Είσαι αγρότης και ζεις στο χωριό σου.
Καλλιεργείς τη γη σου και βόσκεις τα λίγα ζώα σου στο κοντινό βουνό.
Έχεις κι ένα περιφραγμένο κτηματάκι δίπλα στον δρόμο που το έχεις φυτέψει, έχεις μέσα δυο κουλούκια να το φυλάνε να μην μπαίνει να σου πάιρνει την σοδειά ο ένας κι ο άλλος.
Μια μέρα περνά ένας χαζοτουρίστης Γερμαναράς που κάνει ανέμελος την βόλτα του στα ορεινά, αφού του προσφέρονται πάμφθηνα τα πάντα από λιμασμένους ξενοδόχους, ταβερνιάρηδες και καφετζήδες. Τυχαίνει να περάσει από το κτηματάκι σου, σταματά, βλέπει τα δυο κουλούκια σου και ξαφνικά πηδά την περίφραξη, μπαίνει μέσα στον χώρο σου απρόσκλητος, για να δει λέει σε τι κατάσταση είναι τα κουλούκια σου, που δεν τον γνωρίζουν και του γαυγίζουν.
Δεν τον ικανοποιεί λέει η εικόνα τους τον αυτόκλητο ρουφιάνο που δεν ξέρει καν Ελληνικά, φωτογραφίζει τα πάντα γύρω και σπεύδει να σε "καταγγείλει" σε ένα τοπικό σύλλογο που εμφανίστηκε από το πουθενά τα 2-3 τελευταία χρόνια, μέσω που οποίου κάποιες αγαμίες στην εμμηνόπαυση βγάζουν τα απωθημένα τους να προεδρεύσουν κάπου και δείχνουν ξεκάθαρα το μίσος τους για τους ανθρώπους της υπαίθρου ιδίως, με πρόσχημα την προστασία των σκύλων και μόνο, από όλα τα υπόλοιπα ζωντανά...
Εκείνες σπεύδουν αστραπιαία στον τόπο σου παρόλη την μεγάλη απόσταση που πρέπει να κάνουν οδικώς, σαν να μη έχουν τίποτα άλλο να ασχοληθούνε. Σε βρίσκουνε στο χωράφι να δουλεύεις, πέφτουνε σα λυσσασμένες πάνω σου με κραυγές και σε απειλούνε γιατί έτσι θέλουν με φυλακή και πρόστιμο για χάρη των κουλουκιών που νετάσεις για τη δουλειά σου. Σου φέρνουνε και τους μπάτσους να συνδράμουν μην ξεφύγεις. Από κοντά και ο Γερμαναράς, που δεν έχει καμιά σχέση με τον τόπο σου.
Όλοι τους θα χαίρονταν να σε δούνε φυλακισμένο για αρκετά χρόνια, να γερνάς μόνος πίσω από κάγγελα, να διαλύεται η οικογένεια σου, να ρημάζει αφρόντιστη η περιουσία σου, να πληρώσεις ότι έχεις σε πρόστιμα που θα φροντίσουνε οι αγαμίες να εισπράξουν οι ίδιες αργότερα, δήθεν για την ενίσχυση του "ζωόφιλου συλλόγου" με κάποια ρουσφετολογική ρύθμιση που θα προωθήσουν παραμονές εκλογών μέσω φαφλατάδων βουλευτών για μερικές παραπάνω ψήφους. Για να βοηθήσουν τάχα τα κουλούκια σου, που εσύ δεν ξέρεις τα δικαιώματα τους.
Αύριο θα πάνε αλλού, σε άλλο μέρος να καταστρέψουν την ζωή αλουνού ανθρώπου με τον ίδιο πάντα τρόπο, να βγάλουν το μίσος τους σε νέο θύμα, με πρόσχημα τα κουλούκια που θα έχει στο σπίτι του, το χωράφι του, τη στάνη του. Θα επιλέξουν στην τύχη και θα μπούνε μέσα να ελέγξουν, ή θα πάνε κατευθυνόμενες από ρουφιάνους.
Χωρίς καμιά συνέπεια για αυτές, μόνο για σένα...
Δεν έχει κανείς δικαίωμα σε σπίτι - άσυλο, σε περιουσία, σε οικογενειακή γαλήνη, γιατί πάνω από όλους & όλα μπήκανε ξαφνικά τα κουλούκια και οι όψιμοι "προστάτες" τους.
Που ήταν όλες αυτές τα προηγούμενα χρόνια;
Πως ζούσανε μέχρι να εμφανιστούνε αυτές τα κουλούκια αρμονικά με τα αφεντικά τους, εκατοντάδες χρόνια σε αυλές σπιτιών, στάνες, χωράφια, εξοχικά, μάντρες, κλπ
Ο κάθε χαζοτουρίστης που θα έρθει για μερικές μέρες να φάει, να πιεί και να πλύνει τα πόδια του στη θάλασσα, τι δουλειά έχει να επεμβαίνει ατην αυλή και το σπίτι του ντόπιου;
Θέλει να πάρει το σπίτι ή το χωράφι για εξοχικό φτηνά, καταστρέφοντας τους ανθρώπους που μένουν και δουλεύουν εκεί;
Θέλει αλήθεια να πιάσουνε τσι κατσούνες οι μουστακαλήδες ορεινοί και τα κοπέλια τους. Να κάνουνε μερικούς ρουφιάνους οχτακόσες οκάδες, να μην ξαναπατήσει ποτέ κανείς άλλος στα μέρη τους;
Θέλουν το ίδιο σωμάρι οι αγαμίες, μέχρι να αλλάξουν χόμπι;
Την λόξα της καθεμιανής παλαβιάρας δεν θα την κάνουμε εμεί οι υπόλοιποι ιδεολογία.
Αυτές έχουνε τα κουλούκια για χάδια κι αγκαλιές, οι άλλοι για δουλειές.
Το κουλούκι χρησιμεύει όταν είναι μικρό, γερό, θαρραλέο κι όχι δειλό, γνήσιο από ράτσα και μπορεί να εκπαιδευτεί. Κάθε ράτσα κάνει για μια δουλειά μόνο, άλλη για κυνήγι, άλλη για φύλαξη, άλλη να βόσκει πρόβατα στα βουνά, άλλη να κρατά αγκαλιά όλη μέρα μια αργόσχολη μπουμπού κι άλλη να παίρνει στο κρεβάτι της αφού δεν κάνει χαίρι με ανθρώπους...
Τα μπασταρδεμένα των κυνοκομείων δεν έχουνε καμιά αξία, αφού δεν έχουν τις ικανότητες των αλλονών κουλουκιών των γνήσιων, γιαυτό δεν τα θέλει κανείς.Μόνο να τρώνε και να χέζουνε είναι, ούτε να γαυγίσουνε περήφανα μπορούνε καν. Πάει και τελείωσε!
Άμα θέλει καθεμιά ξεχωριστά, ας ανοίξει το πορτοφόλι της ή να διαθέσει την περιουσία της και τα ρούχα της ακόμη, να νετάσει και να ταίζει κάθε μέρα αδέσποτα, μισερά, γέρικα, κοπρόσκυλα στις πλατείες και να της ρίχνουνε ζάρπες τα παιδιά και οι τεμπελχανάδες από τις γεμάτες καφετέριες.΄Όπως είναι σίγουρο πως θα γίνει αργά ή γρήγορα.
Πέρα αυτού καμιά κουβέντα ή παρατήρηση στους άλλους, δεν μας αφορά η λόξα τους είπαμε..
Έχουμε τις δικές μας ζωές να κοιτάξουμε.
Καλλιεργείς τη γη σου και βόσκεις τα λίγα ζώα σου στο κοντινό βουνό.
Έχεις κι ένα περιφραγμένο κτηματάκι δίπλα στον δρόμο που το έχεις φυτέψει, έχεις μέσα δυο κουλούκια να το φυλάνε να μην μπαίνει να σου πάιρνει την σοδειά ο ένας κι ο άλλος.
Μια μέρα περνά ένας χαζοτουρίστης Γερμαναράς που κάνει ανέμελος την βόλτα του στα ορεινά, αφού του προσφέρονται πάμφθηνα τα πάντα από λιμασμένους ξενοδόχους, ταβερνιάρηδες και καφετζήδες. Τυχαίνει να περάσει από το κτηματάκι σου, σταματά, βλέπει τα δυο κουλούκια σου και ξαφνικά πηδά την περίφραξη, μπαίνει μέσα στον χώρο σου απρόσκλητος, για να δει λέει σε τι κατάσταση είναι τα κουλούκια σου, που δεν τον γνωρίζουν και του γαυγίζουν.
Δεν τον ικανοποιεί λέει η εικόνα τους τον αυτόκλητο ρουφιάνο που δεν ξέρει καν Ελληνικά, φωτογραφίζει τα πάντα γύρω και σπεύδει να σε "καταγγείλει" σε ένα τοπικό σύλλογο που εμφανίστηκε από το πουθενά τα 2-3 τελευταία χρόνια, μέσω που οποίου κάποιες αγαμίες στην εμμηνόπαυση βγάζουν τα απωθημένα τους να προεδρεύσουν κάπου και δείχνουν ξεκάθαρα το μίσος τους για τους ανθρώπους της υπαίθρου ιδίως, με πρόσχημα την προστασία των σκύλων και μόνο, από όλα τα υπόλοιπα ζωντανά...
Εκείνες σπεύδουν αστραπιαία στον τόπο σου παρόλη την μεγάλη απόσταση που πρέπει να κάνουν οδικώς, σαν να μη έχουν τίποτα άλλο να ασχοληθούνε. Σε βρίσκουνε στο χωράφι να δουλεύεις, πέφτουνε σα λυσσασμένες πάνω σου με κραυγές και σε απειλούνε γιατί έτσι θέλουν με φυλακή και πρόστιμο για χάρη των κουλουκιών που νετάσεις για τη δουλειά σου. Σου φέρνουνε και τους μπάτσους να συνδράμουν μην ξεφύγεις. Από κοντά και ο Γερμαναράς, που δεν έχει καμιά σχέση με τον τόπο σου.
Όλοι τους θα χαίρονταν να σε δούνε φυλακισμένο για αρκετά χρόνια, να γερνάς μόνος πίσω από κάγγελα, να διαλύεται η οικογένεια σου, να ρημάζει αφρόντιστη η περιουσία σου, να πληρώσεις ότι έχεις σε πρόστιμα που θα φροντίσουνε οι αγαμίες να εισπράξουν οι ίδιες αργότερα, δήθεν για την ενίσχυση του "ζωόφιλου συλλόγου" με κάποια ρουσφετολογική ρύθμιση που θα προωθήσουν παραμονές εκλογών μέσω φαφλατάδων βουλευτών για μερικές παραπάνω ψήφους. Για να βοηθήσουν τάχα τα κουλούκια σου, που εσύ δεν ξέρεις τα δικαιώματα τους.
Αύριο θα πάνε αλλού, σε άλλο μέρος να καταστρέψουν την ζωή αλουνού ανθρώπου με τον ίδιο πάντα τρόπο, να βγάλουν το μίσος τους σε νέο θύμα, με πρόσχημα τα κουλούκια που θα έχει στο σπίτι του, το χωράφι του, τη στάνη του. Θα επιλέξουν στην τύχη και θα μπούνε μέσα να ελέγξουν, ή θα πάνε κατευθυνόμενες από ρουφιάνους.
Χωρίς καμιά συνέπεια για αυτές, μόνο για σένα...
Δεν έχει κανείς δικαίωμα σε σπίτι - άσυλο, σε περιουσία, σε οικογενειακή γαλήνη, γιατί πάνω από όλους & όλα μπήκανε ξαφνικά τα κουλούκια και οι όψιμοι "προστάτες" τους.
Που ήταν όλες αυτές τα προηγούμενα χρόνια;
Πως ζούσανε μέχρι να εμφανιστούνε αυτές τα κουλούκια αρμονικά με τα αφεντικά τους, εκατοντάδες χρόνια σε αυλές σπιτιών, στάνες, χωράφια, εξοχικά, μάντρες, κλπ
Ο κάθε χαζοτουρίστης που θα έρθει για μερικές μέρες να φάει, να πιεί και να πλύνει τα πόδια του στη θάλασσα, τι δουλειά έχει να επεμβαίνει ατην αυλή και το σπίτι του ντόπιου;
Θέλει να πάρει το σπίτι ή το χωράφι για εξοχικό φτηνά, καταστρέφοντας τους ανθρώπους που μένουν και δουλεύουν εκεί;
Θέλει αλήθεια να πιάσουνε τσι κατσούνες οι μουστακαλήδες ορεινοί και τα κοπέλια τους. Να κάνουνε μερικούς ρουφιάνους οχτακόσες οκάδες, να μην ξαναπατήσει ποτέ κανείς άλλος στα μέρη τους;
Θέλουν το ίδιο σωμάρι οι αγαμίες, μέχρι να αλλάξουν χόμπι;
Την λόξα της καθεμιανής παλαβιάρας δεν θα την κάνουμε εμεί οι υπόλοιποι ιδεολογία.
Αυτές έχουνε τα κουλούκια για χάδια κι αγκαλιές, οι άλλοι για δουλειές.
Το κουλούκι χρησιμεύει όταν είναι μικρό, γερό, θαρραλέο κι όχι δειλό, γνήσιο από ράτσα και μπορεί να εκπαιδευτεί. Κάθε ράτσα κάνει για μια δουλειά μόνο, άλλη για κυνήγι, άλλη για φύλαξη, άλλη να βόσκει πρόβατα στα βουνά, άλλη να κρατά αγκαλιά όλη μέρα μια αργόσχολη μπουμπού κι άλλη να παίρνει στο κρεβάτι της αφού δεν κάνει χαίρι με ανθρώπους...
Τα μπασταρδεμένα των κυνοκομείων δεν έχουνε καμιά αξία, αφού δεν έχουν τις ικανότητες των αλλονών κουλουκιών των γνήσιων, γιαυτό δεν τα θέλει κανείς.Μόνο να τρώνε και να χέζουνε είναι, ούτε να γαυγίσουνε περήφανα μπορούνε καν. Πάει και τελείωσε!
Άμα θέλει καθεμιά ξεχωριστά, ας ανοίξει το πορτοφόλι της ή να διαθέσει την περιουσία της και τα ρούχα της ακόμη, να νετάσει και να ταίζει κάθε μέρα αδέσποτα, μισερά, γέρικα, κοπρόσκυλα στις πλατείες και να της ρίχνουνε ζάρπες τα παιδιά και οι τεμπελχανάδες από τις γεμάτες καφετέριες.΄Όπως είναι σίγουρο πως θα γίνει αργά ή γρήγορα.
Πέρα αυτού καμιά κουβέντα ή παρατήρηση στους άλλους, δεν μας αφορά η λόξα τους είπαμε..
Έχουμε τις δικές μας ζωές να κοιτάξουμε.
