ΣΑΡΑΚΟΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΙΑΤΙΚΟΙ ΕΣΠΕΡΙΝΟΙ...

Ήρθανε πάλι τα σπερνά του Μάρτη και τ' Απρίλη
ήρθε η σεμνή Σαρακοστή ντυμένη σαν παρθένα.
Ηρθε ξανά της άνοιξης το μαγικό το δείλι.
Κι όλα καλούνε την ψυχή νάρθη Χριστέ σε Σένα
να Σου μιλήση ταπεινά και να σε ικετέψη
να της πραΰνη τους καημούς και τη σκληρή τη σκέψη.

Ήρθανε πάλι τα σπερνά και καθ' αργά σημαίνουν
στις εκκλησιές τα σήμαντρα κι ανάβουν τα καντήλια.
Οι μάνες παίρνουν τα παιδιά κι αργά - αργά πηγαίνουν
να κάνουν τις μετάνοιές των δεμένες στα μαντήλια.
Από τα πλάγια του βουνού φτάνουνε κουρασμένοι
οι ζευγολάτες κι οι βοσκοί στα χώματα τριμμένοι.

Ηρθανε πάλι τα σπερνά κι οι ψάλτες σιγολένε:
"Κύριε των δυνάμεων" "ψυχή, ψυχή μου ανάστα"
το "Υπερμάχω" ψάλλουνε κι οι πονεμένοι κλαίνε.
Φρέσκα λουλούδια και ανθοί κομμέν' από τη γλάστρα
στολίζουνε την Παναγιά και ο παπάς μπροστά της
αρχίζει τους χαιρετισμούς: "Αγγελος Πρωτοστάτης".

Ήρθανε πάλι τα σπερνά και τα θλιμμένα βράδυα
τα βράδυα των Νυμφίων Σου Χριστέ και των Παθών Σου
που θα κινήσουν οι πιστοί νάρθουν πυκνά κοπάδια
τα ματωμένα πόδια σου στον πένθιμο σταυρό σου
να τ' αγκαλιάσουνε σεμνά να τα γλυκοφιλήσουν
κι οι πονεμένες των ψυχές να σε μοιρολογήσουν.

Ήρθανε πάλι τα σπερνά τα μαγεμένα βράδυα
ξυπνούν αγάπες στις καρδιές και στις ψυχές λαχτάρες.
Ξύπνα ψυχή ξεκίνησε κι άφησε τα σκοτάδια.
Μη σε βαραίνουν λογισμοί και πάθη και αντάρες.
Ελα και σύ να σταυρωθής μαζί μ' Αυτόν που δίνει
τη νίκη την Ανάσταση και τη βαθειά γαλήνη.

Ο Κισσάμου και Σελίνου
Ειρηναίος

Το παρόν ποίημα δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1968 στο παγκρήτιο ιστορικό και λογοτεχνικό περιοδικό Κρητική Εστία (τεύχος Απριλίου).