ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΒΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΟΡΑ / ΣΥΓΚΙΝΕΙ /ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ / ΑΡΕΣΕΙ / ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ...
Στην καθορισμένη ώρα στάθηκε μπροστά στο μελλοντικό αφεντικό του ο μείρακας ο αναζητών εργασία και του εξέθετε τα προσόντα του αναλυτικά.
Έτσι στα όρθια που τον είχε αφήσει ο άλλος μπροστά στο μεγάλο γραφείο του, ενώ αυτός είχε μισοξαπλώσει στην δερμάτινη πολυθρόνα του μάνατζερ και κραδαίνοντας ένα μεγάλο κομπολόι έβλεπε απαθής σχεδόν τις προσπάθειες του να τον πείσει πως άξιζε να πάρει την θέση στην επιχείρηση του.
Επιχείρηση "Εκτελούνται Μεταφοραί" ήταν στην ουσία που άρχισε με το τρίκυκλο πριν κάποιες δεκαετίες, μα με την άδεια που του δώσανε οι καραβανάδες λίγο πριν ξεχάσουν την επανάσταση του '67 μπλέχτηκε σοβαρά στον χώρο και σαν κλειστό ολιγοπώλιο που ήταν οι δημόσιες μεταφορές, γρήγορα έκανε λεφτά και φορτηγά...
Τώρα λογιζόταν κι αυτός μεσαίος επιχειρηματίας στην πόλη του, με 15 μεγάλα φορτηγά που κάθε βράδυ έμπαιναν στα πλοία της γραμμής φίσκα από εμπορεύματα που μετέφερε σε πολλούς προορισμούς, εντός της Ελλάδας μα και διεθνείς. Είχε γραφείο, γραμματέα, και προσωπικό οδηγούς κι εργάτες να του κάνουν τις αγγαρείες. Μόρφωση όμως δεν απόκτησε ποτέ του...
Έτσι ο υποψήφιος υπάλληλος προσπάθησε να καλύψει αυτό το κενό, δείχνοντας του τις γνώσεις του στον χώρο, προσπάθεια που κατέληγε κάθε φορά σε ένα στερεότυπο:
- Και λοιπόν, αυτό το ξέρω, παρακάτω...
Έφτασε και στον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών που είχε αποκτήσει από Αγγλικό πανεπιστήμιο στα "Logistics", προβλέποντας την εξέλιξη στις μεταφορές και την απαραίτητη οργάνωση που απαιτούνταν.
- Λογιστή έχω, τον έκοψε το αφεντικό, αποθηκάριο θέλω να φορτώνει και να ξεφορτώνει σβέλτα τα φορτηγά και να επιβλέπει τους εργάτες. Δεν μου λες τίποτα, ένα κομμάτι χαρτί μου δείχνεις, που δεν γράφει τι ξέρεις να κάνεις, μόνο πως πήγες μερικά χρόνια σε ένα σχολειό και δεν ξέρω τι σου μάθανε και ποιοι δασκάλοι. Και ήρθες να σε φορτωθώ εγώ να σε πληρώνω όσα λέει η συλλογική σύμβαση του κλάδου, χωρίς να υπολογίζω τι έργο που παράγεις.
Και συνέχισε με την αλήθεια της ζωής που ποτέ δεν διδάσκεται πουθενά, ιδίως σε εκπαιδευτικά ιδρύματα:
- Έναν δικό μου άνθρωπο μπιστικό θέλω να μου δουλεύει, νέος να του ακούει να σηκώνει φορτία κι όχι σιτεμένος. Τόσα μπορώ να του δώσω (είπε ένα ποσόν), μετά δεν βγαίνω εγώ κι άμα κλείσω εγώ το αφεντικό πάει στον διάολο και ο εργάτης. Αν δεν σου κάνει εσένα μπορεί να τη θέλει τη δουλειά ο Αλβανός, αν του φαίνονται λίγα κι αυτουνού υπάρχει ο Πακιστανός, ο Αιγύπτιος, ο Σομαλός ο αράπης, που παρακαλάνε κάθε πρωί για μεροκάματο κι όσο νάναι...
Αν εσύ είσαι καπάτσος κάνε μια δική σου δουλειά να βγάνεις όσα θες εγώ δόξα τον Θεό αυτή έχω φτιάξει.
Εδώ που τα λέμε αδίκως ενέπλεξε το Υπέρτατο Ον, καμιά σχέση δεν είχε με την προκοπή του, μάλλον τον ψηλό τον Μιζωτό έπρεπε να ευχαριστήσει για τις άδειες που του έδινε προεκλογικά για ιδιοτελείς εξυπηρετήσεις που του έκανε τόσα χρόνια και κάθε φορά έπαιρνε κι από μια, μιας και ο πονηρός πολιτικός είχε βρει τρόπο να ρουσφετολογεί ανέξοδα, άσε που το κράτος εκ των υστέρων του επέτρεπε κιόλας να τις εμπορεύεται τις άδειες στην μαύρη αγορά ο μεταφορέας με συναδέλφους του, εξ ου και τα 15 φορτηγά του τώρα, χώρια τα φράγκα στην μπάντα...
Κι εκεί που ο σύξυλος υποψήφιος υπάλληλος είδε σαν φλασιά μπροστά του τι έπρεπε να κάνει για να γίνει αφεντικό να διατάζει αντί να πληρώνει ακριβά άχρηστα χαρτιά πανεπιστημίων της Αγγλίας και να τα περιφέρει από τον ένα στον άλλο μπας και δεήσει κάποιος εξ αυτών να τον πάρει στην δούλεψη του, το παρολίγον αφεντικό του σηκώνεται από την δερμάτινη καρέκλα, βγαίνει έξω, μπαίνει σε ένα τεράστιο τζίπ ικανό να μεταφέρει τον εγωισμό του και την επιτυχία του και έφυγε από την έδρα του...
Είχε να πάει στο λιμάνι, να πιέσει τους οδηγούς του για
- Πιο γρήγορα, με καθυστερείτε...
Και μετά να "συσκεφτεί" με άλλους μεγαλο-ιδιοκτήτες φορτηγών σαν του λόγου του πως θα διατηρήσουν τα περιττά κεκτημένα τους, τώρα που η COSCO έχει μεγάλο μεταφορικό έργο να επιτελέσει και θέλουν μερίδιο κι άλλοι "εκτελούνται μεταφοραί" εξ Ευρώπης και πιέζουν τους δικούς τους πολιτικούς να πιέσουν τους δικούς μας να ανοίξουν το επάγγελμα των εκλεκτών τους, γιαυτό γίνεται το τζέρτζελο των τελευταίων ημερών...
Όσο για τον υποψήφιο υπάλληλο, κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα περιμένει την απάντηση του αφεντικού...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου