ΕΜΠΟΡΩΝ ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΕΣ...

Αντιδράσεις στον εμπορικό κόσμο της πόλης έχει προκαλέσει η επικείμενη λειτουργία καταστήματος της αλυσίδας Zara, με ανδρικά και γυναικεία είδη. Και αυτό γιατί όπως υποστηρίζουν κάποιοι έμποροι, η μητρική εταιρεία αναπτύσσει σε απόσταση λιγότερη των 100 μέτρων καταστήματα (Berska, Pull and Bear και άλλα) το συνολικό εμβαδόν των οποίων ξεπερνά τα 1.500 τ.μ...

Αυτό απαγορεύεται υποστηρίζουν και η λειτουργία του συγκεκριμένου καταστήματος δεν θα είναι νόμιμη, βάσει κάποιας διάταξης που ως ρουσφέτι κάποτε πέτυχαν...

Και ο ελεύθερος ανταγωνισμός που πάει;

Επειδή κάποιοι κληρονόμησαν ex officio ένα εμπορικό μαγαζί από τον μπαμπά μα όχι και το εμπορικό δαιμόνιο του ιδρυτή και δεν τα βγάζουν πέρα μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν, ούτε φρόντισαν ποτέ στη ζωή τους να εκπαιδευτούν με κάποια αληθινά σεμινάρια από ειδικούς, πέρα από τα πρόχειρα που οργανώνει ο σύλλογος τους αραιά και που, πρέπει να σταματήσει κάθε επένδυση από πραγματικούς επιχειρηματίες με όραμα, συνεχή ανάπτυξη, προγραμματισμό, ευελιξία και αποτελεσματικότητα στην αγορά, που απλώς θέλησαν να έρθουν και στην πόλη μας να προσφέρουν το κάτι παραπάνω...

Ζητούν υποκριτικά να τους συμπαρασταθεί η νομαρχία, το επιμελητήριο τους, οι λοιποί φορείς και όλοι μας εντέλει, έτοιμοι ν' αρχίσουν τα κλαψουρίσματα...

Λες και είναι δικό μας θέμα η αποκλειστικά δική τους ανεπάρκεια!

Γιατί πρέπει να ανέχομαι και να επιδοτώ πχ τον απατεώνα έμπορο που όσο ψώνιζα από το μαγαζί του έκανε τον έξυπνο μαζί μου για τη προέλευση των ρούχων του (που διάβαζα στα ταμπελάκια που ο ίδιος είχε αφήσει πάνω τους, σαν να μην ξέρω που βρίσκεται το Μιλάνο και που το Μπαγκλαντές) κι όταν έχασε τη φάση μια μέρα μου έστελνε τους μπάτσους κι απειλούσε να με μηνύσει πως τάχα παρενοχλώ την χαζή υπάλληλο - ερωμένη του, όντας νεώτερος, ωραιότερος και πιο ενδιαφέρων άντρας από δαύτον, μα χωρίς τις δικές του γνωριμίες ρουφιάνων που έκρυβε στο μαγαζί του σε κάθε πορεία "κοινωνικών αγωνιστών" και φωτογράφιζαν όσους διαδηλωτές κοιτούσαν προς το υπουργικό (τότε) γραφείο ακριβώς απέναντι του...

Γιατί πρέπει να πηγαίνω σε άλλη πόλη για να ντυθώ κάθε σεζόν, μη βρίσκοντας αυτό που θέλω εδώ, γιατί κάποιοι επιμένουν να ξεπουλήσουν όλη τη παλιά σαβούρα τους με το έτσι θέλω πριν κάνουν νέες παραγγελίες;

Γιατί να πληρώνω 60 - 80 ευρώ ένα ρούχο για να πληρώνονται οι μισθοί 3 - 4 - 5 θηλυκών υπαλλήλων (όλες όμορφες και πρόθυμες για τα αφεντικά) σε μαγαζιά που όλο λένε πως δεν βγαίνουν οικονομικά μα γεμάτα αργόσχολες νεαρές να χαχανίζουν μεταξύ τους ένα 8ωρο με τον απαραίτητο φραπέ ανά χείρας;

Πως κάποιοι Κινέζοι καταφέρνουν και ξεπουλούν τα άθλια προϊόντα τους σε πλήθη από πρόθυμους αγοραστές (κανείς δεν πάει με το ζόρι) στα πάντα γεμάτα μαγαζιά τους που συνέχεια αυγατίζουν σε αριθμό κι όλα ανθούν;

Πως κάποιοι πλανόδιοι γύφτοι καταφέρνουν να κάνουν περισσότερες πωλήσεις την ημέρα αν και στα μουλωχτά, καθότι κυνηγημένοι και φευγάτοι από κεντρικά σημεία, μα βρίσκουν τον τρόπο; Εξυπνότεροι είναι οι αγράμματοι;

Τα κέρδη θα έρθουν με δική σας βελτίωση, εκσυγχρονισμό κι εξυπηρέτηση κι όχι με κατεργαριές, ρουφιανιές, υποκρισία, κραυγές κι αβάσιμες απαιτήσεις, και προπαντός βάζοντας εμπόδια σε επιτυχημένους επιχειρηματίες...

Αν δεν τα καταφέρνετε εσείς έχετε μείνει πίσω, μα όχι να πρέπει να σκοντάφτουν οι άλλοι μπας και σηκωθείτε κάποτε...

Αει σιχτίρι πια, η μαλακία (κάποιων μελών του συλλόγου σας τουλάχιστον) έχει και όρια!