ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΕΠΩΝΥΜΟΙ, ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΑ ΚΟΡΟΪΔΑ...

Καταγγέλλεται συχνά από πολίτες ακόμη και δημοτικούς άρχοντες, πως δεν υπάρχει αρκετή αστυνόμευση κι εδώ κι αλλού, τελικά σ' όλη την επικράτεια.

Οι Έλληνες νοιώθουν κι είναι πραγματικά απροστάτευτοι.
Κι αυτό γιατί χιλιάδες αστυνομικοί αντί να κάνουν τη δουλειά που τους προσέλαβε η πολιτεία να κάνουν για την ασφάλεια όλων, χρησιμοποιούνται για την προσωπική ασφάλεια πολιτικών, διπλωματών, δικαστικών, επιχειρηματιών, "μεγαλο"δημοσιογράφων ή ακόμη και "καλλιτεχνών" και λοιπών επώνυμων κόπρων που απασχολούν τη δημοσιότητα.

Υπάρχουν και στοιχεία που βρήκαν δημοσιογράφοι από το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα:
Για τον πρωθυπουργό διατίθενται 100 αστυνομικοί κι ανάλογα αυτοκίνητα κι ολόκληρο το ΑΤ Ραφήνας, για τον Παπανδρέου 50, για τους άλλους αρχηγούς 20 στον καθένα, σε κάθε υπουργό από 8, αναπληρωτή υπουργό από 6, υφυπουργό από 4. Για τους ευροβουλευτές και τους βουλευτές Αττικής από 1 στον καθένα, για βουλευτές της επαρχίας από 2, για τους πρώην πρωθυπουργούς από 8, πρώην υπουργούς από 2, άγνωστος ο αριθμός αυτών που διατίθενται συνολικά σε όλους τους αναφερόμενους παραπάνω, μα σίγουρα μεγάλος, χιλιάδες...

Πού να μείνει μετά μάχιμος αστυνομικός να βγεί στους δρόμους για υπηρεσία, αφού όσοι μπορούν να το κάνουν αναλαμβάνουν δουλειά γραφείου ή παριστάνουν τους συνδικαλιστές με συνεχείς αξιώσεις από την πολιτεία, μα χωρίς να δείχνουν έστω λίγο έργο, να ξέρει κι ο πολίτης που χρειάζονται, αφού δεν βλέπει αποτελέσματα μετρήσιμα...

Που συνεχίζει να πληρώνει ακριβά με την φορολογία του την δημόσια τάξη κι ανασφάλεια, ενώ η εγκληματικότητα συνεχώς αυξάνεται κι εκδηλώνεται με βαρύτερες μορφές όσο περνά ο καιρός...

Θα αφυπνιστούν άραγε αυτοί που είναι "αρμόδιοι" για την τάξη, αν αρχίσουμε να καταστέτουμε όσοι μπορούμε μόνοι μας κι αποτελεσματικά, μιά κι όξω, τους αλλοδαπούς αληταράδες και τους δικούς μας χασικλήδες που κακά τα ψέμματα, αυτοί ευθύνονται για μεγάλο μέρος της καθημερινής εγκληματικής δράσης, ή θα μας τα πρήξουν οι αυτόκλητοι περιθωριακοί προστάτες ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πάντα των δραστών, ποτέ των θυμάτων);

Να ξέρουν πάντως πως όταν έρθει αυτή η ώρα, θα περιλάβουμε πρώτα αυτούς και μετά τους υπόλοιπους, μην ρωτούν μετά γιατί: όποιος είναι μπροστά την πληρώνει πρώτος...