Όλοι μιλάμε για το πρόγραμμα το έτσι το αλλιώς και για τις
εναλλακτικές που έχουμε, αλλά κανένας δεν απαντά σε δύο απλά ερωτήματα.
Εφαρμόσαμε ποτέ κανένα πρόγραμμα στο σύνολό του για να δούμε πως πάει ή μήπως πήραμε μόνο τμήματα;
Γιατί ένα πρόγραμμα για να κριθεί θα πρέπει να έχει εφαρμοστεί στο σύνολό του και όχι μόνο τα μέτρα εκείνα που δε θίγουν τις γνωστές ομάδες. Η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση αφαίρεσε την φορολόγηση των αγροτών και τις συντάξεις των ευνοημένων 50άρηδων για να τη σκαπουλάρει στη Βουλή από τους δικούς της....
Στην Ελλάδα τα προγράμματα αποτυγχάνουν γιατί απλά δεν τα εφαρμόζουμε ή εφαρμόζουμε μόνο αυτά που θίγουν λιγότερο την πελατεία.Το ζητούμενο είναι πολύ πολύ απλά να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την Ελλάδα μια Ευρωπαϊκή χώρα.
Είχαμε 2 μνημόνια ή 5 χρόνια για να το κάνουμε, δεν το κάναμε και η οικονομία πήγαινε προς το χειρότερο. Όταν η οικονομία πάει χάλια διότι ο λαός ψηφίζει όλο και χειρότερες κυβερνήσεις, τότε η φτώχια αυξάνεται. Δεν μάθαμε κάτι από τα προηγούμενα μνημόνια; Όχι δεν μάθαμε, διότι δεν θέλουμε να μάθουμε.
Φτάσαμε στον πάτο και τον ξεπεράσαμε για να έρθει το 3ο Μνημόνιο. Σήμερα δεν μπορούμε όμως να κάνουμε τις αλλαγές διότι η κοινωνία δεν έχει δυνάμεις. Φανταστείτε να υπήρχε μια κυβέρνηση τολμηρή που να έλεγε αντί να ξεκινήσω να νομοθετώ πρώτα την αύξηση ΦΠΑ, να ξεκινήσω με το άνοιγμα των επαγγελμάτων ή με την κατάργηση χρεώσεων στις υπηρεσίες, το συμμάζεμα του δημοσίου, κτλ.
Οι μισθοί και συντάξεις βουλιάζουν την παραγωγική οικονομία και άρα βουλιάζουν τον τόπο. Μα οι περικοπές στους υψηλούς μισθούς και συντάξεις έχουν το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος απ' όλα, καθώς αφορούν οργανωμένες ομάδες που εμπορεύονται την ψήφο τους ομαδικά.
Ο ιδιωτικός τομέας έχει ματώσει, έχουν απομείνει μόνο συντρίμμια. Αρκετά όμως για να στοχοποιηθούν με τη νέα φορομπηχτική πολιτική.
Οι άνεργοι πλησιάζουν το 1,5 εκ. και όλες/οι προέρχονται από εκεί. Πάνω από το 90% αυτών των ανέργων δεν λαμβάνει κανένα βοήθημα ή επίδομα. Το μεγαλύτερο μέρος τους είναι νέες και νέοι.Τους έφαγαν οι ''βολεμένοι'' και το ''κατεστημένο'' των προηγούμενων γενιών. Που είναι η ψήφος τους και η δυσφορία τους για αυτό τον εμπαιγμό και τη κατάντια; Τι διάολο επιλέγουν με τη ψήφο τους; Δικό τους μεγάλο κόμμα για τα συμφέροντα τους θα είχαν. Γιατί αυτή η ανθρωποθυσία;
Μα για να παραμένει προστατευμένος ο ιερός δημόσιος τομέας. Για να μην απολυθεί κανείς, ή εάν απολύθηκε και συνέχισε να πληρώνεται όσο παρέμεινε «απολυμένος», να ξαναπροσληφθεί με δόξα και τιμή. Ήδη ξεκίνησαν οι απεργίες της ΑΔΕΔΥ, οι μόνοι που δεν έπρεπε να βγάνουν άχνα...
Και κάτι ακόμα, ακούω πολλούς να φωνάζουν για τις περικοπές στους μισθούς στο δημόσιο και για τις κινήσεις δικαστικά για να αρθούν αυτές. Μήπως θα έπρεπε να γκρινιάζουμε για την αργομισθία που εφαρμόζεται στο δημόσιο η οποία είναι χειρότερη για κάποιους και από τους χαμηλούς μισθούς;
Εφαρμόσαμε ποτέ κανένα πρόγραμμα στο σύνολό του για να δούμε πως πάει ή μήπως πήραμε μόνο τμήματα;
Γιατί ένα πρόγραμμα για να κριθεί θα πρέπει να έχει εφαρμοστεί στο σύνολό του και όχι μόνο τα μέτρα εκείνα που δε θίγουν τις γνωστές ομάδες. Η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση αφαίρεσε την φορολόγηση των αγροτών και τις συντάξεις των ευνοημένων 50άρηδων για να τη σκαπουλάρει στη Βουλή από τους δικούς της....
Στην Ελλάδα τα προγράμματα αποτυγχάνουν γιατί απλά δεν τα εφαρμόζουμε ή εφαρμόζουμε μόνο αυτά που θίγουν λιγότερο την πελατεία.Το ζητούμενο είναι πολύ πολύ απλά να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την Ελλάδα μια Ευρωπαϊκή χώρα.
Είχαμε 2 μνημόνια ή 5 χρόνια για να το κάνουμε, δεν το κάναμε και η οικονομία πήγαινε προς το χειρότερο. Όταν η οικονομία πάει χάλια διότι ο λαός ψηφίζει όλο και χειρότερες κυβερνήσεις, τότε η φτώχια αυξάνεται. Δεν μάθαμε κάτι από τα προηγούμενα μνημόνια; Όχι δεν μάθαμε, διότι δεν θέλουμε να μάθουμε.
Φτάσαμε στον πάτο και τον ξεπεράσαμε για να έρθει το 3ο Μνημόνιο. Σήμερα δεν μπορούμε όμως να κάνουμε τις αλλαγές διότι η κοινωνία δεν έχει δυνάμεις. Φανταστείτε να υπήρχε μια κυβέρνηση τολμηρή που να έλεγε αντί να ξεκινήσω να νομοθετώ πρώτα την αύξηση ΦΠΑ, να ξεκινήσω με το άνοιγμα των επαγγελμάτων ή με την κατάργηση χρεώσεων στις υπηρεσίες, το συμμάζεμα του δημοσίου, κτλ.
Οι μισθοί και συντάξεις βουλιάζουν την παραγωγική οικονομία και άρα βουλιάζουν τον τόπο. Μα οι περικοπές στους υψηλούς μισθούς και συντάξεις έχουν το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος απ' όλα, καθώς αφορούν οργανωμένες ομάδες που εμπορεύονται την ψήφο τους ομαδικά.
Ο ιδιωτικός τομέας έχει ματώσει, έχουν απομείνει μόνο συντρίμμια. Αρκετά όμως για να στοχοποιηθούν με τη νέα φορομπηχτική πολιτική.
Οι άνεργοι πλησιάζουν το 1,5 εκ. και όλες/οι προέρχονται από εκεί. Πάνω από το 90% αυτών των ανέργων δεν λαμβάνει κανένα βοήθημα ή επίδομα. Το μεγαλύτερο μέρος τους είναι νέες και νέοι.Τους έφαγαν οι ''βολεμένοι'' και το ''κατεστημένο'' των προηγούμενων γενιών. Που είναι η ψήφος τους και η δυσφορία τους για αυτό τον εμπαιγμό και τη κατάντια; Τι διάολο επιλέγουν με τη ψήφο τους; Δικό τους μεγάλο κόμμα για τα συμφέροντα τους θα είχαν. Γιατί αυτή η ανθρωποθυσία;
Μα για να παραμένει προστατευμένος ο ιερός δημόσιος τομέας. Για να μην απολυθεί κανείς, ή εάν απολύθηκε και συνέχισε να πληρώνεται όσο παρέμεινε «απολυμένος», να ξαναπροσληφθεί με δόξα και τιμή. Ήδη ξεκίνησαν οι απεργίες της ΑΔΕΔΥ, οι μόνοι που δεν έπρεπε να βγάνουν άχνα...
Και κάτι ακόμα, ακούω πολλούς να φωνάζουν για τις περικοπές στους μισθούς στο δημόσιο και για τις κινήσεις δικαστικά για να αρθούν αυτές. Μήπως θα έπρεπε να γκρινιάζουμε για την αργομισθία που εφαρμόζεται στο δημόσιο η οποία είναι χειρότερη για κάποιους και από τους χαμηλούς μισθούς;
