ΔΙΑΦΘΟΡΑ: ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΗ...

Η δημοσιοϋπαλληλική ελίτ με βάση τις νόμιμες αποδοχές και τα παράπλευρα εκ διαφθοράς εισοδήματα έχει εθισθεί στην απόλαυση ενός προσωπικού κοινωνικού και οικονομικού καθεστώτος το οποίο έφτασε σήμερα να της παρέχει ουσιαστικά την κοινωνική ηγεμονία.

Και η διαφθορά σαν εμπόρευμα, υπόκειται στον νόμο Προσφοράς και Ζήτησης.

Όταν ακούγονται πολεοδομικές ρυθμίσεις ανεβαίνει η ταρίφα στις πολεοδομίες.

Όταν ακούγονται φορολογικές μεταρρυθμίσεις αυξάνει η ταρίφα στην Εφορία.

Όταν συλλαμβάνονται παραδικαστικά κυκλώματα αυξάνει η ταρίφα στα δικαστήρια.

Όταν εξαγγέλλονται περιβαλλοντικά μέτρα, εκτός της αναμενόμενης ως σίγουρης καταστροφής του Περιβάλλοντος, αυξάνει η ταρίφα της χωροθέτησης εγκαταστάσεων.

Όσο η τέλεση παράτυπης ή νόμιμα παράνομης πράξης στη Δημόσια Διοίκηση αυξάνει σε επικινδυνότητα για τον χειριστή, ανεβαίνει το καταβλητέο για την τέλεσή της ποσό.

Ποιος άλλος εκτός από τους διαφθαρμένους υπαλλήλους και τους προστάτες τους πολιτικούς απολαμβάνει ασφάλεια εργασίας, υψηλότατο εισόδημα και ωμή εξουσία;
Εκτός από μερικά (διαπλεκόμενα μεταξύ τους) φυσικά πρόσωπα, που θεωρούνται οι εγχώριοι "μεγιστάνες", ποιοι άλλοι έχουν τόση δύναμη προσωπικής επιρροής;

Κάτι μικροί επιχειρηματίες κι έμποροι, που τρέχουν σαν την άδικη κατάρα, σίγουρα όχι. Κάτι ελάχιστοι καινοτόμοι επιστήμονες ούτε. Βιοπαλαιστές και απλοί εργαζόμενοι δεν συζητείται.

Συνεπώς συνυπολογιζόμενου του "παγώματος" των μισθών τους, αναμένεται να προκύψουν τα εξής αποτελέσματα:

1. Τα υψηλόμισθα στρώματα των ΔΥ θα ανεβάσουν περαιτέρω τις τιμές για «διευκόλυνση», «παράβαση καθήκοντος», «ερμηνεία νόμου» και «γρηγορόσημο», ώστε να διατηρήσουν το επίπεδο ζωής που κατ' αυτούς «δικαιωματικά» απολαμβάνουν.

2. Τα μεσαία και χαμηλόμισθα στρώματα των ΔΥ θα υποβαθμίσουν περαιτέρω την ποιότητα των όποιων υπηρεσιών παρέχουν, στα όρια της «λευκής απεργίας», με σκοπό να αποσπάσουν και αυτοί από τους συναλλασσόμενους ένα μικρό κομμάτι από την πίττα της διαφθοράς, οι δε πιο θρασείς θα ζητάνε χρήματα ακόμα και για να δώσουν αριθμό πρωτοκόλλου, συνηθέστατο και σήμερα για «κράτηση αριθμών».

Τελικό αποτέλεσμα η πλήρης αποδιάρθρωση του όποιου κρατικού μηχανισμού και η πτώση της παραγωγικότητας στα τάρταρα.

Γάγγραινα του συστήματος όμως είναι η υπάρχουσα κρατική διάρθρωση που αποτελεί λόγο ύπαρξης για μια κάστα «συστημικών» παντός καιρού και κομματικού χρώματος.

Ποιος και με ποια εσωτερική δύναμη θα ξεκινήσει επιχείρηση ή θα αναλάβει παραγωγική ή άλλη οικονομική ενέργεια που θα περιλαμβάνει απαραίτητα διαδικασία σε δημόσιο φορέα ή υπηρεσία;

Και να την αναλάβει και να την φέρει σε πέρας, θα μετακυλίσει άμεσα το κόστος αυτών που υπέστη και κατέβαλε στον τελικό χρήστη ή καταναλωτή, με άνοδο του επιπέδου τιμών, πυροδοτώντας νέο φαύλο κύκλο πτώσης του βιοτικού επιπέδου κοκ.

Ο πρωθυπουργός με τις προχθεσινές εξαγγελίες επιχείρησε να βάλει στο φιλότιμο τους Έλληνες, να τους κάνει κοινωνούς της κρίσης, λες και αυτοί φταίνε που η οικονομία είναι κατεστραμμένη.

Γενικό πάγωμα μισθών στο δημόσιο, μείωση επιδομάτων 10%, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ακριβότερα καύσιμα για όλους, φόροι στα ακίνητα και άλλα πολλά και "τσουχτερά" που θα διευκρινιστούν με το επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο.

Μήπως ακούσατε αν θα πληρώσουν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό;

Όχι, δεν τα ακούσατε διότι το σόου είχε συγκεκριμένους θεατές. Τους ξένους οίκους και τις αγορές που θέλουν να χυθεί αίμα, ζητούν θυσίες για να μας αφήσουν ήσυχους.

Ούτε το επώδυνο αλλά εν τέλει λυτρωτικό σενάριο της αναγέννησης μέσα από τις στάχτες της όποιας καταστροφής, φαίνεται εύκολο. Θα σερνόμαστε πολύ καιρό ακόμα.

Απλά μάς έβγαλαν στην "αναφορά", για αυτό δεν θα' λεγα ότι είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος.