Ο ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ...

Στέλνουν κάποιο δημοσιογράφο οικονομικής εφημερίδας να πάρει συνέντευξη από έναν αυτοδημιούργητο εκατομμυριούχο, που τώρα ώριμος πια διέθετε ονομαστή αλυσίδα εστιατορίων πολυτελείας, που συνεχώς επεκτεινόταν στις μεγάλες πόλεις του κόσμου.

Από τις πρώτες τους κουβέντες ο δημοσιογράφος κατάλαβε πως ο άνθρωπος απέναντι του ξεκίνησε από χαμηλά...

- Αυτό είναι αλήθεια, απαντά ο εκατομμυριούχος, όταν πρωτοήρθα στην πόλη αυτή από το χωριό μου, νεαρός με όνειρα και φιλοδοξίες, δεν είχα τίποτα. Κυριολεκτικά, ούτε να φάω.
Στάθηκα σ' ένα εστιατόριο που έβλεπα να μπαινοβγαίνουν καλοντυμένοι κύριοι με μοντέρνες συνοδούς και μεσήλικα πλούσια ζευγάρια. Μπήκα δειλά μέσα και ζήτησα να φάω κάτι, με αντάλλαγμα κάποια δουλειά που θα μπορούσα να κάνω. Ο ιδιοκτήτης αφού με κοίταξε για λίγο μ' έδιωξε προσβάλλοντας με κιόλας, λέγοντας πως δεν έχει χώρο για ζητιάνους.

- Και τι κάνατε τότε, πώς αντιδράσατε;

- Τι να κάνω, γύρισα κι έφυγα με αργά βήματα, ολότελα χαμένος και με το κεφάλι χαμηλά. Όπως πήγαινα προς την πόρτα, απελπισμένος και κοιτώντας κάτω από ντροπή, πρόσεξα κάτι να γυαλίζει στο παχύ χαλί της εξόδου. Έσκυψα και το μάζεψα, ήταν ένα δακτυλίδι που θα είχε πέσει από κάποια πελάτισσα.

- Κατάλαβα, είπε ο δημοσιογράφος. Επιστρέψατε πίσω και δώσατε το χαμένο δακτυλίδι στον ιδιοκτήτη, να το πάρει η πελάτισσα του όταν το αναζητήσει. Εκείνος συγκινήθηκε από την τιμιότητα σας παρά την τόση φτώχεια και σας πήρε στο μαγαζί σαν βοηθό στην αρχή. Με το ήθος και την εργατικότητα σας ξεχωρίσατε γρήγορα, ο ιδοκτήτης το εκτίμησε και σας πάντρεψε με την κόρη του.
Έτσι κληρονομήσατε το εστιατόριο. Με τα μικρά κεφάλαια αυτού του πρώτου σας μαγαζιού και με την ευφυία που διαθέτετε, θέσατε τις βάσεις για να επεκτείνετε το εστιατόριο, να φτιάξετε κι άλλο ένα και μετά ήρθε η αλυσίδα σε κάθε πόλη που...

Ο εκατομμυριούχος τον διακόπτει με μιά έντονη χειρονομία.

- Δεν πάει στο διάολο κι αυτός και το μαγαζί του, έβαλα το δακτυλίδι στην τσέπη κι έφυγα γρήγορα από κεί. Ήταν ολόχρυσο μονόπετρο κι είχε ένα διαμάντι ίσαμε είκοσι καράτια.

Έτσι χρηματοδότησα τις δικές μου επιχειρήσεις, όχι θα δούλευα για τον μαλάκα!