Η ιερή μυσταγωγία της Ανάστασης σε μας τους Χριστιανούς δεν παύει να προξενεί βαθύτατη συγκίνηση.
Και τούτο διότι κατάφερε να μείνει αναλοίωτο στο διηνεκές το φαινόμενο της Ανάστασης, παρά τον πόλεμο που έγινε απ' όσους σκόπευαν στην άρνηση της υπόστασής της.
Όσοι ασχολούνται με την ύπαρξη του ανθρώπου, την αγωνία που τον διακατέχει για τον θάνατο, για το αν η ζωή έχει νόημα και κατά πόσον μπορεί να εκπληρώσει τους πόθους του με τα πάθη του και τις οδύνες του, είναι ελάχιστοι και λιγοστεύουν δραματικά.
Αυτά τα πράγματα στα όρια του ανεξήγητου, αγγίζουν μόνο αυτούς τους λίγους που έμειναν και που δεν μπόρεσαν να μας τα διδάξουν, ώστε οι έννοιες να γίνουν κατανοητές.
Ο άνθρωπος αντιμετωπίζει με αγωνία την στιγμή του θανάτου και αυτή η αγωνία τον σπρώχνει στο να προσεύχεται...
Η μορφή του θεανθρώπου είναι σωτηριακή για τον άνθρωπο. Που θέλει κι αναζητά τη σωτηρία του και τη λύτρωσή του από μια δύναμη πάνω απ' αυτόν, που την καταλαβαίνει μεν, την εννοεί, αλλά δεν μπορεί να την φτάσει, γιατί είναι περιορισμένος στις επιθυμίες του και στη μικρότητά του. Είναι ένα ξεπεσμένο ον κατ' εικόνα και ομοίωσιν, που κάποτε (σε ώρα ανάγκης) θυμάται και τους ουρανούς, γιατί έχει θεία προέλευση.
Η Ανάσταση του Χριστού είναι μια κοσμοϊστορική αντίληψη. Οι εμφανίσεις του δεν ήταν φευγαλέες, διάφανες. Είχε σάρκα και νεύρα, μιλούσε με τους μαθητές του, ήταν σώμα που χρειαζόταν φαγητό. Δεν άφησε να κυριαρχήσει η δυσπιστία στους μαθητές του, για να μην υποστούν αποκρυφιστικές επιδράσεις για το φαινόμενο της Ανάστασης.
"Ιδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ ειμί" και φέρτε κάτι να φάγω, να πειστείτε, ότι δεν είμαι πνεύμα. Και συνέχισε τη διδασκαλία του κεκλεισμένων των θυρών "δια τον φόβον των Ιουδαίων" παρισταμένου και του άπιστου Θωμά μετά την τοποθέτηση του δακτύλου του επάνω στον τύπο των ήλων, στέλνοντας το μήνυμα στους ανθρώπους του μέλλοντος λέγοντας του ότι: "Εώρακάς με πεπίστευκας, μακάριοι οι μη ειδόντες και πιστεύσαντες"...
Παραβολικά η Ανάσταση συμπίπτει με την ανάσταση της φύσεως, που συνεχίζει να υπάρχει. Απεικονίζει την νίκη της ζωής στον αγώνα εναντίον του θανάτου.
Είναι η συγκλονιστική στιγμή της αναγέννησης αυτές οι ημέρες, γεμάτες από καμπάνες, ψαλμωδίες, θυμιάματα και μυρωδιές απ' την ανθισμένη φύση.
Είναι η ελπίδα των προσδοκιών μας για ένα καλύτερο μέλλον με ψιθύρους αγάπης και χαμόγελα χαράς. Είναι η μέρα όπου το σκοτάδι του Αδη ανεβαίνει στη γη και γίνεται χαρμόσυνο φως.
Σας εύχομαι το μήνυμα της Ανάστασης να ζεστάνει τις καρδιές και τις ψυχές σας και να σας δώσει τη δύναμη, την έμπνευση και τη σοφία να πραγματοποιήσετε κάθε αγαθή σας επιδίωξη και ευχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου