ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΥ ΙΚΑ...

Χρόνιο πρόβλημα με το ένα του μάτι είχε ένα κακομοιριώ.

Πρόσφατα επιδεινώθηκε και δεν έβλεπε καθόλου από εκείνο το μάτι και το άλλο μισερό ήτανε λόγω γηρατειών. Είπε να πάει σε γιατρό που σαν συνταξιούχος του ΙΚΑ, μόνο με ραντεβού και μόνο με ορισμένο γιατρό μπορούσε να κλέισει επίσκεψη.

Επί δυο βδομάδες έπιανε το τηλέφωνο στις 7.25 πμ προσπαθώντας να συνδεθεί με το τηλεφωνικό κέντρο ιδιωτικής εταιρίας που έκλεινε τα ραντεβού....

Επί δυο βδομάδες μέχρι τις 7.50πμ έστεκε και περίμενε ενώ άκουγε πως ήταν σε "γραμμή προτεραιότητας" να σηκώσουν το ακουστικό από την άλλη άκρη της γραμμής. Συνήθως δεν απαντούσε κανείς, ή αν ήταν τυχερό το κακομοιριώ εκεί που κόντευε να τα παρατήσει, άκουγε "πάρτε αύριο την ίδια ώρα"...

Τελικά μετά από επίμονες προσπάθειες 15 ημερών και παρακάλια προς τις ωρομίσθιες - υποαπασχολούμενες τηλεφωνήτριες της εταιρίας, κατάφερε κι έκλεισε επιτέλους ένα ραντεβού με τον τοπικό οφθαλμίατρο του ΙΚΑ, για μια επίσκεψη που θα γίνει ένα μήνα ακριβώς μετά την συγκεκριμένη ημερομηνία που τα κατάφερε, μάλιστα μεσημέρι λίγο πριν αποχωρήσει ο γιατρός...

Μέχρι τότε θα κουρκουλουκίζει με την αφή, για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού όπως μπορεί, να διασκεδάζει τη μοναξιά της βλέποντας τηλεόραση με το ένα μάτι και να ψαχουλεύει στον δρόμο, πηγαίνοντας μέχρι την αγορά ή το μπακάλικο ν' αγοράσει κάτι...

Γαμημένη ζωή, αν δεν υπάρχουν τα χρωματιστά χαρτάκια που λένε λεφτά, να πάει στον καλύτερο γιατρό την ώρα που προκύψει το πρόβλημα, αν δεν τάχει κανείς καλύτερα να μην γεννιέται καθόλου, όπως λέει η ίδια πολλά χρόνια τώρα, μαραζωμένη σε παντοτινή φτώχεια...