ΦΑΕ ΞΥΛΟ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΣ...

Έγινε πριν λίγες μέρες μεταξύ αλλοδαπών.
Συμπλοκή Βαλκάνιων και Αφρικανών λαθρομεταναστών, με άγριο ξυλοκόπημα των δεύτερων.

Ο λόγος: Οι Αφρικανοί σαν πιο εξαθλιωμένοι και νεόφερτοι ήταν πρόθυμοι να δουλέψουν με χαμηλότερα μεροκάματα με αποτέλεσμα να ρίχνουν τον μέσο όρο των αμοιβών των ξένων εργατών.
Έχει ξεσπάσει ένας ιδιότυπος πόλεμος με βάση τις χώρες προέλευσης των μεταναστών με αφορμή τις αμοιβές που ζητούν ως εργάτες, αυτοί που ρίχνουν τις τιμές ξυλοκοπούνται και βρίζονται σχεδόν καθημερινά από παλιότερους που απαιτούν υψηλότερες αμοιβές.
Και δεν ξέρουν επακριβώς και τον λόγο που γίνονται στόχος.

Για ένα μεροκάματο πήγαιναν και για είναι προτιμητέοι ζήτησαν λιγότερα για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, έτσι κι αλλιώς άθλιες κι ανειδίκευτες ήταν, μα έπρεπε να φάνε κι αυτοί...

Μιά κεντρική πλατεία, μιά αλλόκοτη καθημερινή σύναξη των ταλαίπωρων αλλοεθνών πάσης φυλής, χρώματος, γλώσσας, κουλτούρας, θρησκείας, που αφημένοι στην μοίρα τους περιμένουν έξω, με όλους τους καιρούς να πετύχουν ένα οποιοδήποτε μεροκάματο, να περάσει και σήμερα, αύριο θα δούμε...

Τι γυρεύουν τόσοι και τι περιμένουν από μιά χώρα που δεν έχει βιομηχανική παραγωγή να απορροφά πολύ κόσμο σε εργοστάσια συνεχούς λειτουργίας, με μοναδική παροχή εργασίας από κάποιους απατεώνες "εργολάβους" που τους εκμεταλλεύονται ή κάποιους φτωχούς αγρότες που περιστασιακά ψάχνουν εργάτες να μαζέψουν την λίγη παραγωγή τους με τις πενιχρές τιμές στην αγορά;

Πού θα εκτονωθεί όλη αυτή η ενέργεια που διαθέτουν, νέοι και με δίψα για δουλειά και ζωή άνθρωποι, που ξέπεσαν εδώ από κάθε περιοχή του πλανήτη, κάτω από τραγικές συνθήκες οι περισσότεροι;

Όλα αυτά κάτω από τα βλέμματα των περαστικών, των κατοίκων της πόλης που πολλοί τους θεωρούν παρείσακτους, ξένους, ακάλεστους, αιτία πολλών δικών τους προβλημάτων, αρκετοί δικαιώνονται κιόλας για αυτές τους τις απόψεις, έχουν τις εμπειρίες τους...

Παραβλέπουν πως είναι κι αυτοί άνθρωποι, το ίδιο με κείνους κι αν υφίσταται αυτό που λένε Θεός, θ' αγαπούσε το ίδιο κι αυτούς και τους ''άλλους" σαν δημιουργήματα του.

Ας σκεφτεί ο καθένας μια στιγμή πως ήταν αυτός ή το παιδί του σε παρόμοια κατάσταση: ξενιτεμένοι, πεινασμένοι, δαρμένοι από όμοιους τους κι όχι "εχθρούς", να είναι στόχος επειδή ζητά ένα μεροκάματο παραπάνω με την παρουσία του, ή μερικά ευρώ λιγότερα για να προτιμηθεί έναντι ενός αλλουνού.

Χωρίς προστασία από πουθενά, σε μιά χώρα που ούτε τους γεννημένους εδώ κατοίκους της δεν φροντίζει επαρκώς, με τα δικά της διαρθρωτικά προβλήματα.

Κι υπάρχουν και οι δήθεν κοινωνικά ευαίσθητοι που απλώς συμπαραστέκονται γενικώς, χωρίς να είναι σε θέση να προτείνουν υπεύθυνα κάτι εφικτό κι εφαρμόσιμο άμεσα.

Μιά επιπλεόν κοροϊδία και μάταιες ελπίδες στους πεινασμένους...