ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 14...

Η ζωή δεν είναι μόνο business, πλάνα, εργασία κι αγώνας...

Όσο δούλευε την πρώτη online επιχειρηματική ευκαιρία ο Κάκος και την έκανε γνωστή στον κόσμο μέσω του Internet, η ζωή συνέχιζε να κυλά κι είχε και τις απαιτήσεις της...

Μικρά και μεγάλα πράγματα και ζητούμενα περίμεναν τη σειρά τους να ικανοποιηθούν, όλα με τη μέγιστη ενέργεια που προσφέρει το άφθονο χρήμα εκπληρώνονταν, μα τώρα έχοντας στα χέρια του την πρώτη του πιστωτική κάρτα ο Κάκος, είχε συνάμα και μια πηγή περιορισμένου χρήματος...

Μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει λογικά για να ντυθεί πχ, όπως ήθελε και του ταίριαζε, με ρούχα δικής του επιλογής.

Γιατί πρωτύτερα, τα χρόνια της υπομονής και της άκαρπης αναζήτησης μισθού μέσω αγγελιών, είχε εφαρμόσει άλλα κόλπα για να ντύνεται τουλάχιστον, αφού σπανίως έτρωγε έξω, δεν ταξίδευε σχεδόν καθόλου πέρα από το μέρος που έμενε ή το χωριό καταγωγής του που έβλεπε και τη λιγοστή οικογενειακή περιουσία τους, ούτε διέθετε χρήματα για διασκεδάσεις όπως άλλοι της ηλικίας του, (ίσα που είχε μπει μερικές φορές σε ισάριθμα κλάμπ - ορθάδικα τα είχανε κάνει κείνα τα χρόνια, έτσι να δει τι είναι και τι γινόταν μέσα, όπου διαπίστωσε πως δεν έχανε και τίποτα ιδιαίτερο που δεν ήταν τακτικός θαμώνας τους)...

Για να ντυθεί τότε είτε περίμενε τις εκπτώσεις να διαθέσει το χαρτζιλίκι που μάζευε επαιτώντας κάθε φορά που πληρωνόταν τη σύνταξη της η γριά του, είτε έλπιζε να πετύχει κάποια διάλυση μαγαζιού ή συνταξιοδότηση ενός εμπόρου.

Χρησιμοποιώντας και τις τρεις παραπάνω ευκαιρίες όποτε τις συναντούσε, με τα λίγα του χρήματα κατάφερε σε λίγο καιρό να έχει μια αξιόλογη γκαρνταρόμπα με αρκετά καθημερινά ρούχα και 1 - 2 κοστούμια, επιλεγμένα με το δικό του γούστο. Ρούχα καλής ποιότητας, καλοραμμένα, μερικά κι επώνυμων σχεδιαστών, που φορώντας τα όσοι τον έβλεπαν δεν φανταζόταν τη δεινή του οικονομική κατάσταση και τις δύσκολες μέρες που ζούσε μόνος του κι απένταρος, περνώντας μέρες ή βδομάδες από τη ζωή του χωρίς να ξοδέψει δραχμή...

Τελικά ότι δείχνει κανείς στους άλλους, αυτό αυτοί αποδέχονται, και από στυλ και γούστο ο Κάκος είχε πολύ και καλό.
Λόγω δε της ποιότητας τους, τα ρούχα που πλήρωσε σε χαμηλές τιμές σε περιόδους ευκαιριών, κρατούσαν κυριολεκτικά για χρόνια, χειμώνες και καλοκαίρια τα φύλαγε προσεκτικά και τα ξανάβαζε πάλι την εποχή τους, καλύπτοντας έτσι και τις περιόδους απενταρίας του, τότε που δεν είχε να διαθέσει για ντύσιμο, ή υπήρχανε άλλες πιο επιτακτικές ανάγκες.

Συμπλήρωνε την ντουλάπα του και με έκτακτες εισφορές ρουχισμού και υπόδησης, όπως τότε που κάποιος συγγενής του αποφάσισε να γίνει παπάς και του άφησε τα τρία σακάκια που είχε και δεν του χρειάζονταν πλέον, τότε που αντάλλαξε ένα άθικτο ζευγάρι στρατιωτικά άρβυλα που είχε από την θητεία του με ένα ζευγάρι παπούτσια κι ένα ζευγάρι χαμηλά μποτάκια ακατάλληλα για έναν βοσκό που δέχτηκε την ανταλλαγή ή όταν άλλαξε το βάρος ενός φίλου του και του έδωσε τα παντελόνια που ο ίδιος δεν χωρούσε μέσα πια...

Έτσι τη βόλευε τότε και πέρασαν μερικά δύσκολα χρόνια, μα τώρα με την άδεια και με κάμποσο υπόλοιπο πιστωτική κάρτα του, μπορούσε να ντύνεται καλύτερα όποτε ήθελε, πάντα με το δικό του ξεχωριστό γούστο και στυλ, με 6 άτοκες δόσεις στο μαγαζί που ξεπλήρωνε σε 6 μήνες με το ίδιο χαρτζιλίκι που έπαιρνε από τη γριά του ακόμη, μέχρι να ευοδώσουν οι δικές του ασχολίες...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...