Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

ΔΩΣΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΜΠΑΡΜΠΑ ΜΕΡΙΣΜΑ...

Με την παραδοχή ότι "η υπέρβαση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα" και "η προοδευτική επιστροφή σε συνθήκες οικονομικής σταθερότητας" ήταν τελικά απαραίτητες προϋποθέσεις, γιατί "δημιουργούν τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο, προκειμένου να διανεμηθεί στοχευμένα κοινωνικό μέρισμα για το έτος 2017 στα οικονομικά ασθενέστερα νοικοκυριά" (όπως τονίζεται στο προοίμιο της αιτιολογικής έκθεσης που συνοδεύει το σχετικό νομοσχέδιο που κατέθεσε χθες βράδυ) η κυβέρνηση επιχειρεί να επουλώσει πληγές που άνοιξε η οικονομική πολιτική της.

Είναι μια πρόσκαιρη ανακούφιση ψηφοθηρικού χαρακτήρα, αλλά δεν παύει να είναι μια ανακούφιση. Πάνω από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά θα επηρεάσει θετικά το μέρισμα από το πλεόνασμα. Ωραία, η μια πλευρά μόνο. Μας λέτε και πόσα άλλα "βολεμένα" (;) επηρεάζει η υπερφορολόγηση για να βγάλετε το πλεόνασμα;

Όσο δεν αυξάνεται ο πλούτος της χώρας, ανακυκλώνεται όλο και λιγότερος πλούτος μεταξύ μεσαίων, φτωχών και απόρων πολιτών.

Διότι αυτό το πλεόνασμα που μοιράζει λες και ήταν δικό του ο Πρωθυπουργός προέρχεται πρωτίστως από θυσίες και στερήσεις έντιμων φορολογούμενων. Προέρχεται επίσης από την άρνηση του κράτους να εκπληρώσει υποχρεώσεις προς τον ιδιωτικό τομέα. Ενας μικρομεσαίος επιχειρηματίας που απολύει το προσωπικό και κλείνει την επιχείρηση του επειδή το κράτος είναι ασυνεπές, δοκιμάζει την ηθική του ακούγοντας τον Τσίπρα να δίνει μπόνους αντοχής.

Εννοείται πώς στον υπόλοιπο πλανήτη η αριστερά έχει αναγνωρίσει το λάθος της και έχει αλλάξει μυαλά και πολιτικές σε μεγάλο βαθμό. Εδώ όχι

Για να μπορέσει το κράτος - πατερούλης να διανέμει χρήματα στην πολιτική πελατεία της αριστερής κυβέρνησης, στραγγαλίζει την παραγωγική οικονομία, με αποτέλεσμα να δημιουργεί περισσότερη φτώχεια, από την οποία υποφέρουν περισσότερο από όλους οι ασθενέστεροι, αυτοί που υποτίθεται θα ωφελούνταν...

Για κάποιους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού που όμως δεν καταβαίνουν από τα γραφεία τους να ενωθούν με την κοινωνία και δεν περπατούν μόνοι κι ασυνόδευτοι στα μέρη που κυλά η πραγματική ζωή, τάχα οι Έλληνες πάντα ήθελαν προκοπή με τις ίδιες τις δυνάμεις τους  όχι κυβερνητικά φιλοδωρήματα.

Δυστυχώς για αυτούς, η πραγματικότητα άλλα θα δείξει σε λίγο, σε σκηνές λίγο  - πολύ γνωστές από παλαιότερες ουρές για παροχές και θα τους διαψεύσει άλλη μια φορά για τις προτεραιότητες αυτού του "λαού"...

Η κοινωνία έχει μπατάρει τόσο πολύ αριστερά ώστε φτάνει να αποθαρρύνει την εργασία και την προκοπή και να ενθαρρύνει τα επιδόματα.

Oι δήθεν ασθενέστεροι θα τα αρπάζουν κανονικά τα "φιλοδωρήματα" όποτε κι όπου τα βρούνε, το τελευταίο που τους νοιάζει είναι η προκοπή με τις δυνάμεις τους και η παραγωγική οικονομία με μισθό 400 ευρώ ενώ διατίθενται επιδόματα 500 - 800 ευρώ για κάποιους επαγγελματίες "άνεργους", "πολύτεκνους", "φτωχούς" με κρυφά έσοδα, επιτήδειους γύφτους, ακόμη και σε ξενόφερτους αληταράδες κλπ τζαμπατζήδες...

Και γιατί να προσπαθώ και να ξοδεύω χρόνο κι εγκέφαλο για να κάνω κάτι να βγάλω κάποια λεφτά σε καιρό κρίσης, από το οποίο να έχω μόνο μερικούς εκλεκτικούς πελάτες τον χρόνο κι αν είναι πχ να έχω εντέλει κέρδος πχ 300  500 ευρώ, να περιμένω κάποιους μήνες για να τα πάρω στα χέρια μου με τον μηχανισμό των διεθνών πληρωμών;

Όταν θα πάει ο άλος μάπας με τα πέντε κουτσούβελα ή τη δήθεν αναπηρία ή ότι άλλο σκαρφιστεί και θα του μετρήσουν αμέσως 600 - 800 - 1000 ή περισσότερα στο χέρι κι άμεσα αναλώσιμα;

Αλήθεια εγώ θα δικαιούμαι ένα μερίδιο από αυτό το μέρισμα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: