ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 15...

Όπως διαπιστώσατε, κάποια από τα χαρακτηριστικά του Κάκου είναι η τόλμη και η αποφασιστικότητα.

ΝΑΙ τολμά να δοκιμάσει κάτι που διάβασε κι έκρινε από τα δεδομένα πως έχει πιθανότητες έστω επιτυχίας αν ασχοληθεί μαζί του. Και το ξεκινά αποφασιστικά ΤΩΡΑ, τη στιγμή που αφού ενημερώθηκε όσα μπορούσε να μάθει για αυτό, έκρινε πως μπορούσε να το ξεκινήσει...

Δεν περίμενε μήπως φτάσει αργότερα κάποια ιδανική στιγμή ή ευκαιρία να ξεκινήσει. Αρχίζει με τα μέσα εκείνα που διαθέτει τη δεδομένη στιγμή και προχωρά, χρησιμοποιώντας ότι νεώτερο - καταλληλότερο βρεθεί στην πορεία του και μαθαίνει από τα τυχόν πρώιμα λάθη του.

Εξάλλου οι εταιρείες που συνδέθηκε μαζί τους εκμεταλλευόμενος την επιχειρηματική ευκαιρία που του πρόσφεραν, τη σημαντική γνώση και λεπτομέρειες τις έχουν διαθέσιμες μόνο στους επίσημους και καταχωρημένους συνεργάτες τους, δεν τις προσφέρουν έτσι αφειδώς στον κάθε περίεργο που απλώς "σουλατσάρει" στο Internet και κάποτε έτυχε να πέσει στο site τους, εκεί μαθαίνει μόνο όσα του χρειάζονται ν' αποφασίσει κι αν είναι τολμηρός, αρκούν μερικά κλικ για τα περαιτέρω...

Μιας και μιλάμε για τόλμη, πόσους άτολμους και μίζερους ανθρώπους ήξερε ο Κάκος, τους έβλεπε σχεδόν καθημερινά σε αυτό που αυτοί λέγανε βιοπάλη κι αυτός προσωπική φυλακή...

Από 13 χρονών που έβγαινε από το σπίτι και που και που έτρωγε σουβλάκια σε ένα συγκεκριμένο κεντρικό σουβλατζίδικο, πάντα τα τύλιγε και του τα έδινε ο ίδιος άνθρωπος, νέος υπάλληλος τότε εκεί. Μετά 30 χρόνια που κυκλοφορεί στην πόλη ο Κάκος και όλο και σπανιότερα έτρωγε τώρα σουβλάκια, πάντα υπήρχε στο ίδιο πόστο ο ίδιος άνθρωπος, μέρα ή νύχτα, χειμώνες και καλοκαίρια παρών εκεί στη δουλειά του, που αν και θα είχε τυλίξει πολλά εκατομμύρια σουβλάκια κυριολεκτικά, δεν υπήρχε στον λογαριασμό του στην τράπεζα ένα αντίστοιχο ποσόν σαν αμοιβή για τον κόπο του, ίσα που βολευόταν με τον όποιο μισθό του και μόνο γερνούσε αφού και για αυτόν περνούσαν τα χρόνια μα δεν έβλεπε πέρα από τους οβελίες του...

Άλλος βρήκε κάποτε προσωρινή δουλειά σε ένα γωνιακό καφενείο και κουβαλούσε ψευτο-φραπέδες στα μαγαζιά σε απόσταση 2 τετραγώνων από την πόρτα του. Αν και διένυε κάμποσα χιλιόμετρα τη μέρα κάνοντας την ίδια απόσταση ίσαμε 30 φορές με τον δίσκο στα χέρια, δεν αναζήτησε ποτέ μια καλύτερη ευκαιρία στη ζωή του, σίγουρος όντας πως είχε "μόνιμη δουλειά" και αρκούμενος μόνο στο μοναδικό τυχερό του: να χουφτώνει ένα χαζό πουτανάκι σε κάποιο από τα μαγαζιά που έμπαινε καθημερινά. Που τα είχε με τον γέρο αφεντικό της που στα μάτια της φάνταζε σαν πλούσιος κι επιτυχημένος και δεν θα σκεφτόταν ποτέ να παντρευτεί τον καφετζή τους...

Δυο μόνο θλιβερά παραδείγματα μίζερων ανθρώπων, που ο Κάκος ουδέποτε θα ήθελε να μοιάσει. Υπήρχανε κι άλλοι τέτοιοι, όπως ο "εκτελούνται μεταφορές", ο λαχειοπώλης που διαλαλεί τη τύχη σε άλλους μα ποτέ δεν τη συνάντησε ο ίδιος, ο μικρέμπορας με τις "μαϊμούδες" που περιμένει μέσα στο καβούκι του να μπει πελάτης να τον διώξει με τον τρόπο του αφού ποτέ δεν έμαθε εμπόριο, ο άλλος που το επάγγελμα του ξεπεράστηκε μα επιμένει να χάφτει μύγες στο άδειο κατάστημα, η νέα που σαβούριασε διπλώνοντας ρούχα μα δεν κοίταξε ποτέ έξω από τη βιτρίνα και την δήθεν "μόνιμη δουλειά" κι αυτή...

Τι κακομοιριά κι αυτή να κινείται ένας άνθρωπος σε έναν περιορισμένο μικρόκοσμο, να συναντά και να συναλλάσσεται με τα ίδια άτομα κάθε μέρα, να τα πίνει με τους ίδιους παλιόφιλους κάθε βράδυ στο ίδιο μέρος, να λένε τις ίδιες κουβέντες, να βλέπουν τα ίδια ματς με τις ίδιες ομάδες κάθε χρόνο να διεκδικούν το ίδιο μίζερο πρωτάθλημα, να περνούν τα χρόνια και στη ουσία αυτοί να μην ξετελεύουνε τίποτα...
Και το χειρότερο είναι πως απορροφημένοι όλοι από τα παραπάνω δεν βλέπουν παραπέρα, οι εξελίξεις να τρέχουν εν αγνοία τους κι αυτοί εκεί να κάνουν κύκλους στο ίδιο σημείο κολυμπώντας στα σκατά τους και να το λένε: "έτσι είναι η ζωή και πως να την αλλάξεις..." χωρίς να κάνουν καμιά προσπάθεια επί τούτου, μα κοροϊδεύουν κιόλας όποιον βλέπουν να κάνει την υπέρβαση να ξεφύγει...

Πως θα δεχόταν να περάσει έτσι τα χρόνια του, ενώ ήθελε να κάνει τόσα;

Το μοναδικό του εμπόδιο ως σήμερα ήταν η απενταρία του και τα πλούτη ή τα μαγαζιά που δεν βρήκε έτοιμα, μα τώρα με το ανοιχτό μυαλό του και τη τόλμη του είχε στα χέρια του ευκαιρίες να βγάλει χρήματα, να τα κάνει ότι θέλει μετά...

Μεγάλη η ενέργεια του χρήματος και σίγουρα επαρκούσε για τα σχέδια του Κάκου, όπως τόσων άλλων ανθρώπων που την εκμεταλλεύονταν για το καλό τους...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...