ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ, ΔΙΑΠΛΟΚΗ, ΔΙΑΦΘΟΡΑ...

Στη σύσκεψη των Ευρωπαίων ηγετών, όσοι μίλησαν μετά την ομιλία του δικού μας πρωθυπουργού, σε ομοφωνία μεταξύ τους και κρίνοντας τον προϋπολογισμό του 2010 ως ένα δείγμα προς την σωστή κατεύθυνση, δήλωσαν ότι θα στηρίξουν την χώρα μας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα το οποίο παρέλαβε εκ κληρονομίας από την κυβέρνηση του εξαφανισθέντος πρώην πρωθυπουργού.

Βέβαια έχοντας υπόψιν τις διαψεύσεις όλων των δεσμεύσεων των προηγούμενων επί της οικονομίας, έκαναν υποδείξεις για ένταση της προσπάθειας με μέτρα για τα οποία ο νυν πρωθυπουργός έδωσε σαφείς διαβεβαιώσεις ότι είναι αποφασισμένος να πάρει και να εφαρμόσει.

Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνησή του έχει κάνει τις διαγνώσεις της και θα προχωρήσει άμεσα στην θεραπευτική αγωγή με μέτρα τα οποία θα αλλάξουν το μοντέλο συνολικής λειτουργίας της οικονομίας ώστε χωρίς να θιγούν οι ασθενείς κοινωνικές ομάδες, να είναι αποτελεσματικά και να δώσουν μόνιμες λύσεις.

Κατέγραψε και εδώ τους τρεις άξονες του κακού (διαπλοκή, διαφθορά, πελατειακές λογικές, αδιαφάνεια) που οδηγούν στην ανομία και αυτή με την σειρά της στην οικονομική κατάρρευση. Και επειδή δεν επαρκούν μόνο οι όποιες προσπάθειες της κυβέρνησης αλλά χρειάζεται και μια μίνιμουμ αποδοχή και στήριξη από όλα τα κόμματα και τους πολίτες.

Συναφής με το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι η πάταξη της διαφθοράς, που θα βρεθεί στο επίκεντρο της συζήτησης μεθαύριο, που ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον πρόεδρο της δημοκρατίας να συγκαλέσει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για εθνική συστράτευση για την επίλυση του προβλήματος.

Η οξύτατη δημοσιονομική κρίση δεν είναι τίποτα άλλο από την κατάρρευση ενός ολόκληρου μοντέλου, βασικό χαρακτηριστικό του οποίου είναι μία κουλτούρα κλεπτοκρατίας και αυθαιρεσίας. Απ' αυτή την κουλτούρα που έχει διαποτίσει το σύνολο της κοινωνικής πυραμίδας, πηγάζουν η συστημική διαπλοκή/διαφθορά, η λεηλασία και η σπατάλη του δημόσιου χρήματος, καθώς και τα ποικίλα φαινόμενα αντικοινωνικής συμπεριφοράς.

Σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, το 98% των Ελλήνων πιστεύει ότι η χώρα είναι βουτηγμένη στη διαφθορά, το "γρηγορόσημο" ζει και βασιλεύει σε όλα τα επίπεδα, οι μίζες των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι κυρίαρχο στοιχείο της καθημερινότητας. Μάλιστα 8 στους 10 Έλληνες πιστεύουν ότι οι πολιτικοί σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο τα παίρνουν, είναι διεφθαρμένοι...

Η διαφθορά αφορά όλους τους ανθρώπους και όλες τις συναλλαγές. Ο μέσος Έλληνας ρέπει προς την διαφθορά, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή έχει "άξιους" δασκάλους.

Πχ, ένας υπάλληλος του ΚΤΕΟ που ζητάει μίζα είναι διαφθαρμένος, ένα γιατρός του ΕΣΥ που ζητάει φακελλάκι είναι διεφθαρμένος, ένας εφοριακός που ζητάει λεφτά για να κάνει τα στραβά μάτια είναι διεφθαρμένος, κοκ.

Η διαπλοκή είναι υποσύνολο της διαφθοράς και αναφέρεται στα πάρε - δώσε των ανώτερης κοινωνικής ισχύος προσώπων..

Διεφθαρμένοι είναι όλοι εκείνοι οι κατέχοντες, που θεωρούν κεκτημένο δικαίωμά τους, με τον παρά τους να αλωνίζουν.

Διεφθαρμένοι είναι εκείνοι οι πολιτικοί, που εισέρχονται στην πολιτική, όχι για να υπηρετήσουν τους ψηφοφόρους τους και την πατρίδα τους, αλλά για να μεγιστοποιήσουν την περιουσία τους, από τις χορηγίες των νονών.

Οταν οι διεφθαρμένοι κατέχοντες μάθουν να πληρώνουν φόρους και να υπακούουν στους νόμους που ισχύουν για τους κοινούς θνητούς, τότε μόνο η διαπλοκή θα θεωρηθεί αποκλίνουσα συμπεριφορά κι οχι κανόνας εξουσίας. Τότε κι οι μονομερώς διαπλεκόμενοι πολιτικοί θα απομονωθούν, είτε ως προδότες είτε ως γραφικοί.
πχ. ένας πολιτικός που θέλει ψήφους κάνει τις χάρες σε ένα επιχειρηματία που έχει κάποιο ΜΜΕ (κανάλι, εφημερίδα, ραδιόφωνο, κλπ) και σε αντάλλαγμα παίρνει θετική επικοινωνιακή χροιά για τον ευατό του (ή αρνητική επικοινωνιακή χροιά για τον πολιτικό αντίπαλό του - εσωκομματικό ή μή).

Θα συζητήσουν όμως οι πολιτικοί αρχηγοί και για τις μεγάλες μάσες στα εξοπλιστικά προγράμματα και τις μίζες που δίνουν οι εκπρόσωποι των εμπόρων όπλων; Για τις αναθέσεις των δημοσίων έργων, για το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί στις off shore εταιρείες πίσω από τις οποίες κρύβονται επιχειρηματίες και πολιτικοί;

Θα τολμήσουν να πάρουν μέτρα για να πολεμήσουν τους μεγαλοεργολάβους που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα; Θα τα βάλουν με τους εθνικούς κατασκευαστές που στήνουν διαγωνισμούς δισεκατομμυρίων, μοιράζουν τα έργα, λαδώνουν πολιτικούς και δημοσιογράφους, εκμαυλίζουν συνειδήσεις και κάνουν πάρτι με ξένα κόλλυβα;

Προφανώς το συμβούλιο αυτό των πολιτικών αρχηγών, παρά την θερμή συμπαράσταση και του προέδρου της δημοκρατίας, δεν μπορεί να πάρει δεσμευτικές αποφάσεις ακόμη κι αν όλοι αναγνωρίσουν τους λόγους "εθνικής ανάγκης", που με τα σημερινά δεδομένα δύσκολα θα συμφωνήσουν ομοφώνως.

Η κυβέρνηση λοιπόν είναι υπεύθυνη να νομοθετήσει και να υλοποιήσει τα πρέποντα. Το ζητούμενο είναι να βρει την προσέγγιση εκείνη που δεν θα αγνοεί τις βασικές παραδοχές και των άλλων κομμάτων και να κινηθεί γρήγορα προς την κατεύθυνση εφαρμογής των κανόνων που θα αποφασίσουν.

Είναι ίσως η πρώτη φορά από τον πόλεμο και μετά, που κάποιος πολιτικός θα υποχρεωθεί να κάνει κάτι, ένα minimum έστω για τη διαφθορά. Ίσως επειδή είναι η πρώτη φορά που το καράβι Ελλάδα κινδυνεύει σοβαρά να βουλιάξει.

Στο κάτω - κάτω η ιστορία και της διαπλοκής και της οικονομικής παρακμής στην Ελλάδα δεν είναι τίποτα άλλο από την σταδιακή εκχώρηση εξουσίας σε εξωθεσμικά κέντρα και επιχειρήσεις με αποτέλεσμα η πολιτική, η οικονομική, αλλά και η πολιτιστική ζωή του τόπου να ελέγχονται σήμερα ασφυκτικά από 5 - 6 ομίλους και οικογένειες...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του πολιτικού συστήματος είναι η αδυναμία του να πείσει τους πολίτες. Γιατί ξέροντας από παλαιότερα πεπραγμένα τους, ότι και να ακούσουμε το χλευάζουμε θεωρώντας το ακόμη μια εξαγγελία που είναι αδύνατο να εφαρμοστεί.

"Την κρίση δεν θα την πληρώσει ο κοσμάκης και από τα μέτρα θα πονέσουν αυτοί που πρέπει να πονέσουν" είπε ο Γ. Παπανδρέου.

Άντε να δούμε τι θα γίνει κι αν επαληθευτούν πάλι οι χειρότεροι φόβοι των πολιτών για τους πολιτικούς, ιδιαίτερα για τους πολύ υψηλά ιστάμενους:

"Η διαπλοκή τους έβγαλε, θέλουν αλήθεια και μπορούν να τη χτυπήσουν;"