδιαχείρηση, μίζες, εξυπηρέτηση ημετέρων. Εμπιστοσύνη πολίτη - κράτους υπό το μηδέν.

Γιαυτό η παραοικονομία ανθεί και μεγαλουργεί, όπως έκανε πάντα εδώ και χρόνια...

Δημόσιοι λειτουργοί χρηματίζονται εν γνώση όλων. Δικαστές αδυνατούν να τιμωρήσουν προκλητικούς επιχειρηματίες του κόσμου της διαπλοκής που εμπαίζουν την κοινωνία. Βουλευτές ζητούν θυσίες από τους άλλους, ξεχνώντας τον εαυτό τους και τους υπεράριθμους υπαλλήλους τους. Η διερεύνηση των διεφθαρμένων πολιτικών που ζημίωσαν τη χώρα κινείται με ρυθμούς παγετώνος, η συντεχνιακή αλληλεγγύη βασιλεύει, οι εξεταστικές επιτροπές δυσφημούν τη Βουλή ως το μεγαλύτερο πλυντήριο της χώρας.

Πληρώνουμε ένα σωρό φόρους άμεσους και έμμεσους με μηδενικές ή σχεδόν μηδενικές παροχές.

Υποτίθεται ότι έχουμε δωρεάν σύστημα υγείας. Όλοι ξέρουμε ότι αν δεν έχετε να πληρώσετε το φακελάκι στο γιατρό για να σας χειρουργήσει τότε μάλλον δεν θα χειρουργηθείτε ποτέ. Όμως οι γιατροί τον χαβά τους και την "επιστημονική" συντεχνία τους..

Έχουμε υποτίθεται δωρεάν παιδεία όπου το μαγαζί που λέγεται παραπαιδεία, και το οποίο καλά κρατεί εδώ και δεκαετίες, τρώει από τους γονείς μερικά δις τον χρόνο μόνο για εισαγωγή σε σχολές, όχι σπουδές και πτυχία...

Έχουμε παροχές υπηρεσίας όπως το ηλεκτρικό ρεύμα του οποίου η τιμή συνεχώς αυξάνει επί δεκαετίες προκειμένου να εξυγιανθεί ο φορέας παροχής που λέγεται ΔΕΗ, χωρίς να επιτυγχάνεται ποτέ η πολυπόθητη εξυγίανση...

Έχουμε χρυσοπληρώσει το κύκλωμα των προμηθειών για την εθνική άμυνα όπου εκεί οι μίζες είναι καθεστώς όπως είναι συχνές και οι προμήθειες ακατάλληλων συστημάτων και ανταλλακτικών, που στοιβάζονται μετά στις αποθήκες...

Έρχεται τώρα η αύξηση κατά 40% στη τιμή των Αθηναικών αστικών συγκοινωνιών (εδώ ήταν από την Πρωτοχρονιά κιόλας), με το επιχείρημα της εξυγίανσης, σε μια συγκυρία μείωσης εισοδημάτων και αυξημένης ανεργίας. Οι Αθηναικές αστικές συγκοινωνίες μπήκαν μέσα λόγω των εξωφρενικών και προκλητικών μισθών και προνομίων των εργαζομένων σ΄αυτές, καθώς και των τρελών και ασύστολων διορισμών ημετέρων από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Τηρουμένων των αναλογιών, οι μισθοί αυτών των κυρίων είναι περίπου δεκαπλάσιοι από αντίστοιχους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, αν λάβουμε υπόψη μας τόσο το μορφωτικό τους επίπεδο όσο και την παραγωγικότητά τους.

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση σαν σωστός διαχειριστής, να μειώσει είτε τον αριθμό τους είτε τους μισθούς τους σε επίπεδα τέτοια που να μην είναι ελλειμματικές, επιλέγει την εύκολη λύση του να τα παίρνει από το φτωχό και ταλαίπωρο επιβατικό κοινό, προκειμένου να μη πειράξει ούτε μια τρίχα από τους καλοβολεμένους νυν και πρώην ψηφοφόρους της.

Αν με τόσο κυνηγητό "τζαμπατζήδων", με τόσες περικοπές, τόσα μέτρα για είσπραξη από παντού μέσω φόρων και αυξήσεων και τα κρατικά έσοδα παρουσιάζουν μαύρη τρύπα 100 εκατ. ευρώ, τότε τι θα γίνει όταν ο κόσμος θα φτάσει στο αμήν;

Σε λίγους μήνες που δεν θα υπάρχει σάλιο, θα έχουν στερέψει οι κάνουλες και οι τσέπες, από ποιον θα πάρουν χρήματα;

Από ποιον ονειρεύονται να εισπράξουν 12,7 δις ευρώ επιπλέον με τα μέτρα που θα ανακοινωθούν μόλις καταλήξει η ευρωπαϊκή συμφωνία;

Δεν βλέπουν ότι υπάρχει αδιέξοδο; Αν μέχρι σήμερα συγκεντρώθηκαν κάποια χρήματα, δε βλέπουν ότι δεν αντέχει άλλο ο κόσμος; Προσπάθησαν να αναζητήσουν αλλού έσοδα, εκεί που πράγματι υπάρχουνε λεφτά, με την απλή εφαρμογή νόμων που έχουν περάσει στην βουλή;

Οτι συμβαίνει και με τα καλύτερα σπίτια, συμβαίνει και με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Όταν τα χρέη σε "καβαλικέψουν" η κατάσταση γίνεται ανεξέλεγχτη. Γίνεται κράτος - όμηρος δανειστών και μνημονίων ξένων συμφερόντων. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ούτε εθνική πολιτική, η όποια πολιτική ακολουθείται υπαγορεύεται από το εξωτερικό και υλοποιείται ως έχει...

Και το βασικότερο: Δεν καταλαβαίνουν ότι χωρίς ουσιατική ανάπτυξη κι έξοδο το συντομότερο από τέτοια κατάσταση, σύντομα θα έλθουν και οι στάσεις πληρωμών;
Ο κόσμος θα πει "δεν πληρώνω - δεν πληρώνω" και θα το εννοεί, όχι γιατί ανήκει σε κάποιο γραφικό κίνημα αλλά γιατί δεν έχει να πληρώσει!