Ο ΚΟΥΪΚΑΡΑΣ...

Καλύτερη παρατσούκλι δεν θα μπορούσανε να βρούνε τα 6χρονα παιδιά για τον Μήτσο...

Όπως και η φιγούρα στο κουτί του ροφήματος που πίνανε το πρωί, έτσι κι αυτός είχε μια πελώρια λαχτάρα για οτιδήποτε τρώγεται ιδίως τα γλυκά...

Έτσι του το κολλήσανε σ' ένα πάρτυ τους, όπου τον είχανε ξαπλώσει σε μια χαμηλή πολυθρόνα και τον ταίζανε όλα μαζί με ότι υπήρχε στον παιδικό μπουφέ που ο ίδιος είχε στήσει πρωτύτερα και διασκεδάζανε με την απεριόριστη όρεξη του...

Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα στη ζωή του, πως δεν μπορούσε να αντισταθεί σε οτιδήποτε φαγώσιμο...Και το πληρώνει μια ζωή, με αυξημένο επίπεδο σακχάρου στο αίμα του και τις παρενέργειες στον οργανισμό που αυτό προκαλεί...

Δυο χρόνια συνεχόμενα τώρα ακολουθεί τακτικά ειδική θεραπεία με laser για τα μάτια του, όπου παρουσιάζει αποκλίνουσα όραση όπως λένε οι γιατροί του...

Κι άλλα προβλήματα με την καρδιά του και τα άκρα του που συχνά τον δυσκολεύουν στην κίνηση, όσο για αντοχή σε περπάτημα ή τρέξιμο, ελάχιστη...

Ελάχιστη είναι και η αντίσταση που δείχνει μπροστά σε φαγητό και ιδιαίτερα γλυκά, η αδυναμία του. Και βρίσκεται μέσα σε όλα αυτά καθημερινά, σαν επαγγελματίας της εστίασης που είναι. Αυτό σε συνδιασμό με μια εκ του φυσικού λαιμαργία, τον κάνει να μασουλά όλη την μέρα. Πρώτος δοκιμάζει τις πραγματικά νόστιμες και πλούσιες σε ποσότητα δημιουργίες του...

Σερβίρει παγωτό σπιτικό σε πελάτες και πολλοί τον βλέπουν μετά να γλύφει την κουτάλα που χρησιμοποιεί. Παγωτό που αν πρόκειται για παιδιά, καμμιά φορά δεν το τρώνε όλο μα δεν πάει χαμένο, όταν φεύγουν και μαζεύει τα μπωλάκια τους με τα υπόλοιπα, τα μονομεριάζει σ' ένα πιάτο και τα κοπανίζει στη στιγμή, πριν να λιώσουν....

Εφτά μπριζόλες απομείνανε μετά από ένα τσιμπούσι που κάνανε κάποιοι, του της αφήνουνε να τις φυλάξει, με παραγγελιά να φάει κι αυτός αργότερα όταν θα επανέρχονταν, σ' ένα απόγευμα τις έφαγε μαζεμένες μια - μια μόνος του, μην μπορώντας να περιμένει το βράδυ...

Μια ποικιλία τεράστια (ειδική προσφορά γνωστού του σουβλατζή για χάρη του σε σύναξη της παρέας του) που άλλοι που διαθέτουν παρόμοια κιλά κι ανάλογη όρεξη, δεν την τρώνε ολόκληρη μαζεμένη μια φορά, δεν είναι ικανή να τον χορτάσει, την δική του την εξαφανίζει σε λίγα λεπτά φορτώνοντας το πειρούνι του όσο χωρούσε κι ακόμη το ένα τρίτο άλλης από την παρέα του και μετά πήρε παγωτό ενώ μερικοί έψαχναν τρόπο να χωνέψουν, κάτι που τους πήρε σχεδόν όλη την υπόλοιπη νύχτα...


Αλλη μια φορά του φέρανε από εγκαίνια ζαχαροπλαστείου μια μεγάλη κούτα με 50 περίπου αμυγδαλωτά να τα μοιράσει σε φίλους του και γνωστούς, 5 - 6 κομμάτια προλάβανε και φάγανε όσοι ήταν κοντά εκείνη τη στιγμή, τα υπόλοιπα τα εξαφάνισε λίαν συντόμως η λαχτάρα για γλυκά μαζί με την ακόρεστη όρεξη του, ίδια με του κουϊκάρα της διαφήμισης...

Μια χρησιμότητα του ήταν να τρώει όλο το δικό της φαγητό η 6χρονη γνωστή του, που τη φοβέριζε ο παππούς της δείχνοντας τον και λέγοντας της:

- Φάτο να μεγαλώσεις γρήγορα, γιατί θα του το δώσω να το φάει αυτός και θα σε κάνει κι εσένα που είσαι μικρή μια χαψιά μετά, με τη φόρα που έχει κι εμάς θα φάει όλους εδώ μια μέρα...

Δε μπορεί να κάνει καλά την κοιλιά του ο μπουνταλάς και όλο γυρεύει τρόπους να περιορίσει την όρεξη του επισκεπτόμενος γιατρούς που αποκαλούνται "ειδικοί" σε τέτοια θέματα, μα δεν καταφέρνουν να του βρούνε λύση. Τι θεραπείες και συνδιασμοί τροφών να τον πιάσουνε...Μέχρι που του προτείνανε να κόψει ένα κομμάτι από το στομάχι του.

Μα είτε το στομάχι του κόψουνε, είτε το μουστρί του ράψουνε με οργιά και τη βγάνουνε μόνο μια φορά την εβδομάδα να τρώει, το ίδιο του κάνει αφού έτσι γεννήθηκε. Στο τέλος από το πολύ φαί θα πάει, όπως και ο ίδιος ομολογεί σε στιγμές ειλικρίνειας ή έστω κρίσης μετά από έντονο επεισόδιο που του προκάλεσε κάποια αρρώστια...

Κι όπως λένε με πικρό χιούμορ οι γριές που τον βλέπουνε "σαν κι ούλα του και ο ξεψυχισμός του"...