700 ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΕΙΝΑΙ...

Ανήκεις στην γενιά που λέει πως παίρνει 700 ευρώ και δεν μπορεί να ζήσει τάχα όπως θέλει;

Κατάφερες να φορτώσεις τη ζωή σου σε αφεντικό που σου δίνει μισθό και πληρώνει την ασφάλιση σου, σου εξασφαλίζει χώρο εργασίας κλιματιζόμενο, καρέκλα να κάτσεις, ακόμη και τα ρούχα που θα φοράς την ώρα της δουλειάς και παραπονιέσαι ακόμη;

Πηγαίνεις στη δουλειά στις 9.00πμ και φεύγεις στις 2.00μμ, τις καλύτερες ώρες για δουλειά, ανοίγεις την πόρτα του μαγαζιού και κονομάς χωρίς τρέξιμο, έχεις 8ωρο και Σαββατοκύριακα - αργίες ελεύθερα, ταξιδεύεις μόνο για αναψυχή, έχεις χρόνο να τεμπελιάζεις στις καφετέριες με τις ώρες κάθε βράδυ;

Αν ναί, έχεις ευνοηθεί πολύ από τη ζωή που πληρώνεσαι σταθερά και τακτικά, άσχετα αν αξίζει το έργο που προσφέρεις σε αντάλλαγμα, συνήθως πληρώνεσαι περισσότερα από όσα παράγεις...

Αν σου φαίνονται λίγα τα 700 ευρώ που παίρνεις μόλις βρείς μια οποιαδήποτε δουλειά έχοντας απλά τελειώσει το σχολείο, τότε δοκίμασε να ασχοληθείς με πωλήσεις με μοναδική αμοιβή προμήθεια και bonus.

Να εκτιμήσεις αμέσως το νόημα και την αξία της λέξης "μισθός" και πόσο τύχη χρειάζεται να τον παίρνεις. Σκέτη τύχη είναι πια, όπως τυχαία βρέθηκαν στις θέσεις τους οι παραπάνω, χωρίς να διαθέτουν εμφανώς τίποτα παραπάνω από σένα, που καταδικάστηκες σε συνεχές τρέξιμο.

Όση εκπαίδευση και πτυχία κι αν έχεις συγκεντρώσει με χρόνια διαβάσματος, όσα προσόντα και γνώσεις κι αν έχεις συσσωρεύσει, ΟΛΑ αποδεικνύονται ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ!

Η μοναδική σου αμοιβή θα είναι μια μικρή προμήθεια που θα πάρεις μόνο μια φορά, για κάθε πώληση που θα κάνεις. Και αυτή μόνο όποτε τα καταφέρνεις και φτάνεις στο "κλείσιμο"

Αφού βγείς στον δρόμο με μια τσάντα και καταφέρεις να πουλήσεις αυτό που έχεις μέσα, ανεξάρτητα αν είναι ασφάλειες, διαφημιστικός χρόνος, συνδρομές, τάπερ, ρολόγια και γυαλιά ήλιου μαϊμού, ανώνυμα καλλυντικά και προϊόντα διατροφής, μέχρι ιατρικά είδη ή πλήθος μικρο-προϊόντα αυτοκινήτου, μερικά μόνο από τα περιεχόμενα της, μα ίδιο το καθημερινό τρέξιμο.

Με ελεύθερο τάχα ωράριο που εσύ θα καθορίζεις αβίαστα, πάντως όχι λιγότερο από 18 ώρες ημερησίως...

Αφού καταρτίσεις με δική σου ευθύνη λίστες ονομάτων, όλων αυτών που πρόκειται να ενοχλήσεις σήμερα, αύριο, την άλλη εδβομάδα, μήνα, κλπ...

Με κοστούμι και γραβάτα, ή ταγιέρ σοβαρό, να φαίνεσαι επαγγελματίας, που πρέπει ν' αγοράσεις με δικά σου χρήματα πρώτα, κανείς δεν ενδιαφέρεται που θα τα βρείς...
Να μετακινείσαι με δικά σου έξοδα, είτε κοντινές αποστάσεις, είτε στη άλλη άκρη της χώρας όπου ελπίζεις πως βρίσκεται υποψήφιος πελάτης να ενδιαφερθεί...

Να αυτοπαρακινείσαι από υποσχέσεις για "υψηλά κέρδη", "αφεντικό του εαυτού σου" και "fire your boss", φάρμακο στην χρόνια ανεργία που χωρίς υπαιτιότητα σου έπεσες, ενώ η ζωή συνεχίζεται κι απαιτεί...

Να αναφέρεσαι τακτικά σε έναν άγνωστο διεθυντή πωλήσεων, που κάθε φορά θα σου ζητά περισσότερα. Προσπάθεια, τηλέφωνα, ραντεβού, πωλήσεις, κέρδη για την εταιρεία. ψίχουλα για σένα. Με δόλωμα ένα υψηλό bonus, επίτηδες τόσο ψηλό που είναι αδύνατο να το φτάσεις παρά τις τόσες προσπάθειες σου...

Ν' ακούς πως εσύ φταίς για όλα, το μυαλό σου είναι λίγο και δεν φτάνει να πετύχεις, μα πρέπει να επιδοθείς σε μια αέναη προσπάθεια "αυτοβελτίωσης" να το αναπτύξεις, πληρώνοντας πανάκριβα σχετικές γνώσεις από πολλές πηγές, που τελικά αποδεικνύονται φρούδες μπουρδολογίες και πρακτικώς ανεφάρμοστες. Αχρείαστη επένδυση σε κάπο, χρόνο και χρήμα...

Να μην είσαι τίποτα για την εταιρεία, απλά "συνεργάζεσαι" μαζί τους και δεν σου οφείλουν μισθό, άδειες, υπερωρίες, δώρα, οδοιπορικά, κλπ προνόμια των υπαλλήλων. Ούτε ασφάλιση σε ταμείο, δική σου υπόθεση η σύνταξη σου και η περίθαλψη σου αν αχρηστευτείς και δεν κερδίζεις πια. Υποχρέωση σου και το μπλοκάκι, να δικαιολογείς πλήρως όσα σου δίνουν, αφού τάχα σε λένε "επιτηδευματία" κι όχι ζωντόβολο όπως σε βλέπουν...

Ίδιο ζωντόβολο σε βλέπουν και μέσα από τα μαγαζιά που περνάς βιαστικά απέξω, τρέχοντας στο επόμενο ραντεβού. Αναρρωτιούνται που πας κάθε μέρα, τι κάνεις, τι θέλεις εκεί και γυροφέρνεις...

Δεν φαντάζονται καν πως κατάντησες να ζηλεύεις τα 700 ευρώ που παίρνουν οι ωραίοι κώλοι στα κλιματιζόμενα μαγαζιά με ρούχα - παπούτσια - καλλυντικά και οι αγράμματοι χοντροκέφαλοι στα σιδεράδικα που πουλούν σύρματα, μπρόκες και βίδες, ακόμη και τον ταρίφα που οδηγά όλη μέρα για τα ίδια...

Που πάλι είναι κατά πολύ περισσότερα από τα 300 - 500 που καθαρίζεις εσύ μηνιαίως...